Η μέρα του Γιάννη… MADE IN GREECE!

Ο Γιάννης άρχισε την ημέρα του νωρίς βάζοντας το ξυπνητήρι του (MADE IN SWITZERLAND) για τις 6 το πρωί…

Σηκώθηκε από το κρεβάτι του (MADE IN SWEDEN)

Έφτιαξε τον καφέ του (PRODUCED IN BRAZIL)

Ξυρίστηκε με την ηλεκτρική του μηχανή (MADE IN GERMANY)

Έβαλε αποσμητικό (MADE IN BELGIUM)

Φόρεσε το πουκάμισό του (MADE IN TURKEY),

τα jeans με φίρμα (MADE IN SRI LANKA) ,

κάλτσες (MADE IN EGYPT),

παπούτσια (MADE IN ITALY).

Έφτιαξε τα αυγά του στην καινούρια ηλεκτρική κουζίνα (MADE IN KOREA)

ΕΦΑΓΕ ΛΙΓΟ ΤΥΡΙ GOUDA ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ KAI ΜILNER ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

ΜΑΖΙ ΜΕ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ ΦΡΑΚΦΟΥΡΤΗΣ, ΚΑΙ ΤΟΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ.

ΜΕΤΑ ΔΥΟ ΜΗΛΑ ΧΙΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ.

Έριξε μία ματιά στο laptop του (MADE IN JAPAN)

Ήλεγξε τα emails του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του (MADE IN TAIWAN).

Μετά κλείδωσε την πόρτα (MADE IN CANADA),

Πατέρας Φιλόθεος Φάρος: Οτιδήποτε δεν έχει την ποιότητα της αµφιβολίας είναι επικίνδυνο

Κάθοµαι απέναντί του µε αφέλεια µικρού παιδιού. «Τι είναι ο Θεός, πάτερ; Τον έχετε συναντήσει; Η αιωνιότητα υπάρχει; Η ευτυχία;». Και ο 85χρονος πατέρας Φιλόθεος Φάρος απαντά µε γλώσσα αφοπλιστικά κατανοητή, ενίοτε αυστηρή και µε πολλή δόση αυτοκριτικής.

Γράφει: Θανάσης Φωτίου

Φωτογραφίες: Aρχείο Σπύρου Στάβερη

Σ’ένα δωµάτιο κάπου στο Παγκράτι, µε λιγοστό φως να µπαίνει από την κουρτίνα που καλύπτει το παράθυρο πίσω του, µιλήσαµε για τον Θεό, την αγάπη, τις σχέσεις των ανθρώπων… Άνθρωπος πνευµατικός - φωνή διαφορετική ο πατέρας Φιλόθεος Φάρος. «Οικτίρµων. Τι ωραία λέξη», µου είπε κάποια στιγµή. «Εγώ, ξέρετε, µεγάλωσα στην Τρούµπα, ο πατέρας µου είχε κουρείο εκεί. Κι είχα την ευκαιρία να γνωριστώ µε τους χασικλήδες και τις πόρνες της περιοχής. Σας διαβεβαιώνω, αγαπητέ µου, πως σ’ αυτούς τους ανθρώπους είδα περισσότερο Θεό απ’ ό,τι σε υποτιθέµενους ευσεβείς. Γιατί είδα ανθρώπους οικτίρµονες. Σπλαχνικούς».

Σε ποια ηλικία γίνατε ιερέας, πατέρα Φιλόθεε; Στα 32 µου.

Γιατί τόσο αργά; Γιατί σπούδαζα.

Και τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε; Είχα µια τάση, ένα ενδιαφέρον από µικρός, το οποίο όµως µού έφυγε στην εφηβεία. Εκεί, γύρω στα είκοσι µου, όταν σπούδαζα πλέον, είδα µια θεατρική παράσταση µε τον Κώστα Μουσούρη και την Έλλη Λαµπέτη, όπου αυτός υποδυόταν έναν επίσκοπο. Αυτό ήταν ένα ερέθισµα η παλιά εκείνη επιθυµία να επιστρέψει…