Πώς η καύση των φακέλων αδυνάτισε την ιστορική μας μνήμη

Φωτεινή Λαμπρίδη

Το 1989 ήταν μια χρονιά ορόσημο. Πτώση του τείχους του Βερολίνου και κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ. Η Ελλάδα βράζει με τα σκάνδαλα «Κοσκοτά» και «υποκλοπών» να κλονίζουν συθέμελα το πολιτικό σύστημα. Η κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού (ΚΚΕ και ΕΑΡ) με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζαννετάκη, στις 29 Αυγούστου του 1989, έριξε στην πυρά της Χαλυβουργικής περίπου 17.500.000 φακέλους κοινωνικών φρονημάτων. Η απόφαση αυτή δικαιολογήθηκε ως μία δράση στο πλαίσιο μιας προσπάθειας παγίωσης της εθνικής συμφιλίωσης, παρά τις αντιδράσεις από αγωνιστές, ιστορικούς, επιστήμονες αλλά και το ΠΑΣΟΚ που ήταν τότε στην αντιπολίτευση. Την ίδια εποχή, στην υπόλοιπη Ευρώπη συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Άνοιγαν αρχεία όπως τα αρχεία της Στάζι στην Ανατολική Γερμανία. Από την πυρά γλίτωσαν μόνο 2.100-2.500 φάκελοι, όσων κρίθηκαν ηγετικά στελέχη από το ΚΚΕ και την Αριστερά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το 2016 ανακοινώνει πως είναι έτοιμη να επιτρέψει την άρση του απορρήτου για τους εναπομείναντες φακέλους και υπό προϋποθέσεις να δώσει δυνατότητα πρόσβασης σε συγγενείς και ιστορικούς.

Διαπιστώνεται πως αρκετοί από αυτούς είχαν συλληφθεί προκειμένου να αφαιρεθούν ονόματα πληροφοριοδοτών όπως η περίπτωση των φακέλων Πλουμπίδη και Φλωράκη. Οι φάκελοι παραβιάστηκαν «είτε για να καλύψουν πληροφοριοδότες και σπιούνους του καθεστώτος είτε ορισμένοι άλλοι για να εξωραΐσουν την ιστορική μνήμη της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου (1963-1965)» γράφει ο Χρ. Θεοχαράτος αργότερα.

Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο;

Τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε δεν είναι άγνωστα (είχε γίνει ανάλογη μνεία στον «Ριζοσπάστη» στις 15/11/2012), περιλαμβάνονται στο κομμάτι της ιστορικής έρευνας του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973»που αφορά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αμέσως μετά την καταστολή της. Εκ τω προτέρων σημειώνουμε ότι δεν θα αναφερθούμε και στους 88 εκ των δολοφονημένων από τη χούντα που μνημονεύονται στην επέτειο του Πολυτεχνείου, ούτε σε προσωπικές μαρτυρίες (πλην αυτής που αφορά στον δολοφόνο Ντερτιλή), ούτε στους (πιστοποιημένα) 1.103 τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου.

Μένουμε στην έρευνα του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» και καταγράφουμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών,μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16/11/1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».

Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΙΚΑ.

Επιστρέφει η μεγάλη των πραξικοπηματιών σχολή

INFOWAR

Άρης Χατζηστεφάνου

Η αποκάλυψη ότι έξι από τους φερόμενους ως πρωτεργάτες του πραξικοπήματος στη Βολιβία εκπαιδεύτηκαν στις ΗΠΑ ξυπνά ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής, τη δράση της διαβόητης Σχολής της Νότιας Αμερικής

Η Σχολή της Αμερικής έχει εκπαιδεύσει τους περισσότερους δικτάτορες στην ανθρώπινη ιστορία

Γερουσιαστής Τζόζεφ Κένεντι

Oι περισσότεροι στη Βολιβία θυμούνται τον Μάνφρεντ Ρέγιες Βίγια ως τον δήμαρχο της πόλης Κοτσαμπάμπα, ο οποίος πυροδότησε τον «πόλεμο του νερού» -την εξέγερση που ακολούθησε την ιδιωτικοποίηση του δικτύου ύδρευσης από την αμερικανική εταιρεία Bechtel. Πολύ λιγότεροι γνώριζαν ότι ήταν και ένας από τους απόφοιτους του διαβόητου School of the Americas (SOA), της αμερικανικής στρατιωτικής σχολής από την οποία αποφοίτησαν ορισμένοι από τους πιο αιμοσταγείς δικτάτορες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Το όνομα του Βίγια περιλαμβάνεται τώρα σε ηχογραφημένες συνομιλίες πρώην και νυν αξιωματούχων του στρατού και της αστυνομίας της Βολιβίας, οι οποίοι φέρονται να προετοίμαζαν την ανατροπή του προέδρου Εβο Μοράλες, σε συνεργασία με πολιτικούς της αντιπολίτευσης και τη στήριξη των ΗΠΑ.

Οπως αποκάλυψε μάλιστα στην ηλεκτρονική έκδοση Grayzone ο πανεπιστημιακός και ερευνητής Τζεμπ Σπραγκ, συνολικά έξι από τους φερόμενους ως πρωτεργάτες του πρόσφατου πραξικοπήματος στη Βολιβία είχαν θητεύσει στη SOA.