Ηπανδημία του κορονοϊού είναι ο εκτροχιασμός ενός τρένου σε αργή κίνηση. Η συντριβή θα μπορούσε να αποδειχθεί η σπίθα που θα πυροδοτήσει την κατάρρευση ολόκληρης της παγκόσμιας κοινωνίας όπως συνέβη στους παγκόσμιους πολέμους του 20ού αιώνα.
Αυτοί ήταν συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ίσως πολλοί να μη το έχουν διαπιστώσει, αλλά οι παγκόσμιοι πόλεμοι του 21ου αιώνα έχουν ήδη ξεκινήσει και σε αντίθεση με εκείνες του περασμένου αιώνα, οι νέες συγκρούσεις είναι μεταξύ της ανθρωπότητας και της φύσης.
Η πανδημία είναι η πρώτη επίθεση της φύσης σε παγκόσμιο επίπεδο στον σύγχρονο ανθρώπινο κόσμο. Ενώ πυροδοτήθηκε, όπως και ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, από μια σκληρή στροφή της μοίρας, υπήρχε ένα εύθραυστο σημείο του συστήματος που ελλόχευε. Ο υπερπληθυσμός, η υπερ-παγκοσμιοποίηση, η εκτεταμένη φτώχεια, οι αδύναμες κυβερνήσεις, η μειωμένη διεθνής συνεργασία και, κυρίως, η ανεξέλεγκτη περιβαλλοντική εκμετάλλευση είναι τα δεινά του αποτυχημένου status quo.
Η ανθρωπότητα απέτυχε να μεταρρυθμιστεί επαρκώς μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Κοινωνία των Εθνών ήταν μια με το ζόρι, και τελικά μάταιη, προσπάθεια για την πρόληψη μιας άλλης παγκόσμιας σύγκρουσης. Θα χρειαζόταν την απόλυτη καταστροφή της Ευρώπης και της Ανατολικής Ασίας και περισσότερους από 70 εκατομμύρια θανάτους κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου προτού τεθούν τα σταθερά θεμέλια της ειρήνης και της ευημερίας σε αυτές τις περιοχές.
