LIBERATION: ΕΛΛΑΔΑ, Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Με εξώφυλλο τη φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα και τον τίτλο “Ελλάδα, η ώρα του ΣΥΡΙΖΑ” κυκλοφόρησε η γαλλική Liberation. Στο δημοσίευμα που τιτλοφορείται “Η ριζοσπαστική Αριστερά στο δρόμο της εξουσίας στην Ελλάδα” χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ “φαβορί” στις αυριανές εκλογές, σημειώνοντας ότι ανοίγει ένα νέο πεδίο για τους υπερχρεωμένους της Ε.Ε.

Η Liberation επικαλείται και το άρθρο 18 διεθνούς κύρους οικονομολόγων στους Financial Times, με τον τίτλο “Δώστε μια ευκαιρία στην Ελλάδα”, όπου τάσσονται υπέρ του κουρέματος του χρέους. Το “κούρεμα” – αναφέρει η Liberation – είναι στην καρδιά του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που έχει δεσμευθεί να επαναδιαπραγματευθεί με τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ το χρέος και τα μέτρα λιτότητας, των οποίων η αποτελεσματικότητα αμφισβητείται ανοιχτά πλέον.

“Οι FT εκφράζουν την αγωνία του καπιταλισμού για την επιβίωση” σχολιάζει στη γαλλική εφημερίδα ο Γιάννης Βαρουφάκης, τονίζοντας ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δε ζητεί περισσότερα χρήματα. “Θέλουμε λιγότερα, αλλά σε συνθήκες που θα επιτρέψουν τον λαό να ανασάνει”, εξηγεί, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δράσει σε πολύ σύντομο διάστημα.

Στο δημοσίευμα γίνεται αναφορά στην μεγάλη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, σημειώνοντας ότι πλέον δεν περνάει η στρατηγική του φόβου για ένα Grexit, όπως είχε γίνει το 2012.

Από την εξάρτηση στη δέσμευση

Του Νίκου Λάιου*

Οι εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο λαϊκός παράγοντας 

Η πολιτική δραστηριότητα του τόπου, έχοντας περάσει από διαδοχικές προσαρμογές μετά το 2012, μοιάζει σήμερα κοινωνικά αποξενωμένη. Η ουσία των σκιρτημάτων, μαχών, ρήξεων, αλμάτων, που το εργατικό και λαϊκό κίνημα τόλμησε στην περίοδο 2010-2012 αναπροσδιορίζοντας το πολιτικό και τη σχέση του μ’ αυτό, έχει αποσπαστεί απ’ το φόντο της εκλογικής αναμέτρησης, που εξάλλου προέκυψε η ίδια κοινοβουλευτικά και όχι από μια καταλυτική λαϊκή κίνηση. Πόλωση μεταξύ δυο «μονομάχων», μιντιακές αψιμαχίες σε οικονομίστικους λαβυρίνθους, ανακύκλωση ενός ξιπασμένου και απαξιωμένου πολιτικού προσωπικού με ρεπορτάζ και εκλογικές συμπράξεις κατακλύζουν το κλείσιμο ενός κύκλου και αποκρύπτουν χαρακτηριστικά της μετάβασης στον επόμενο.

«Κανονικότητες» της οθόνης και αναταράξεις της πραγματικότητας

Δεν είναι ένα ουδέτερο κλείσιμο. Βρίσκει την Ελλάδα με 2.500.000 ανθρώπους στη φτώχεια, ενώ 559 πολυεκατομμυριούχοι κατέχουν περιουσία 76 δισ. ευρώ, ίση με το 45% του ΑΕΠ της χώρας. Το χτύπημα και η συρρίκνωση των δημοκρατικών θεσμών, ακόμα και στη λιπόσαρκη αστική μορφή τους, έχει καταστεί κεντρικός όρος αυτής της αντίθεσης, σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα πανευρωπαϊκό καθεστώς έκτακτης ανάγκης αναπτύσσεται, με απαγόρευση διαδηλώσεων και συναθροίσεων στην Ισπανία και με τον στρατό στους δρόμους της Γαλλίας, σ’ ένα «πείραμα» σχεδόν χωρίς αντίλογο μετά την τρομοκρατική επίθεση από τους τζιχαντιστές, που γεννιούνται απ’ τα αποκαΐδια ισοπεδωτικών πολέμων και ρατσισμών. Ο πόλεμος ξαναχαράζει με κανόνια τα σύνορα και εντός της «ειρηνικής Ευρώπης», με αυτουργό την Ευρωπαϊκή Ένωση – όχι πολύ μακριά μας, στην Ουκρανία. Το Αιγαίο και η λεγόμενη Εγγύς Ανατολή έχουν καταστεί ρευστά πεδία γεωπολιτικών αναμετρήσεων με αβέβαιες εκβάσεις. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί από χώρα σε ταπεινωμένη αποικία χρέους, ξέφραγη στο βίαιο τοπίο των περιφερειακών και παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών σχέσεων επιβολής και εκμετάλλευσης. Οι ευρωκράτες, μηνύουν στους απανταχού υποτελείς πως στην όποια επόμενη κυβέρνηση, με το όποιο προγραμματικό σχέδιό της επιλεχτεί απ’ τον ελληνικό λαό, αυτοί παρέχουν μόνο το δικό τους πρόγραμμα ως δυνατή επιλογή.

Μανώλης Γλέζος: "Θα συναπαντηθούμε αύριο στις πλατείες της χαράς"

"Θα συναπαντηθούμε αύριο στις πλατείες της χαράς με όλους τους πολίτες που, με τους δαυλούς των αγώνων και των θυσιών στα χέρια, θα ανάψουν το φως της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - ΑΥΓΗ

Με τη σκέψη σε όλες εκείνες τις παλιές γενιές αριστερών, που υπέστησαν αυτοί και οι οικογένειές τους τα πάνδεινα οραματιζόμενοι μια κοινωνία Δικαιοσύνης, ρωτήσαμε τον Μανώλη Γλέζο πώς νιώθει αυτός και κατ' επέκταση όλοι εκείνοι στην προοπτική για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου η Αριστερά να κερδίσει εκλογική μάχη. Αλλά και ποιο είναι το κλίμα για τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη... 

Με το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς να καταθέτει επιπλέον τις μεγάλες προτεραιότητες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

* Τι σημαίνει για τους αριστερούς της δικής σας γενιάς η βραδιά των εκλογών, η προοπτική για πρώτη φορά στην ιστορία η Αριστερά να κερδίσει εκλογές;

Όσοι επιζούμε από τη δική μας γενιά, αντάμα τόσο με τους συντρόφους μας που χάθηκαν σε μάχες ή εκτελέστηκαν, όσο και με εκείνους που έσβησαν με σφιγμένα τα χείλη, περιμένοντας μάταια μια καινούργια, φωτοβόλα αυγή για την πατρίδα, θα συναπαντηθούμε αύριο στις πλατείες της χαράς με όλους τους πολίτες που, με τους δαυλούς των αγώνων και των θυσιών στα χέρια, θα ανάψουν το φως της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Έφεξε. Φέγγει. Φωτοβολεί. Και φωτίζει τον δρόμο μιας προοπτικής που ενσαρκώνει τα οράματα και τις προσδοκίες ενός λαού που λαχταρά τη μέρα εκείνη που αποτυπώνεται στο χαμόγελο ενός παιδιού.

Δημήτρης Καπέλλας : «το μέλλον ξεκίνησε»

Για τον προεκλογικό του αγώνα, για την αναμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση της χώρας και για την «ελπίδα που έρχεται», μίλησε σε συνέντευξή του ο υποψήφιος Βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Καπέλλας.

Βρίσκεστε καθημερινά σε περιοδεία σε όλον τον Νομό μαζί με τους συνυποψήφιους σας. Τι εισπράττετε από τον κόσμο σαν εικόνα για τον ΣΥΡΙΖΑ και ποιά είναι τα ερωτήματα που τον απασχολούν περισσότερο;

Ο κόσμος έδωσε εντολή να έρθει η ελπίδα να έρχεται με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αυτό είναι φανερό στην τοπική κοινωνία των Τρικάλων, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Η εκστρατεία του φόβου που εξαπέλυσε σύσσωμο το διαπλεκόμενο σύστημα δεν έπιασε, δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος, ο κόσμος δεν είναι φοβισμένος, είναι αγανακτισμένος. Τα μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά είναι μηνύματα κοινωνικής νίκης, μηνύματα αυτοδυναμίας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Ο κόσμος που συναντάμε θέλει να ξαναπάρει τη ζωή στα χέρια του, ζητάει πίσω την αξιοπρέπειά του, απαιτεί προοπτική για τα παιδιά του, απαιτεί δικαιοσύνη και συνειδητοποιεί, ότι για να γίνουν αυτά, πρέπει να κάνει το τελευταίο ή μάλλον το πρώτο βήμα, δηλαδή να ψηφίσει Αριστερά, άσχετα με το τι στήριζε μέχρι χθες.