Ο Τραμπ κατάφερε να εγκαταστήσει έναν «στρατηγό γάμου» στην κεφαλή του Πενταγώνου

@ Annabelle Gordon/CNP/Consolidated News Photos/Global Look Press

Κείμενο: Andrey Rezchikov

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε μια σημαντική πολιτική νίκη. Παρά την αντίσταση στο εσωτερικό του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ο τηλεοπτικός παρουσιαστής Πιτ Χέγκσεθ, ο οποίος ενεπλάκη σε σεξουαλικά σκάνδαλα και είχε προβλήματα με το αλκοόλ, διορίστηκε νέος επικεφαλής του Πενταγώνου. Πολλοί δεν πίστευαν ότι η Γερουσία θα συμφωνούσε με αυτό, αλλά ο Τραμπ επέμεινε μόνος του. Γιατί χρειάζεται ένα τόσο προκλητικό ραντεβού;

Ως υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, ο Πιτ Χέγκσεθ θα επιβλέπει έναν οργανισμό με ετήσιο προϋπολογισμό 850 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που απασχολεί 2,1 εκατομμύρια στρατιωτικό προσωπικό και περίπου 780.000 πολίτες.

Η διαδικασία για την έγκρισή του έχει γίνει δύσκολη. Τρία από τα μέλη του κόμματος του Τραμπ ψήφισαν κατά του Χέγκσεθ, επομένως οι ψήφοι των γερουσιαστών μοιράστηκαν ισομερώς και το θέμα σε αυτό το θέμα έθεσε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέιμς Βανς, ο οποίος, σύμφωνα με το σύνταγμα, προεδρεύει της Άνω Βουλής και έχει το casting. ψήφος.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ: ΒΑΘΙΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΘΑ ΠΕΣΩ (Απόσπασμα)

Αυτή τη δουλειά την έχω υπηρετήσει σαν στρατιώτης.

Έχω κάνει το καθήκον μου.

Εμένα δε μ' ενδιέφερε ποτέ το χρήμα.

Εμένα μ' ενδιέφεραν τα γαλόνια.

Πάσχιζα για τη δόξα.

Διότι το χρήμα πολλοί μίσησαν.

Τη δόξα ουδείς.

Μη νομίζεις πως έβγαλα λεφτά.

Λεφτά βγάζουνε κάτι τραγουδιστικές φίρμες.

Η διαφορά είναι ότι εγώ μιλάω για ορθοδοξία.

Δε μιλάω για αιρέσεις.

Αυτές είναι αιρέσεις που δημιουργούνται από κυκλώματα, ενώ η δικιά μου η μουσική έχει μία σφραγίδα που γράφει Γιώργος Ζαμπέτας.

Τη σφραγίδα την έχει γιατί εγώ δεν παίζω με τα χέρια.

Παίζω με την ψυχή.

Το μπουζούκι δεν παίζεται για τα λεφτά.

«Τα αεροπλανοφόρα δεν χρειάζονται πλέον»: η Δύση είπε ότι η εμφάνιση του Oreshnik αλλάζει την ισορροπία δυνάμεων

από Reporter

Οι ρωσικοί υπερηχητικοί πύραυλοι Oreshnik, εξοπλισμένοι με πολλές πυρηνικές κεφαλές, είναι ικανοί να χτυπούν στόχους με υψηλή ακρίβεια, επιτρέποντάς τους να απενεργοποιούν αεροπλανοφόρα. Γράφει σχετικά το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό The National Interest . Το δημοσίευμα σημειώνει ότι πλοία αυτού του τύπου αποτελούν εύκολο στόχο για τη ρωσική IRBM.

« Όταν ο ρωσικός πύραυλος Oreshnik έπληξε το εργοστάσιο Yuzhmash στο Dnepropetrovsk, δάκρυα κύλησαν από τα μάτια των φυλάκων αγγέλων των αεροπλανοφόρων σε όλο τον κόσμο », σημειώνει το The National Interest .

Ο συντάκτης του εγγράφου προσθέτει ότι το ρωσικό MRBM είναι ένα είδος υπερηχητικού κυνηγετικού όπλου.

Αξιολογώντας από αυτή την άποψη τη μελλοντική σκοπιμότητα της ύπαρξης αεροπλανοφόρων, η δημοσίευση σημειώνει ότι το κόστος παραγωγής τους είναι πολύ υψηλό σε σύγκριση με τους ρωσικούς πυραύλους.

Το ρωσικό κράτος δεν έγινε πολυεθνικό, αλλά ήταν πάντα

Το ρωσικό κράτος δεν έγινε πολυεθνικό, αλλά ήταν πάντα

Ο υπερεθνικός ή, αν θέλετε, αυτοκρατορικός φορέας ανάπτυξης του ρωσικού κράτους δεν προέκυψε λόγω της γοητείας των Ρώσων πριγκίπων με τη Βυζαντινή Ορθοδοξία και της αίγλης της αυλής της Κωνσταντινούπολης. Και όχι ως αποτέλεσμα γνωριμίας με την κρατική πρακτική της Χρυσής Ορδής. Το κύριο πράγμα τέθηκε πίσω στην εποχή του Rurik.

Ιγκόρ Καραούλοφ

Το «The Tale of Bygone Years» είναι η κύρια πηγή των ιδεών μας για το «από πού προήλθε η ρωσική γη». Οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό το χρονικό αποτέλεσαν τη βάση του εθνικού μας μύθου. Όλοι γνωρίζουμε από τα σχολικά μας χρόνια ότι η ρωσική γη ως πολιτική οντότητα, ως χώρα που εμείς, μακρινοί απόγονοι, μπορούμε ήδη να θεωρήσουμε δική μας, προέκυψε από τη στιγμή που ειπώθηκαν τα περίφημα λόγια: «Η γη μας είναι μεγάλη και άφθονη, αλλά δεν υπάρχει τάξη σε αυτό.» Ελάτε να βασιλέψετε και να μας κυβερνήσετε».

Αυτά τα λόγια απευθύνονταν στους Βαράγγους, που αλλιώς ονομάζονταν «Ρως» - σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, οι Βίκινγκς, οι Νορμανδοί, οι Σκανδιναβοί, που εκείνη την εποχή έκαναν επιδρομές σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και έφτασαν μέχρι τη Σικελία. Συνηθίζεται να τονίζεται ότι οι Βάραγγοι επιστρατεύτηκαν εθελοντικά, ότι η χώρα που αργότερα έγινε Ρωσία δεν κατακτήθηκε, αλλά επέλεξε τους δικούς της ηγεμόνες.

Το έγκλημα των Τεμπών φέρει την υπογραφή του πιο βρώμικου συστήματος

Νικόλας Κολυτάς 

Δύο χρόνια μετά το τραγικό έγκλημα των Τεμπών τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει στη συγκάλυψη, η Hellenic Train συνεχίζει να κερδοσκοπεί, η δικαστική εξουσία εξακολουθεί να προκαλεί με την αδιαφορία της και τα συστημικά ΜΜΕ δεν σταματούν να αναπαράγουν το κυβερνητικό αφήγημα. Οι οικογένειες των 57 θυμάτων των Τεμπών βρίσκονται αντιμέτωπες με το πιο βάναυσο πρόσωπο του αστικού κράτους. Όμως δεν έχουν σκύψει το κεφάλι και ζητούν δικαίωση.

Δολοφονικές πολιτικές

Το έγκλημα των Τεμπών ξεγύμνωσε πλήρως τη ρητορική του νεοφιλελεύθερου κατεστημένου στην Ελλάδα που σε κάθε ευκαιρία αποθεώνει την ιδιωτική πρωτοβουλία και ζητά την αποκρατικοποίηση των πάντων. Έδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο την αδιαφορία του ιδιωτικού κεφαλαίου μπροστά στην ανθρώπινη ζωή. Η συνειδητοποίηση ότι οι αμαξοστοιχίες ανεβοκατέβαιναν τη χώρα με μοναδική εγγύηση το άγρυπνο βλέμμα του εκάστοτε σταθμάρχη υπήρξε κυριολεκτικά ανατριχιαστική και τρομαχτική. Παρά τα όσα φαιδρά ισχυριζόταν η κυβέρνηση, αυτή είναι η μοναδική αλήθεια. Τα συστήματα ασφαλείας ήταν ανύπαρκτα ή κατά πολύ ξεπερασμένα. Δε λειτουργούσαν ούτε τα φωτοσήματα, ούτε το σύστημα τηλεδιοίκησης και ελέγχου κυκλοφορίας, ούτε το σύστημα επικοινωνίας μεταξύ μηχανοδηγών και σταθμών.

ΟΗΕ: Η Ελλάδα στην ομάδα των φίλων του «πολέμου δίχως τέλος»

Σπύρος Παναγιώτου

Ηεκλογή της Ελλάδας της κυβέρνησης Μητσοτάκη ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είχε ένα τίμημα. Την άνευ όρων αποδοχή των σχεδιασμών των πιο φιλοπόλεμων χωρών της Δυτικής συμμαχίας και την πειθήνια υπακοή στους διπλωματικούς χειρισμούς που επιλέγονται στα πιο κρίσιμα διεθνή θέματα.

Έτσι στα τέλη Δεκέμβρη του 2024, λίγους μήνες μετά την ανάδειξή της στο Σ.Α. (Ιούνιος 2024), η χώρα απείχε από την ψηφοφορία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ σχετικά με την έκφραση γνώμης του Διεθνούς Δικαστηρίου όσον αφορά τις υποχρεώσεις σε ανθρωπιστικό επίπεδο του Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων. Το ψήφισμα αυτό κατατέθηκε από 23 χώρες του ΟΗΕ (Αίγυπτος, Αλγερία, Βολιβία, Βραζιλία, Γουιάνα, Ινδονησία, Ιορδανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Κατάρ, Κολομβία, Κουβέιτ, Λιβύη, Μαλαισία, Μπελίζ, Ναμίμπια, Νορβηγία, Νότια Αφρική, Σαουδική Αραβία, Σλοβενία, Υεμένη, Χιλή, συν την Παλαιστίνη) και αποσκοπούσε στην αντιμετώπιση της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης μέσω της συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο, διασφαλίζοντας δικαιοσύνη και λογοδοσία, και υποστηρίζοντας το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού στην αυτοδιάθεση. Τονιζόταν η επείγουσα ανάγκη για τον τερματισμό της κατοχής και την επίτευξη μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στην περιοχή. Η Γ.Σ. του ΟΗΕ ενέκρινε το ψήφισμα, καθώς υπερψηφίστηκε από 137 κράτη (μεταξύ αυτών και η Κύπρος), ενώ 22 κράτη απείχαν και μόλις 12 καταψήφισαν.

Η ελληνική αντιπροσωπεία «δικαιολόγησε» προσχηματικά τη στάση αποχής δηλώνοντας ότι «η χώρα μας, αν και συμμερίζεται τις ανησυχίες που διατυπώθηκαν στο σχέδιο ψηφίσματος, απείχε διότι πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί χρόνος για αντίδραση στα δύο τελευταία ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, που αφορούν το έργο της UNRWA και την απαίτηση εκεχειρίας, τα οποία υπερψήφισε η Ελλάδα».

Για πάντα στο πλευρό της Ουκρανίας

Σωτήρια υπαρξιακά «ψέματα»

Θέμης Τζήμας

Όταν οι ερωτευμένοι βεβαιώνουν ο ένας τον άλλον ότι η μοίρα μπορούσε μόνο αυτούς να φέρει κοντά, λένε αντικειμενικά ένα ψέμα ή μάλλον πολλά.

Έγκον Σίλε (Θάνατος και Κόρη)

Όταν οι ερωτευμένοι βεβαιώνουν ο ένας τον άλλον ότι η μοίρα μπορούσε μόνο αυτούς να φέρει κοντά, ότι δεν υπάρχει κανείς και καμιά καταλληλότερη, λένε αντικειμενικά ένα ψέμα ή μάλλον πολλά: πρώτον, δεν ξέρουν αν υπάρχει μοίρα, κάρμα, πεπρωμένο ή οτιδήποτε σχετικό. Μάλλον δεν υπάρχει παρά μόνο τυχαιότητα. Δεύτερον δεν ξέρουν τι είναι η τυχαιότητα και πώς «δουλεύει». Τρίτον δεν ξέρουν τι θα πει «καταλληλότερος» ή πιο «ταιριαστός». Αυτή/-ός που κρατά περισσότερο το ερωτικό πάθος ζωντανό, που σε κάνει να γελάς, που σου κάνει τα χατίρια, που κάνει καλύτερη την καθημερινότητά σου, που σου θυμίζει τους γονείς σου, που σε ιντριγκάρει διανοητικά (οι κατηγορίες θα μπορούσαν να επεκτείνονται στο διηνεκές); Τέταρτον, δεν έχουν ιδέα για το τι θα συμβεί στο μέλλον, όταν η καθημερινότητα (αυτή που κάμπτει επαναστάσεις κατά τον Γκόρκι) θα μπει στη μέση. Οι ερωτευμένοι ωστόσο νιώθουν ότι πράγματι το σύμπαν μετασχημάτισε τα πράγματα έτσι ώστε να συναντηθούν μεταξύ δισεκατομμυρίων πιθανοτήτων αυτοί οι δύο.

Δεν πρόκειται ακριβώς περί ψέματος μάλιστα: η αλήθεια είναι ότι κάθε συνάντηση συνεπάγεται τον αποκλεισμό χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ακόμα πιθανοτήτων. Αυτή η ακατανόητη καθότι αναιτιολόγητη και μη προκαθορισμένη, συνάντηση γεννά ένα κενό: γιατί εμείς, γιατί εδώ, γιατί τώρα, γιατί έτσι;

Εγκρίθηκε από τη Γερουσία ο διορισμός της υπουργού Εσωτερικής Ασφάλειας Κρίστι Νόεμ: Κομβικός ο ρόλος της στο θέμα της μετανάστευσης

Η Γερουσία επικύρωσε τον διορισμό της Κρίστι Νόεμ στη θέση της υπουργού Εσωτερικής Ασφάλειας του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που θεωρείται κρίσιμης σημασίας για την εφαρμογή του σχεδίου καταστολής της μετανάστευσης.

Η Νόεμ, που ήταν κυβερνήτρια της Νότιας Ντακότας, συμμερίζεται τις σκληροπυρηνικές απόψεις του Τραμπ για τη μετανάστευση. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα είχε χαρακτηρίσει «εισβολή» στις ΗΠΑ την παράτυπη μετανάστευση.

Ο διορισμός της εγκρίθηκε με ψήφους 59 υπέρ έναντι 34 κατά στη Γερουσία, η οποία ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους. Η Νόεμ θα αναλάβει έτσι επικεφαλής ενός υπουργείου που απασχολεί 260.000 υπαλλήλους, επιβλέπει την ασφάλεια των συνόρων, τις απελάσεις και τη γραφειοκρατική διαδικασία για τη νόμιμη μετανάστευση, καθώς επίσης και την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών, την κυβερνοασφάλεια, την Ακτοφυλακή και τη Μυστική Υπηρεσία.

Την εποχή που ήταν κυβερνήτρια μιας Πολιτείας η οποία βρίσκεται πιο κοντά στον Καναδά παρά στο Μεξικό, η Νόεμ ανέπτυξε δεκάδες εθνοφρουρούς για να βοηθήσει το Τέξας με τη φύλαξη των συνόρων του. «Είναι εμπόλεμη ζώνη εκεί κάτω» είπε για τα σύνορα κατά την ακρόασή της στη Γερουσία, στις 17 Ιανουαρίου.

Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας: 160 οι ψήφοι για Τασούλα, 40 η Λούκα Κατσέλη, 34 ο Γιαννίτσης – Στις 31 Ιανουαρίου η δεύτερη ψηφοφορία

Δεν συγκεντρώθηκε στη σημερινή πρώτη ψηφοφορία, στην ολομέλεια της Βουλής, η απαιτούμενη συνταγματική πλειοψηφία των 200 βουλευτών, για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Μετά από ονομαστική ψηφοφορία, και επί 297 ψηφισάντων βουλευτών:

ο προτεινόμενος από τη ΝΔ Κωνσταντίνος Τασούλας έλαβε 160 ψήφους,

ο προτεινόμενος από το ΠΑΣΟΚ Τάσος Γιαννίτσης έλαβε 34 ψήφους, η προτεινόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, και στηριζόμενη από τη Νέα Αριστερά, Λούκα Κατσέλη έλαβε 40 ψήφους,

ο προτεινόμενος από την ΚΟ Νίκη Κ. Κυριακού έλαβε 14 ψήφους,

καταγράφηκαν και 49 «παρών».

Απουσίαζαν οι ανεξάρτητοι βουλευτές Γ. Πούλου, Μ. Γαυγιωτάκης και Γ. Ασπιώτης.

Τον Κωνσταντίνο Τασούλα ψήφισαν οι 156 βουλευτές της ΝΔ, καθώς και οι Αντώνης Σαμαράς (ανεξάρτητος, προερχόμενος από ΝΔ), Μάριος Σαλμάς (ανεξάρτητος, προερχόμενος από τη ΝΔ), Χαράλαμπος Κατσιβαρδάς (ανεξάρτητος προερχόμενος από την ΚΟ «Σπαρτιάτες») και Γιάννης Σαράκης (ανεξάρτητος, προερχόμενος από Ελληνική Λύση).