Η αστική νομιμότητα και ο .. Μπρεχτ

"Κι όταν νικιούνται αυτοί που ενάντια στην αδικία παλεύουν

Πάλι δεν έχει η αδικία δίκιο!

Η ήττα μας δεν αποδείχνει τίποτ' άλλο, πέρα απ' το ό,τι παραείμαστε λίγοι όσοι αγωνιζόμαστε ενάντια στην προστυχιά.

Και περιμένουμε απ' τους θεατές, τουλάχιστον να ντρέπονται!" 

Μπέρτολ Μπρεχτ 

Χτες οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αμφισβήτησαν έμπρακτα την αστική νομιμότητα, το καθεστώς αυταρχισμού και αστυνομοκρατίας που μας επιβάλλουν και μπράβο της.

Οι αγωνιστές αυτής της συλλογικότητας συγκρούστηκαν σώμα με σώμα με τις δυνάμεις καταστολής, δέχτηκαν γκλοπιές και χημικά.

Δεν κατόρθωσαν, όμως, να σπάσουν τον φραγμό που είχαν δημιουργήσει μιλιούνια μπάτσων. Ηταν λίγοι αυτοί που συμμετείχαν σ’ αυτό το μπλοκ…

Επίσης έγινε το αναμενόμενο. Συλλήψεις στον σωρό με περίπου 10 διαδηλωτές να έχουν συλληφθεί με την γνωστή κατηγορία σ’ αυτές τις περιπτώσεις της «διατάραξης κοινής ειρήνης».

Αντίθετα η πολύ πιο μαζική πορεία του ΠΑΜΕ «διαλυθεί ήσυχα» όπως ακούσαμε να λέει ρεπόρτερ καθεστωτικού τηλεοπτικού σταθμού.

O Σπηλιωτόπουλος καταβάζει αφίσες του Σακελαρίδη

Ο οικολόγος

Υποστηρικτές του Άρη Σπηλιωτόπουλου για την υποψηφιότητά του στο Δήμο της Αθήνας κατέβασαν αφίσες του υποψηφίου δημάρχου του ΣΥΡΙΖΑ, Γαβριήλ Σακελαρίδη, επειδή «ρυπαίνουν το περιβάλλον». Μάλιστα ο υποψήφιος δήμαρχος της ΝΔ ανέβασε σχετικές φωτογραφίες στο Twitter του.

«Έχει ήδη περάσει μισός μήνας από τότε που ο ευαίσθητος σε θέματα περιβάλλοντος και οικολογίας κ. Σακελλαρίδης γέμισε αφίσες παντού την πόλη, προκειμένου να διαφημίσει το πρόγραμμα του. Οι αφίσες βρίσκονται παντού», αναφέρει σε δήλωσή του και συνεχίζει:

«Από την άλλη ο ευαίσθητος κατά τα άλλα σε ζητήματα νομιμότητας, Δήμαρχος της Αθήνας Γ. Καμίνης, δεν έχει επιβάλει κανένα απολύτως πρόστιμο για τη ρύπανση που προκλήθηκε στην πόλη και ούτε έστειλε τα συνεργεία του Δήμου να καθαρίσουν. Οι αφίσες κυριαρχούν, ρυπαίνουν, υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής και βεβαίως δείχνουν ασέβεια στον πολίτη.

Ποιος θα πληρώσει το «κόστος» της δημοκρατίας;

Κώστας Ζαχαριάδης

Δεν χρειάζεται σε βάθος ανάλυση για να διαπιστώσουμε ότι μαζί με την κατάρρευση της κοινωνίας και την κατρακύλα της οικονομίας, ένα από τα μεγαλύτερα θύματα της μνημονιακής περιόδου είναι και η δημοκρατία. Χαμηλού επιπέδου κοινοβουλευτική διαδικασία, ευτελισμός των θεσμών, άθλιο επίπεδο ενημέρωσης, προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης με κάθε τρόπο (ενδεικτική είναι η διανομή του λεγόμενου «πρωτογενούς πλεονάσματος» λίγες μέρες πριν τις εκλογές) συνθέτουν το παζλ μιας σοβαρά τραυματισμένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που ακόμα και πριν την κρίση δεν λειτουργούσε υποδειγματικά – μάλλον το αντίθετο. Η είδηση έρχεται ως άλλη μια «επαναστατική» μεταρρύθμιση «Μαχαίρι στη χρηματοδότηση των κομμάτων από το κράτος».

Για την ιστορία

Το 2010, στην αρχή της κρίσης, η χρηματοδότηση του συνόλου των κομμάτων ετησίως ήταν περίπου 55 εκατομμύρια ευρώ, το 2013 είχε μειωθεί, έφθασε στα 20 εκατομμύρια ευρώ και η κυβερνητική πρόθεση είναι μέχρι τον Ιούνιο του 2014 να περιοριστεί στα 10 εκατομμύρια ευρώ (στα οποία περιλαμβάνονται και η προβλεπόμενη ενίσχυση των κομμάτων λόγων εκλογών). Δεν χρειάζεται να είναι κανείς συνωμοσιολόγος για να δει καθαρά ότι η κίνηση έχει προφανή στόχο ορισμένα κόμματα να οδηγηθούν σε οικονομική ασφυξία και αδυναμία ουσιαστικής λειτουργίας.

Το σκάνδαλο των τραπεζών με απλά λόγια

του Κώστα Βαξεβάνη

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και με βάση τα πραγματικά γεγονότα. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος όχι για να συμφωνήσουμε, αλλά για να μιλάμε για πράγματα που ισχύουν και όχι για αόριστες πολιτικές.

Οι τράπεζες είναι επιχειρήσεις που η λειτουργία τους εκ των πραγμάτων συνδέεται με την Οικονομία. Οι μεταβολές σε μια επιχείρηση όπως η τράπεζα, επηρεάζει ή μπορεί και να καθορίζει την Οικονομία, άρα και την κοινωνία. Αυτό είναι ένα δεδομένο.
Το δεύτερο είναι πως οι τράπεζες από τα τέλη τη δεκαετίας του ‘80 δεν λειτουργούν με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή δεν παίρνουν τα χρήματα των καταθετών με τα οποία επενδύουν δίνοντας κέρδη στον καταθέτη μέσω των τόκων. Οι τράπεζες επέλεξαν έναν τρόπο λειτουργίας που υπόσχεται άλλου είδους κέρδη.

Αποπολιτικοποίηση: Η τελευταία μεταμφίεση του συστήματος

Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος από τότε που οι φορείς του δικομματικού συστήματος διακυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., κυμάτιζαν τις κομματικές τους σημαίες, διαφήμιζαν τις θέσεις και τα προγράμματά τους, ορκίζονταν πίστη στις ιδεολογικές τους αρχές... Ακόμη και το 2009, όταν η κρίση ήταν εμφανής... ακόμη ως ύστερη αναλαμπή, και το 2012 όταν η κατάρρευσή τους παρέπεμπε στο αλλοιωμένο πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι...

Σήμερα, όμως, ιδεολογίες, σύμβολα, προγράμματα, πολιτικές θέσεις, κοινωνικές αναφορές, δημοκρατικές διακηρύξεις ενσωματώθηκαν και χωνεύτηκαν στη "σάπια χύτρα "(Daniel Bell) του νεοφιλελεύθερου δόγματος και των πολιτικών των Μνημονίων.

Ο ένας εταίρος προσαρμόσθηκε σχεδόν αυτόματα. Η Νέα Δημοκρατία και η ηγετική της ομάδα υιοθέτησαν, ενσωματώθηκαν και αναπαράγουν σήμερα -σε σχεδόν καθημερινή βάση- το ακροδεξιονεοφασίζον πολιτικό πρότυπο, το οποίο συνάδει και εκφράζει πλήρως το εφαρμοζόμενο νεοφιλελεύθερο αντικοινωνικό πρότυπο.

ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ;

Του Θ.ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Στην αριστερά υπάρχουν σχηματισμοί στους οποίους η σιωπή θεωρείται άργυρος και η συμπαγής συμφωνία με τη γραμμή θεωρείται χρυσός. Υπάρχουν και δυνάμεις στις οποίες συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο -το ομιλείν θεωρείται άργυρος και η διαφωνία με τη γραμμή θεωρείται χρυσός. Και η υποχρέωση της συμφωνίας όμως -ή ακόμα καλύτερα της ομοφωνίας- και το δικαίωμα στη διαφωνία -συχνά καταχρηστικά ασκούμενο- θεωρούνται σε κάθε περίπτωση εκ των ων ουκ άνευ για την επιτυχία του σκοπού.
Και με τη μεν ομοφωνία τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Είπες κάτι εκτός γραμμής ή κατά της γραμμής; Θα υποστείς τις ποινές που καταγράφονται στο καταστατικό. Ήξερες, έσφαλλες, θα τιμωρηθείς. Με το καθεστώς της ελεύθερης γνώμης και διαφωνίας ωστόσο τα πράγματα είναι κάπως πιο μπερδεμένα. Διότι εδώ -και καλώς- δεν προβλέπονται ποινές. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει τη γνώμη του, να τη δημοσιεύει, να την υποστηρίζει. Και η μόνη "τιμωρία" που μπορεί να φοβάται είναι η κρίση της κομματικής και ευρύτερης κοινής γνώμης.

Η Κα Μπακέλα νέα Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Αμφιλοχίας

 Συνεδρίασε σήμερα το Δημοτικό Συμβούλιο Αμφιλοχίας με σκοπό την εκλογή Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου, μετά το κενό που προέκυψε απο την παραίτηση της Κας Μαργάρη Ελευθερία απο αυτή τη θέση.
Ο νέος Πρόεδρος προτείνετε απο την εκάστοτε πλειοψηφία και στην συγκεκριμένη περίπτωση προτάθηκε η Κς Μπακέλα και η οποία εκλέχτηκε απο τους ψήφους μόνο της Συμπολίτευσης.
Λευκό ψήφισαν οι δύο παρατάξεις που απαρτίζουν την Αντιπολίτευση του Δήμου Αμφιλοχίαςhttp://amfiloxia-blogs.blogspot.gr/2014/03/blog-post_2501.html

Γύρω γύρω όλοι

Αδάμ Γιαννίκος

Σε μια χώρα όπου θεωρείται ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος ποιητής, ο Στέλιος Ράμφος φιλόσοφος, ο Τάκης Θεοδωρόπουλος διανοούμενος, ο Πάσχος Μανδραβέλης δημοσιογράφος, η Λιάνα Κανέλλη κομμουνίστρια, ο Γιώργος Καμίνης δήμαρχος, ο Άδωνις Γεωργιάδης υπουργός, η Νέα Δημοκρατία φιλελεύθερο κόμμα και τα αλισβερίσια με την τρόικα διαπραγματεύσεις, θα ερχόταν κάποτε η στιγμή που και ο Σταύρος Θεοδωράκης θα θεωρούνταν πολιτικός ρυθμιστής των εκλογών…

Ο όποιος αφορισμός εδώ δεν αφορά ούτε τα πρόσωπα αυτά καθαυτά ούτε το επαγγελματικό ή ιδεολογικό σημαίνον με το οποίο συμμετέχουν στον κοινωνικό στίβο. Αφορά το τρόπο με τον οποίο σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης δημόσια πρόσωπα και ομάδες ευθυγραμμίζονται με εξουσιαστικά πρότυπα και ορίζουν το αυτονόητο μέτρο εντός της. Αφορά, για παράδειγμα, την αξιολόγηση του περάσματος από το αυτονόητο των συμβολισμών του Βιβλιοπωλείου της Εστίας ως πολιτιστικού θεμέλιου στο αυτονόητο των συμβολισμών του Free Thinking Zone ως βιβλιοπωλείου/think tank. Από το αυτονόητο η Καθημερινή να δημοσιεύει επτά χρόνια πριν άρθρο με τίτλο «Χορεύοντας με την ακροδεξιά» (14/10/2007), όπου «τέσσερα στελέχη με φαιά δράση όχι μόνο απέκτησαν βήμα στη Βουλή αλλά απειλούν να “χρωματίσουν” το κόμμα του ΛΑΟΣ», στο αυτονόητο δύο εκ των στελεχών αυτών να θεωρούνται σήμερα εγγυητές των μεταρρυθμίσεων που θεμελίωσε η κυβερνητική συνεργασία του πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με τον Γιώργο Καρατζαφέρη.

Αρχηγοί φερέφωνα, βουλευτές μαριονέτες

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αντί προλόγου αρκεί η δήλωση του μέχρι χτες βουλευτή της ΝΔ, Νικήτα Κακλαμάνη: «Δεν υποκύπτω -είπε- σε πολιτικούς εκβιασμούς και δεν συμβάλλω στην καταστροφή κοινωνικών ομάδων, για να ωφεληθούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του εσωτερικού και του εξωτερικού».

Και συνέχισε: «Δεν νομοθετώ με εντολή της τρόικας. Το άρθρο 1 είναι δόλιο, γιατί συνδυάζει την αποκατάσταση κάποιων αδικιών (πλεόνασμα) με την καταστροφή της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας, που είναι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις».

Εκτός από το γάλα (υπονόμευση της ελληνικής παραγωγής) το οποίο οι βουλευτές τις συμπολίτευσης το ήπιαν μονορούφι, εκτός από το θέμα των τραπεζών (για τις οποίες κόπτεται ακόμη και ο Γ. Παπανδρέου) οι βουλευτές της συμπολίτευσης με το πολυνομοσχέδιο που ψήφισαν (χωρίς καν να το διαβάσουν γιατί και διάθεση να είχαν δεν προλάβαιναν) τακτοποίησαν μια σειρά ζητηματάκια. Από σήμερα, λοιπόν «και με το νόμο»: