Το πλοίο «Ματαρόα» με το οποίο έφυγαν από την Ελλάδα οι έλληνες υπότροφοι. Photo via ΑΠΕ-
«Πήρα, λοιπόν, μία υποτροφία από τη γαλλική κυβέρνηση και ήρθα στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του ’45 με ένα νεοζηλανδέζικο σκάφος, που λεγόταν “Mataroa”. Συναρπαστικό ταξίδι.
Διασχίσαμε την κατεστραμμένη Ιταλία με κάτι απίθανα τρένα. Διασχίσαμε και την Ελβετία, όπου μας μιλούσαν για τις τεράστιες κακοτυχίες των ντόπιων κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Δεν είχαν σοκολάτες, οι άνθρωποι… Μας κάλεσαν να τους συμπονέσουμε.
Κουνήσαμε με κατανόηση το κεφάλι. Στην Αθήνα, χειμώνα του ’41-’42 κείτονταν στους δρόμους τα πτώματα των ανθρώπων, που είχαν πεθάνει από την πείνα…».
Λίγο πριν την αποδημία στα 75 του χρόνια, το 1997, ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ο Έλληνας διανοητής, που έχει ανατρέψει με τη σκέψη και το έργο του το πλαίσιο της φιλοσοφίας, μιλά στη γαλλική τηλεόραση.
Διηγείται δηκτικά, κυνικά -έτσι όπως υπαγορεύει πλέον η έμπειρη κριτική ματιά του- το περιπετειώδες ταξίδι 124 ανθρώπων από την καθημαγμένη μεταπολεμική Ελλάδα του ΄45 στο Παρίσι.