Εύα Καϊλή: Αρνείται να συμμετάσχει στην Πολιτική Γραμματεία του ΠαΣοΚ

Η τέλεια διαστροφή του πολιτικού συστήματος. Ψηφίζεις Καιλή και σου προκύπτει Βενιζέλος  Γ.Ζ.

Αιχμές της πρώην βουλευτή προς Βενιζέλο για απώλεια της έδρας της
 

Την άρνησή της να συμμετάσχει στην Πολιτική Γραμματεία του ΠαΣοΚ δημοσιοποίησε η κυρία Ευα Καϊλή, μέσω Facebook και Twitter, αφήνοντας παράλληλα αιχμές για την απώλεια της έδρας της από την επιλογή του προέδρου του Κινήματος κ. Ευάγγελου Βενιζέλου να προτιμήσει την έδρα της Α' Θεσσαλονίκης.

«Αισθάνομαι πως οφείλω πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια απάντηση στους Θεσσαλονικείς, που αν και με εξέλεξαν πρώτη για να τους εκπροσωπήσω σε μια κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα, για τρίτη φορά μου αφαιρείται αυτή η δυνατότητα. Πιστεύω ακράδαντα πως οι νέοι πρέπει να διεκδικούν με διαφορετικό ήθος και ύφος ένα καλύτερο μέλλον» αναφέρει.

Η Τρόικα στου Μαξίμου...

 

 http://topontiki.gr

Π. ΜΠΟΦΙΝΓΚΕΡ: ΕΑΝ «ΦΥΓΕΙ» ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΥΣΙΔΩΤΗ ΚΡΙΣΗ

Την άποψη, πως το θέμα της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη είναι σημαντικό, καθώς, όπως λέει, η έξοδος μιας χώρας ενέχει μεγάλο κίνδυνο για την πρόκληση αλυσιδωτής αντίδρασης, διατυπώνει ο Γερμανός καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Βιούρτσμπουργκ, Πέτερ Μπόφινγκερ, ένας από τους πέντε αποκαλούμενους «σοφούς» που συμβουλεύουν τη γερμανική κυβέρνηση, σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ».

Όπως σημειώνει, ήδη σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, παρατηρείται μαζική φυγή κεφαλαίων και αυτές οι ίδιες οι ισπανικές και ιταλικές τράπεζες προτιμούν να έχουν τα χρήματά τους στη γερμανική Κεντρική Τράπεζα (Ομοσπονδιακή Τράπεζα), αντί στην ισπανική ή την ιταλική Κεντρική Τράπεζα.

Ως εκ τούτου, θεωρεί πως μια ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, θα ενίσχυε την τάση φυγής κεφαλαίων, κάτι που καθιστά τόσο δύσκολη την κατάσταση των τραπεζών στην Ισπανία και την Ιταλία.

Η άλωση της Βαστίλης, η απαρχή της Γαλλικής Επανάστασης

Στις 14 Ιουλίου του 1789, με την πτώση της Βαστίλης, ξεκίνησε η Γαλλική Επανάσταση, που έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας για ολόκληρη την Ευρώπη σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.

Η Γαλλική Επανάσταση σήμανε την κατάργηση της απόλυτης μοναρχίας στην Ευρώπη και την αντικατάσταση του φεουδαρχικού συστήματος από το δημοκρατικό, θέτοντας, παράλληλα, τις βάσεις για τη δημιουργία του σύγχρονου κοινοβουλευτικού αστικού κράτους. H 14 Ιουλίου αποτελεί Εθνική Εορτή της Γαλλίας, η οποία γιορτάζεται από το 1880. Ξεκίνησε με την άλωση της φυλακής της Βαστίλης, η οποία ήταν από τον 17ο αιώνα φυλακή πολιτικών και ποινικών κρατουμένων, με την κατάληψή της να έχει κυρίως συμβολικό χαρακτήρα, αφού στις 14 Ιουλίου υπήρχαν μόλις επτά κρατούμενοι, αλλά ήταν ένα είδος προπυργίου για το καθεστώς.
Στη Βαστίλη κρατούνταν όσοι αμφισβητούσαν το βασιλιά, ακόμα και ευγενεις. Ο Βολταίρος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εκπροσώπου του Διαφωτισμού, ο οποίος φυλακίστηκε εκεί. Η απαρχή της Γαλλικής Επανάστασης εξέφρασε την επιθυμία των γάλλων πολιτών για αλλαγή του καθεστώτος της απόλυτης μοναρχίας, με τον Λουδοβίκο τον ΙΣΤ' να είναι ο εκφραστής του ως ο τότε βασιλιάς. H ανερχόμενη αστική τάξη, με σύνθημα "Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη", ήταν ο εκφραστής της Επανάστασης, η οποία συμπεριελάμβανε εμπόρους, τραπεζίτες, υπαλλήλους και βιομηχάνους επιχειρηματίες.

Ένας πρακτικός θάνατος

Δεν ξέρω τι φορούσε στο κεφάλι. Τα ρούχα της δεν είχαν ούτε σχήμα ούτε χρώμα. Εμπήκε στο γραφείο κρατώντας στην αγκαλιά δυο παιδιά και σέρνοντας τέσσερα. Καθένα έκλαιγε ή εφώναζε με ιδιαίτερο τρόπο. Άλλο τραβούσε το φουστάνι της, άλλο τα μαλλιά της. Ένα αγόρι ως τριών χρονών έτρεμε με κάτι παράξενα αναφιλητά, χωρίς να κλαίει. Όλα μαζί -φριχτή συμφωνία- εκοίταζαν τη μητέρα τους όπως οι μουσικοί το μαέστρο. Αυτή όμως είχε ξεχάσει την παρτιτούρα της σ’ ένα κομψό γραφειάκι από acajou.

Στάθηκε μπροστά μας με ορθάνοιχτα μάτια. Κάτι σαν ψεύτικο γέλιο, μια γκριμάτσα οίκτου προς τον εαυτό της, εξηγούσε τα λόγια της. Ήταν Αρμένισσα. Ο άντρας της επέθανε σ’ ένα χωριό, κ’ ήρθε από κει ζητώντας ψωμί για τα παιδιά της. Τώρα παρακαλούσε να στεγασθεί. Κάποιος που ήξερε τη γλώσσα της της είπε ότι δεν υπήρχε πουθενά θέσις. Και καθώς δεν ήθελε να καταλάβει, την έβγαλαν έξω στο διάδρομο. Έμεινε ξαπλωμένη με τα παιδιά της ως το μεσημέρι. Την άλλη μέρα, η ίδια ιστορία. Ήρθε πολλές φορές ακόμη.