Μπακογιάννης: ο πολιτισμός όχημα για τη σπατάλη δημοσίου χρήματος

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΘΕΑΜΑΤΟΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΟΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Κύριε Δήμαρχε Αθηναίων,

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε την απ’ ευθείας ανάθεση που κάνατε μέσω της «ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ Α.Ε.» και μάλιστα, μια εβδομάδα πριν την εκδήλωση για το έργο «ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ…». Το ποσό 211.000 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. (δηλαδή 261.640 ευρώ) που θα κοστίσει στον Δήμο Αθηναίων το τηλεοπτικό πρόγραμμα, το οποίο θα μεταδοθεί από το πάρκινγκ του Λυκαβηττού στην αλλαγή του χρόνου, είναι εξωφρενικό από κάθε άποψη. Οι επαγγελματίες του χώρου γνωρίζουν πολύ καλά, ότι ακόμα και με τα γνωστά φαινόμενα υπερκοστολογήσεων είναι ένα υπερβολικά μεγάλο ποσό για τηλεοπτικό πρόγραμμα 17 λεπτών με έναν μόνο τραγουδιστή και 17μελη ορχήστρα. Τα στοιχεία που δημοσίευσε η Τεχνόπολις ως απάντηση των σφοδρών αντιδράσεων, κάθε άλλο παρά απαντούν στις κατηγορίες. Η λίστα εργασιών είναι ασαφής και χωρίς να αναφέρεται το κόστος της καθεμιάς.

Τα προηγούμενα χρόνια δαπανούσατε 180.000 και 190.000 ευρώ, όπως αναφέρατε, αλλά ξεχάσατε ν΄ αναφέρετε πως ήταν μοιρασμένες οι εκδηλώσεις και λάμβαναν μέρος πολλοί Καλλιτέχνες, Μουσικοί, Συγκροτήματα, Ηθοποιοί που περιλάμβαναν όλα τα είδη Καλλιτεχνικής έκφρασης, πολλές φορές την ίδια ημέρα υπήρχαν 3 και 4 εκδηλώσεις στον ίδιο χώρο.

Την ίδια στιγμή που η ελληνική κοινωνία εξοργίζεται, τόσο από την πράξη της δημοτικής αρχής, όσο και από τις απαντήσεις της στους πολίτες που διαμαρτύρονται, οι συνάδελφοί μας βλέπουν τις εορταστικές εκδηλώσεις στους Δήμους να ακυρώνονται λόγω Covid χωρίς λέξη για αποζημίωση, ενώ ήδη η κυβέρνηση ανακοίνωσε το κλείσιμο των κέντρων διασκέδασης και στην εστίαση στις 12:00 λόγω της μετάλλαξης Όμικρον και μάλιστα με μόνιμη απειλή, ότι αν δεν πετύχουν τα μέτρα θα απαγορευτεί και πάλι η μουσική.

Τα αρχαιότερα κάλαντα που έχουν σωθεί είναι αυτά που έψαλλε ο ίδιος ο Όμηρος στην Σάμο

Από την Elena Koumpenaki

Η λέξη κάλαντα προέρχεται απὸ τη λατινικὴ «calenda», που σημαίνει αρχὴ του μήνα. Η ιστορία τους όμως, προχωρεί πολὺ βαθιὰ στο παρελθὸν και συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα.Στα αρχαία Ελληνικά χρόνια υπήρχε το έθιμο της ειρεσιώνης με τους «παίδας τους αμφιθαλείς» (παιδιά που και οι δυο γονείς τους βρίσκονταν στη ζωή) να γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και να εύχονται στους οικοδεσπότες τραγουδώντας ευχές και παινέματα.

Η ειρεσιώνη ήταν μιας μορφής εθιμικὴ συνήθεια, για να αποτραπεί κάποιος λοιμός ή «αφορία» της γης ως αντίθετο της «ευφορίας». Άλλη περιγραφή μάς λέει πως σηματοδοτούσε την έναρξη της καρποφορίας της Γης. Από τα κείμενα δε, συνάγεται πως ήταν ένα κλαδί ελιάς, στο οποίο είχαν περιπλέξει μαλλιά προβάτου και πάνω του είχαν αναρτήσει παντός είδους αγαθά. Τα παιδιὰ της εποχής εκείνης κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομὸ του θεού Διόνυσου. Άλλοτε κρατούσαν κλαδὶ ελιάς ή δάφνης, στο οποίο κρεμούσαν κόκκινες και άσπρες κλωστές. Στις κλωστὲς έδεναν τις προσφορὲς των νοικοκύρηδων.

Στην Αθήνα, ορισμένες ειρεσιώνες αφιερώνονταν κατά τα Θαργήλια και Πυανέψια στον Απόλλωνα και τις Ώρες, σε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του έτους που λήγει και παράκληση της συνέχισής της και κατά το επόμενο. Άλλοι αναφέρουν ότι τις περιέφεραν και τις κρεμούσαν προς τιμήν του “Ηλίου και των Ωρών”.Άλλες ειρεσιώνες αναρτούνταν πάνω στις πόρτες των οικιών και παρέμεναν εκεί μέχρι το επόμενο έτος, όπου καίγονταν και αντικαθιστούνταν με νέες.Γενικά οι καρποί της ειρεσιώνης συμβολίζουν το γεωργικό χαρακτήρα των γιορτών κατά τη διάρκεια της περιφοράς της. Η ειρεσιώνη είναι προσφορά ανάλογη με τη δέσμη από στάχυα, την οποία οι Ρωμαίοι αναρτούσαν στις πόρτες του ναού της Ceres, (η οποία ταυτίζεται με τη Θεά Δήμητρα) και των οικιών τους.Το μαραμένο κλαδί ήταν συνηθισμένο θέαμα.