Η μεταπολεμική ιστορία του ελληνοϊταλικού πολέμου αναπαρήγαγε μια εικόνα αρτιότητας και ηρωϊσμού του ελληνικού στρατού. Ωστόσο το 1946 ένας απόστρατος ανώτατος αξιωματικός -λίγο πριν πεθάνει- κατέγραψε μια εικόνα αρκετά διαφορετική. Τέσσερις ειδικοί ανοίγουν τη σκονισμένη Έκθεση Καθενιώτη για το έπος του 40’. Μια έκθεση που «εξαφανίστηκε» και φέρνει ξανά στο φως το ThePressProject.
του Βαγγέλη Γεωργίου
Βίντεο / Σκηνοθεσία: Ηλίας Δοβλέτης
Το φθινόπωρο του 1946 σε έναν από τους θαλάμους του Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μ.Τ.Σ, επί της Βασιλίσσης Σοφίας, διαδραματιζόταν μια περίεργη εικόνα. Μια γυναίκα θλιμμένη καθόταν δίπλα σε έναν κλινήρη άνδρα που ενώ οι γιατροί έδειχναν απαισιόδοξοι για τις αντοχές της καρδιάς του, εκείνος ήταν μανιακά προσηλωμένος στο γράψιμο ενός...βιβλίου. Λες και ο τρόμος να μην τελειώσει και να μην μάθει ο κόσμος αυτά που σκεφτόταν στα χαρτιά του ήταν μεγαλύτερος από τον επερχόμενο θάνατο. Ο απόστρατος πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Δημήτρης Καθενιώτης, κρατούσε την πένα της «αμαρτίας» και αυτό το γνώριζαν τόσο η σύζυγός του όσο και κάποιοι συνάδελφοί του.
Τέσσερα μόλις χρόνια πριν, το 1942, όταν την κυβέρνηση είχε αναλάβει ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου, είχε ανατεθεί στο στρατηγό Δημήτριο Καθενιώτη να συντάξει -με μια επιτροπή ανώτατων αξιωματικών- μια αναλυτική έκθεση που θα κατέγραφε τις ελλείψεις και τα επιτελικά λάθη του Ελληνκού Στρατού της κυβέρνησης Μεταξά κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο Καθενιώτης ήταν ο άνθρωπος που ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο παρελθόν συμβουλευόταν για ευαίσθητα εθνικά θέματα ενώ λίγοι αμφισβήτησαν την ιδιοφυία και την ευρυμάθειά του. Το ογκώδες πόρισμα της επιτροπής, όμως, που βασίστηκε σε μαρτυρίες, αν και παραδόθηκε στα τέλη του 1943 εξαφανίστηκε υπό περίεργες συνθήκες δίνοντας την αίσθηση κάποιας συγκάλυψης.