Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019

Πρόταση Εισαγγελέα για Ζακ Κωστόπουλο: Να παραπεμφθούν σε δίκη για το αδίκημα της πρόκλησης θανατηφόρου σωματικής βλάβης και οι τέσσερις αστυνομικοί


Να παραπεμφθούν σε δίκη για το αδίκημα της πρόκλησης θανατηφόρου σωματικής βλάβης οι δύο φυσικοί αυτουργοί και οι τέσσερις αστυνομικοί προτείνει ο εισαγγελέας προς το δικαστικό συμβούλιο, το οποίο θα εκδώσει το παραπεμπτικό βούλευμα στην υπόθεση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου.

Η πρόταση του εισαγγελέα διατηρεί, όπως αναμενόταν εκ του αρχικού προσδιορισμού του αδικήματος, το πιο ελαφρύ ποινικό πλαίσιο, με αποτέλεσμα τόσο ο καταστηματάρχης όσο και ο μεσίτης να μην κατηγορούνται προς το παρόν για ανθρωποκτονία με δόλο ή ενδεχόμενο δόλο, όπως ζητάει η οικογένεια του θανόντος.


«Οφείλει η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών να ασκήσει περαιτέρω ποινική δίωξη στους κατηγορούμενους για το βαρύτερο κακούργημα της ανθρωποκτονίας» υπογραμμίζει στην «Εφ.Συν.» η Αννυ Παπαρούσου, εκ των συνηγόρων της οικογένειας Κωστόπουλου.

Στην περίπτωση που υιοθετηθεί η πρόταση του εισαγγελέα, θα παραπεμφθούν σε Μεικτό Ορκωτό δικαστήριο με την ίδια κατηγορία οι δύο φυσικοί αυτουργοί και οι τέσσερις αστυνομικοί.

Οι τελευταίοι τις πρώτες μέρες μετά το λιντσάρισμα βρίσκονταν εκτός του κάδρου των ευθυνών. Μετά τη δημοσιοποίηση από την «Εφ.Συν.» βίντεο-ντοκουμέντου, όπου οι αστυνομικοί εμφανίζονται να ακινητοποιούν, να σπρώχνουν, να τραβούν τον αναίσθητο και αιμόφυρτο Κωστόπουλο, ενώ ένας τον πατάει στον λαιμό, οι δικαστικές αρχές τούς απήγγειλαν κατηγορίες για θανατηφόρα σωματική βλάβη.

«Γιατί κάψαμε τη Σμύρνη;»


«Γιατί κάψαμε τη Σμύρνη; Γιατί φοβηθήκαμε ότι αν έμεναν τα κτήρια στη θέση τους, δεν θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε από τις μειονότητες...» Falih Rifki Atay, «Cankaya» (1)

Η κορυφαία στιγμή που συμβόλισε με τον πιο έντονο και οδυνηρό τρόπο το τέλος μιας μεγάλης ιστορικής διαδικασίας, ήταν η καταστροφή της Σμύρνης το Σεπτέμβρη του ’22 και η παράδοση του άμαχου πληθυσμού της, Ελλήνων και Αρμενίων, στο έλεος των ατάκτων τσετών και των τακτικών του κεμαλικού στρατού. Μιας διαδικασίας που ξεκίνησε το 1908 με το κίνημα των ακραίων εθνικιστών Νεότουρκων στην οθωμανική Θεσσαλονίκη και σηματοδότησε την οριστική μετάβαση του χώρου της Εγγύς Ανατολής από την εποχή των προνεωτερικών θρησκευτικών Αυτοκρατοριών στην εποχή του έθνους-κράτους. Η καταστροφή της Σμύρνης, όπως και η Γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών στην Ανατολή (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυροχαλδαίων) υπήρξε ένα πολύ σημαντικό ιστορικό γεγονός στη διαδικασία μετασχηματισμού της Εγγύς Ανατολής. 

Ο ελληνικός και ο αρμενικός πληθυσμός της Σμύρνης και της υπόλοιπης Ιωνίας ήταν ανενημέρωτος, τόσο για τις προθέσεις του τουρκικού εθνικισμού να επιβάλλει την «τελική λύση» με την πλήρη εθνοκάθαρση, όσο και για τις προθέσεις των συμμάχων να απέχουν οποιασδήποτε εμπλοκής, αλλά και της βούλησης της μοναρχικής κυβέρνησης των Αθηνών να μην υπερασπιστεί την Ιωνία, έστω και την τιμή των όπλων, και να εγκαταλείψει ενσυνειδήτως τον άμαχο πληθυσμό στο έλεος των κεμαλικών. Μέχρι και την τελευταία στιγμή η κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος έμεινε πιστή στο νόμο 2870/1922, που είχε ψηφίσει επί πρωθυπουργίας του Μιχ. Πρωτοπαπαδάκη και είχε δημοσιευτεί με τις υπογραφές του μονάρχη Κωνσταντίνου, του Γούναρη και του Ρούφου.

Η αποκάλυψη του χάους που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους!

Η επικρατέστερη θεωρία για την ξαφνική εξαφάνιση των δεινοσαύρων - και άλλων ειδών - είναι η πτώση ενός θηριώδη αστεροειδή, με διάμετρο ίσως και 15 χιλιομέτρων, ο οποίος χτύπησε τη Γη πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια, ανοίγοντας τον κρατήρα Τσικσουλούμπ, στη χερσόνησο Γιουκατάν στο Μεξικό και «στρώνοντας» τον δρόμο για την εξέλιξη του ανθρώπου.

Ο διάμετρος του κρατήρα που δημιούργησε η σύγκρουση υπολογίζεται στα 150 χιλιόμετρα και το βάθος του 20 χιλιόμετρα, μέσα στον ηπειρωτικό φλοιό. Σίγουρα δυνατό χτύπημα.

Σήμερα οι επιστήμονες μπορούν να «ακούσουν» τις πέτρες που βρίσκονται βαθιά μέσα στον κρατήρα, να «διηγούνται» τι συνέβη μέσα στα πρώτα λεπτά έως τις πρώτες ώρες μετά από αυτήν την καταστροφική στιγμή για τον πλανήτη μας.

Πέτρινη «χρονομηχανή»

Εκατοστό το εκατοστό, μια επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας απέσπασε κομμάτια από την καρδιά του λευκού ασβεστόλιθου στον βυθό του ωκεανού, παρατηρώντας τα απολιθωμένα σπαράγματα οργανισμών που πέθαναν εκατομμύρια χρόνια πριν. Αλλά ξαφνικά, όσο προχωρούσαν προς τα πίσω στον χρόνο μέσω της διαστρωμάτωσης των απολιθωμάτων, έπεσαν πάνω σε μια έντονη και ξαφνική διαφορά, καθώς τα στρώματα σκούρυναν απότομα.

«Τίποτα δεν έμοιαζε με το υλικό στα ανώτερα στρώματα» λέει ο Σον Γκούλικ, επικεφαλής της επιστημονικής αποστολή, στο National Geographic.

Φεστιβάλ Δράμας 2019: «Chopper» του Γιώργου Καψανάκη


Εν αναμονή του 42ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, γνωρίζουμε καλύτερα τις ταινίες του ελληνικού διαγωνιστικού τμήματος και τους δημιουργούς τους. 

Η ταινία

H Αντζι, μη μπορώντας να δεχτεί ότι θα στείλουν τον παππού της στο γηροκομείο – έναν πρώην μηχανόβιο που πάσχει από άνοια - κλειδώνεται στο δωμάτιό του και παίρνει δραστικά μέτρα.

Ο σκηνοθέτης
Ο Γιώργος Καψανάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992. Αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας στη Μυτιλήνη το 2016 και ξεκίνησε να εργάζεται στην τηλεόραση μεταξύ άλλων και ως σκηνοθέτης σε ντοκιμαντέρ μικρού μήκους. Το Σεπτέμβρη του 2017 του χορηγήθηκε υποτροφία από το ίδρυμα Ωνάση για σπουδές στην Αγγλία και ένα χρόνο αργότερα τον Σεπτέμβρη του 2018 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του πάνω στη σκηνοθεσία στο Bournemouth University. Η ταινία «Chopper» είναι η πτυχιακή του εργασία.

Ο Με­λι­γα­λάς και η πα­ρα­χά­ρα­ξη της Ιστο­ρί­ας



Εδώ και πολ­λές δε­κα­ε­τί­ες, κάθε Σε­πτέμ­βρη, η κω­μό­πο­λη του Με­λι­γα­λά Μεσ­ση­νί­ας γί­νε­ται το επί­κε­ντρο ακρο­δε­ξιών, φα­σι­στι­κών συ­να­θροί­σε­ων στις οποί­ες τι­μού­νται τα…ηρω­ϊ­κά «θύ­μα­τα των κομ­μου­νι­στο­συμ­μο­ρι­τών». Το ακρο­δε­ξιό πο­λι­τι­κό «πα­νη­γύ­ρι» στο Με­λι­γα­λά κρα­τά­ει χρό­νια. Από το 1953, με την ανοχή και στή­ρι­ξη του αστι­κού πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος, ξε­κί­νη­σε στην πε­ριο­χή η τέ­λε­ση ετή­σιων εκ­δη­λώ­σε­ων μνή­μης. Η Χού­ντα ανα­βάθ­μι­σε το γε­γο­νός προ­σθέ­το­ντας επι­ση­μό­τη­τα στις φα­σι­στο­συ­νά­ξεις του Με­λι­γα­λά- το 1967 πα­ρα­βρέ­θη­κε ο αρ­χι­πρα­ξι­κο­πη­μα­τί­ας Πατ­τα­κός, ενώ την επό­με­νη χρο­νιά ήταν η σειρά του «αντι­βα­σι­λέα» Ζω­ι­τά­κη. Τα τε­λευ­ταία χρό­νια πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στις εκ­δη­λώ­σεις έχει η να­ζι­στι­κή-εγκλη­μα­τι­κή συμ­μο­ρία της Χρυ­σής Αυγής που δε χάνει ευ­και­ρία να τιμά τους πο­λι­τι­κούς της προ­γό­νους με συν­θή­μα­τα τύπου «Τιμή στους χίτες και ταγ­μα­τα­σφα­λί­τες».

Πα­ράλ­λη­λα με τις φα­σι­στο­συ­νά­ξεις του Με­λι­γα­λά ξε­δι­πλώ­νε­ται, εδώ και πολλά χρό­νια, μια προ­σπά­θεια δια­στρέ­βλω­σης της ιστο­ρι­κής αλή­θειας και των πραγ­μα­τι­κών γε­γο­νό­των της επο­χής εκεί­νης. Η προ­σπά­θεια αυτή δεν πε­ριο­ρί­ζε­ται ασφα­λώς μο­νά­χα στον χο­ντροει­δή, λυσ­σα­σμέ­νο αντι­κομ­μου­νι­σμό του χρυ­σαυ­γί­τι­κου εσμού. Βα­σι­κό ρόλο στη χυ­δαία πα­ρα­ποί­η­ση της ιστο­ρί­ας παί­ζει η σο­βα­ρο­φα­νής αστι­κή ιστο­ριο­γρα­φία του λε­γό­με­νου «νέου κύ­μα­τος» που εκ­προ­σω­πούν κα­θη­γη­τές όπως οι πε­ρί­φη­μοι κ.κ. Μα­ραν­τζί­δης και Κα­λύ­βας.

Στο πλαί­σιο αυτό επι­χει­ρεί­ται: α) Να συ­κο­φα­ντη­θούν οι αγώ­νες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ και ευ­ρύ­τε­ρα το ΚΚΕ και η τα­ξι­κή πάλη, β) Να αθω­ω­θεί στην συ­νεί­δη­ση του λαού το αστι­κό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα και οι επι­λο­γές της εγ­χώ­ριας πλου­το­κρα­τί­ας και γ) Να πα­ρου­σια­στούν τα Τάγ­μα­τα Ασφα­λεί­ας και οι λοι­πές εγκλη­μα­τι­κές δω­σι­λο­γι­κές συμ­μο­ρί­ες δήθεν ως πα­τριω­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις.

Η δύσκολη «συγκατοίκηση» Podemos και Σοσιαλιστών


Η Ισπανία παραμένει χωρίς κυβέρνηση, δύο εβδομάδες πριν την εκπνοή της προθεσμίας σχηματισμού κυβέρνησης. Ο νικητής των εκλογών και εντολοδόχος πρωθυπουργός της χώρας Πέδρο Σάντσεθ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς οι διαπραγματεύσεις με τους Podemosαποδεικνύονται σύνθετες και ιδιαίτερα απαιτητικές.

Στην προηγούμενη –σύντομη– θητεία του Σάντσεθ στην πρωθυπουργία ως διαδόχου του έκπτωτου λόγω οικονομικών σκανδάλων Ραχόι, το κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μαζί με μικρότερα καταλανικά και βασκικά κόμματα, είχαν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση Σάντσεθ. Ωστόσο, παρά τη συνολικά θετική συνεργασία σε μια σειρά από ζητήματα, κάποια ακανθώδη θέματα δημοσιονομικής πολιτικής, το καταλανικό ζήτημα και η πάγια θέση των Podemos υπέρ ισχυρότερων πολιτικών στήριξης των αδύναμων εισοδηματικά στρωμάτων έφεραν το τέλος της στήριξής τους στη κυβέρνηση των σοσιαλιστών.

Αμφότερες οι πλευρές θέλουν να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω στη μεταξύ τους συμφωνία, έχοντας παράλληλα δηλώσει δημόσια ότι στόχος είναι η αποφυγή νέων εκλογών και ο σχηματισμός προοδευτικής κυβέρνησης. Εάν δεν έχουν καταλήξει σε συμφωνία μέχρι την 23η Σεπτεμβρίου, το πιο πιθανό σενάριο είναι η εκ νέου προσφυγή στις κάλπες στις αρχές Νοεμβρίου, η οποία όμως, σύμφωνα με τις σημερινές δημοσκοπήσεις, δεν αναμένεται να αλλάξει άρδην τον παρόντα συσχετισμό δυνάμεων.