Ελαβαν θέση οι «δελφίνοι» στη Ν.∆.

Με τον Μητσοτάκη να βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της πρωθυπουργικής διαδρομής του, οι πιθανοί διάδοχοί του έκαναν ήδη την εμφάνισή τους

Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη

Σε κίνηση θέτουν τις διεργασίες και στο εσωτερικό της Ν.Δ. οι εξελίξεις στην υπόθεση των Τεμπών. Την ώρα που ο κόσμος έχει βγει στους δρόμους και οι ανακατατάξεις στα έγκατα της κοινωνίας αποδεικνύονται τεκτονικές, το κυβερνών κόμμα βυθίζεται ημέρα με την ημέρα στη δική του κρίση. Οι ψηφοφόροι του το εγκαταλείπουν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ευρισκόμενος στο χειρότερο σημείο της πρωθυπουργικής διαδρομής του, προσπαθεί πάση θυσία να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα, και οι «δελφίνοι», κάνοντας την επανεμφάνισή τους, παίρνουν θέση στην αφετηρία!

Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον επτά κορυφαία στελέχη φέρονται, κατά τις πληροφορίες, να κάνουν πρόβες, παίρνοντας μικρότερες ή μεγαλύτερες αποστάσεις από τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος για πρώτη φορά εμφανίζεται να είναι μόνος και να αντιμετωπίζεται περισσότερο ως βαρίδι πλέον για τη Ν.Δ. της επόμενης ημέρας, χωρίς σοβαρούς συμμάχους και εφεδρείες. Ο ίδιος, πάντως, αντιλαμβανόμενος αυτό που έρχεται, στήνει τις δικές του ίντριγκες με γνώμονα το «διαίρει και βασίλευε» και με στόχο να κερδίσει πολύτιμο χρόνο και να εμφανιστεί ως ενοποιητικός παράγων.

Ίωνας Αγγελής

Είναι 3 ώρες και 35 λεπτά αρκετά για το ταξίδι που πρόκειται να κάνει κάποιος/α βλέποντας το Brutalist; Η λογική απάντηση είναι ναι. Αλλά πρόκειται για ένα ταξίδι τόσο καθηλωτικό που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από τη θέση σου. Στα 215 λεπτά διάρκειας, ούτε ένα καρέ δεν σπαταλιέται… Τίποτα το περιττό δεν υπάρχει στο The Brutalist του Μπρέιντι Κορμπέ, αφού όλα είναι ζωτικής σημασίας για την πολυεπίπεδη ιστορία που απλά θέλει χρόνο, προκειμένου να αποδοθεί εις βάθος.

Το θέμα μάς «προσγειώνει» στο έτος 1947. Ο Λάζλο (Έιντριεν Μπρόντι) μεταναστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά το Ολοκαύτωμα που προκάλεσε καταστροφή σε αυτόν, την οικογένεια του και το σπίτι του. Καθώς ο Λάζλο βρίσκει καταφύγιο και δουλειά στην Πενσυλβάνια δίπλα στον ξάδερφό του, τον Ατίλα (Αλεσάντρο Νιβόλα), μπλέκεται με έναν πλούσιο πελάτη, που τον υποδύεται ο Γκάι Πιρς και του αναθέτει το αρχιτεκτονικό έργο ενός τεράστιου κοινοτικού κέντρου. Καθώς η δουλειά τον κατακλύζει, ο θεατής εισάγεται στην πραγματικότητα του πώς μπορείς να είσαι το απόλυτο «μηδέν» στο αμερικάνικο χωροχρονικό συνεχές. Μια ζωή πιστή στο αέναο κυνήγι για το αμερικάνικο όνειρο, ενδελεχώς σκιαγραφημένο, που έχει διαρκώς εμπόδια και ανατροπές που βαραίνουν την καθημερινότητα του πρωταγωνιστή.

Ο σκηνοθέτης βάζει στο στόχαστρο το αμερικανικό όνειρο, κάνοντας μια βαθιά βουτιά στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης

Στριμωγμένος ο Μητσοτάκης: Συνωμοσία και τυφλή διαμαρτυρία τα Τέμπη16/02/2025

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης (Κ) συνοδευόμενος από τον υπουργό Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης Βασίλη Κικίλια (Α) επισκέπτεται το Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Θήρας στη Σαντορίνη, Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2025. Με απόφαση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, η Σαντορίνη κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μέχρι την 1η Μαρτίου, ενώ κλιμάκια από την Αθήνα βρίσκονται στο νησί και πραγματοποιούν αυτοψίες σε κτίρια. ΑΠΕ-ΜΠΕ / 

Αφού το επιχείρημα του «καλού αλλά παραπλανημένου πρωθυπουργού» στην τραγωδία των Τεμπών, δεν περπάτησε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιστρέφει στην σκληρή γραμμή ότι «όλα είναι θεωρία συνωμοσίας», απαξιώνοντας τα μεγάλα συλλαλητήρια και υποβαθμίζοντας το πάνδημο αίτημα για δικαιοσύνη και όχι συγκάλυψη (80% στις δημοσκοπήσεις) σε «τυφλή διαμαρτυρία» που διεκδικεί να πιστωθεί η αντιπολίτευση.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την συνέντευξη του στην σημερινή “Καθημερινή”, προσπαθεί να υποβιβάσει ένα μείζον πολιτικό θέμα και ταυτόχρονα θέμα λειτουργίας των θεσμών που κλυδωνίζει την κυβέρνησή του και ανοίγει ακόμη και σενάρια διαδοχής εν πλω, σε μικροκομματικό καυγά κάποιων που θέλουν να συγκροτήσουν «αντι-Μητσοτακικό συνασπισμό».

Παράλληλα κρύβεται πίσω από την λειτουργία της δικαιοσύνης ενώ επιχειρεί να εμφανιστεί ως εγγυητής των θεσμών και της δημοκρατίας, προκαλώντας τις αναμενόμενες σκωπτικές ανακοινώσεις της αντιπολίτευσης (σύντομο ανέκδοτο είπε το ΠΑΣΟΚ).

Ρούμπιο-Νετανιάχου: «Θα ολοκληρώσουμε τη δουλειά» στη Λωρίδα της Γάζας

Kosmodromio

Συνάντηση με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου είχε σήμερα, Κυριακή, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο, στο πρώτο του ταξίδι στη Μέση Ανατολή.

Συνάντηση με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου είχε σήμερα, Κυριακή, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο, στο πρώτο του ταξίδι στη Μέση Ανατολή και στη σκιά των δηλώσεων Τραμπ για επέκταση της εθνοκάθαρσης με την μεταφορά των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας στην Αίγυπτο, την Ιορδανία ή αλλού και μετατροπή του παλαιστινιακού θύλακα σε «ριβιέρα της Μέσης Ανατολής».

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ «είναι ο μεγαλύτερος φίλος που είχε ποτέ το Ισραήλ στον Λευκό Οίκο», τόνισε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός στην συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, τονίζοντας ότι Ισραήλ και ΗΠΑ «στέκονται μαζί για την αντιμετώπιση της απειλής του Ιράν». «Συμφωνούμε ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους αγιατολάχ να έχουν πυρηνικά όπλα. Συμφωνήσαμε επίσης ότι η επιθετικότητα του Ιράν στην περιοχή πρέπει να ανατραπεί», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Όσο αφορά στη Γάζα, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου τόνισε ότι το Ισραήλ και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχουν μια «κοινή στρατηγική» για το μέλλον. «Συζητήσαμε το τολμηρό όραμα του Τραμπ για το μέλλον της Γάζας και θα εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι αυτό το όραμα θα γίνει πραγματικότητα», ανέφερε.

Ο μύθος των «αντί-παγκοσμιοποιητών»

Θέμης Τζήμας

Καιρός είναι να αρχίζει να ξεχωρίζει η «ήρα από το στάρι».

Μιας από τις βασικότερες και εντελώς κίβδηλες διαιρετικές τομές που χρησιμοποιούν δεξιές τάσεις και κινήσεις είναι η υποτιθέμενη διάκριση μεταξύ «παγκοσμιοποιητών» (globalists) και αντί-παγκοσμιοποιητών (anti-globalists). Τόσο οι δυνάμεις που υποστηρίζουν τον Τραμπ στις ΗΠΑ, όσο και άλλες ιδίως στην Ευρώπη, έχουν χρησιμοποιήσει κατά κόρον αυτήν την υποτιθέμενη διάκριση.

Οι «παγκοσμιοποιητές» υποτίθεται ότι είναι φιλελεύθεροι ή ακόμα και αριστεροί ενώ οι «αντί-παγκοσμιοποιητές», εθνικιστές ή πατριώτες. Πρόκειται φυσικά περί μιας καλοστημένης ιδεολογικής και πολιτικής απάτης. Η διαδικασία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης δεν αποτελεί πρωτίστως μιας ιδεολογικώς προσανατολισμένη διαδικασία, παρότι γεννά και ιδεολογία αλλά μια υλική διαδικασία. Η τάση του καπιταλισμού και ειδικότερα των πλέον κινητικών μερίδων κεφαλαίου είναι να «ανοίγουν» ολοένα περισσότερες αγορές, όπως και να καταστρέφουν παλιές για να φτιάξουν καινούριες. Αυτή η διαδικασία επέκτασης αλλά και δημιουργικής καταστροφής δεν συντίθεται από ιδεολόγους πολιτικούς αλλά από στρατιές κατόχων και διαχειριστών πρωτίστως μεγάλων κεφαλαιακών μερίδων. Οι πολιτικοί των εθνικών κρατών και των διεθνών οργανισμών ακολουθούν (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ρόλος τους είναι ασήμαντος) διευκολύνοντας την κεφαλαιακή επέκταση, αναλόγως της ισχύος τους.

Σοκαριστική προειδοποίηση από Ουκρανό δήμαρχο: Ο στρατός έτοιμος πραξικόπημα κι εκκαθαρίσεις - Το καθεστώς Zelensky νοσεί

Ο δήμαρχος του Boryspil τόνισε ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, ο στρατός έχει μόνο μία επιλογή:«Η λύση είναι μια καθολική εκκαθάριση»

Ο ουκρανικός στρατός είναι έτοιμος να προχωρήσει σε μια συνολική εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού, σύμφωνα με τον δήμαρχο της πόλης Boryspil, στην περιοχή του Κιέβου, Volodymyr Borysenko, ο οποίος πλέον υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας.

Όπως δήλωσε, η κυβέρνηση στη χώρα είναι «σοβαρά άρρωστη», ενώ ο Volodymyr Zelensky προχωρά σε σοβαρές διώξεις κατά πολιτικών του αντιπάλων.

«Όταν τα πράγματα στο μέτωπο είναι δύσκολα, όταν πρέπει να ενωθούμε, η κυβέρνηση ασχολείται με το να διώκει την αντιπολίτευση... Ως στρατιωτικός, ως δήμαρχος του Boryspil και ως συνειδητοποιημένος πολίτης που εργάζεται για τη Νίκη, δεν κατανοώ τι συμβαίνει στη χώρα. Ίσως η κυβέρνηση να είναι άρρωστη», δήλωσε ο Borysenko.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, ο στρατός έχει μόνο μία επιλογή:

«Η λύση είναι μια καθολική εκκαθάριση. Αν ο στρατός το κάνει, δεν θα σας αρέσει. Σκεφτείτε το!», προειδοποίησε ο δήμαρχος του Boryspil.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Borysenko ε

κφράζει σε μεγάλο βαθμό την άποψη της πλειοψηφίας των αξιωματικών και των στρατιωτών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, οι οποίοι εδώ και καιρό είναι δυσαρεστημένοι με τις ενέργειες της πολιτικής ηγεσίας.

Η χυδαία επίθεση στην Μαρία Καρυστιανού

Η Σοφία Γιαννακά είναι γνωστή για τις προσωπικές επιθέσεις της σε πολιτικούς και μη. Είναι αυτή που έγραψε στην φιλομητσοτακική ιστοσελίδα iefimerida «Τους φόρεσε τα γυαλιά στα σύνορα ο Μητσοτάκης» ή «Ποιοι μισούν την 25η Μαρτίου».

Σήμερα επιτίθεται με πρωτοφανή χυδαιότητα στην Μαρία Καρυστιανού γράφοντας «Μαρία Καρυστιανού, μήπως το έχει παρακάνει». Όχι δεν υπάρχει «ερωτηματικό» στον τίτλο.

Η Γιαννακά όπως έχει κάνει κι άλλες φορές, επιτίθεται προσωπικά αυτή τη φορά στην Μαρία Καρυστιανού, χρησιμοποιώντας την γραμμή του Μεγάρου Μαξίμου και τις ήδη τετριμμένες και χιλιοειπωμένες θέσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου για «εργαλειοποίηση» του εγκλήματος των Τεμπών.

Η Γιαννακά κάνει αυτό που ξέρει. Επιτίθεται προσωπικά στην Μαρία Καρυστιανού, λέγοντας πως είναι όργανο της Αριστεράς, όπως και η μάνα του Παύλου Φύσσα:

«Στην τραγωδία των Τεμπών η Αριστερά ανέδειξε τη μορφή της Μαρίας Καρυστιανού σε αρχέτυπο μητρικού πένθους. Την αγκάλιασε και τη μετέτρεψε σε σύμβολο αντίστασης, όπως έκανε με τη μητέρα του Παύλου Φύσσα. Προσωποποίησε την οργή και την απώλεια. Η Μαρία Καρυστιανού έγινε σύμβολο, μετατρέποντας τον θυμό της σε ερωτήματα με πολιτική απήχηση. Έγινε η μητέρα των Τεμπών. Πρόσφατα ηγήθηκε μιας τεράστιας πανελλαδικής κινητοποίησης, που δεν δίστασε να αξιοποιήσει τη φράση της τραγωδίας «Δεν έχω οξυγόνο».», γράφει η Γιαννακά.

Έγκλημα Τεμπών: Το ΜΠΑΖΩΜΑ είναι διαρκές

Γιώργος X. Παπασωτηρίου

Λένε «Ποιο όφελος είχε η κυβέρνηση για να κάνει τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών;»

«Για να ελαχιστοποιήσει το πολιτικό κόστος ενόψει των εκλογών» είναι η απάντηση.

Τι συγκάλυψαν;

Την ευθύνη τους για την μη υλοποίηση της σύμβασης 717 της ΕΡΓΟΣΕ, με αντικείμενο την αναβάθμιση της ασφάλειας του σιδηροδρομικού δικτύου.

Την ευθύνη και τον κυνισμό του υπουργού Μεταφορών Κώστα Καραμανλή που είχε επιτεθεί με οργίλο ύφος σε όσους κατήγγειλλαν την έλλειψη ασφάλειας στους σιδηροδρόμους.

Την ευθύνη της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού για την εξεταστική επιτροπή-παρωδία της Βουλής όπου δεν κλήθηκαν ουσιώδεις μάρτυρες.

Συγκάλυψη είναι και η αρχειοθέτηση από την Οικονομική Εισαγγελία της έρευνας για τη σύμβαση 717. Ακολούθησε ως γνωστόν το κατηγορητήριο-κόλαφος της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας εναντίον της κυβέρνησης γιατί επιχειρούσε να περιορίσει την ευθύνη για το έγκλημα στον σταθμάρχη και τους μηχανοδηγούς, «μπαζώνοντας» την δική της ευθύνη και του υπουργού Μεταφορών.

"Μπάζωμα" ήταν και οι συνεντεύξεις του πρωθυπουργού που χαρακτήριζε με περισσή αλαζονεία «σαχλαμάρες» και «συνωμοσιολογία» τις κατηγορίες για το μπάζωμα και τα λαθραία καύσιμα που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία.

Ένα τηλεφώνημα… και η μεγάλη ντροπή Ευρώπης και δορυφόρων-νενέκων

Μια πρώτη επίσημη τηλεφωνική επαφή, διάρκειας 90 λεπτών, των προέδρων ΗΠΑ και Ρωσίας, και η με τυμπανοκρουσίες παρουσίασή της από πλευράς Τραμπ, ανοίγει ένα νέο γεωπολιτικό σκηνικό – που θα φανεί σύντομα πόσες αλλαγές θα επιφέρει. Υπάρχουν όμως ορισμένα πρώτα ηχηρά συμπεράσματα:Καταρρέει εντελώς η αντιρωσική υστερία που είχε καλλιεργηθεί από το 2022. Ο Πούτιν, μέχρι χθες εγκληματίας πολέμου κατά τη συλλογική Δύση, εγκωμιάζεται από το νέο αφεντικό των ΗΠΑ. Οι δυο τους ανταλλάσσουν προσκλήσεις επισκέψεων, και πλέον λέγεται επίσημα ότι «ήταν ένας πόλεμος που δεν έπρεπε να γίνει».

Αναγνωρίζονται σε μεγάλο βαθμό θέσεις της Ρωσίας: Η Ουκρανία δεν μπαίνει στο ΝΑΤΟ. Δεν συζητιέται η επαναφορά των συνόρων του 2014. Οι όποιες «ειρηνευτικές» ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν θα καλύπτονται από το άρθρο 5 περί εμπλοκής του ΝΑΤΟ. Καταργείται ο Ζελένσκι, δεν μετέχει σε διαπραγματεύσεις.

Πρακτικά αυτά μοιάζουν με νίκη της Ρωσίας. Αποτελούν μέρος μιας στρατηγικής αναδίπλωσης των ΗΠΑ (που θα παρουσιαστεί σαν «δώρο» στην ειρήνη και την ανθρωπότητα) και ένα θεαματικό άδειασμα της προηγούμενης διοίκησης (Δημοκρατικοί-Μπάιντεν), της Κομισιόν και «μεγάλων» ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Ο σχεδιασμός της Κομισιόν έχει τιναχθεί στον αέρα, αφού πρώτα η Ευρώπη, ως «αποικία» των ΗΠΑ, ακολούθησε τις προσταγές του πολέμου ενάντια στη Ρωσία. Πυροβολώντας τα ίδια της τα πόδια, σύρθηκε σε έναν πόλεμο επί ευρωπαϊκού εδάφους, έγινε τελάλης του ολέθρου και της στρατιωτικής οικονομίας, στήριξε τη γενοκτονία και εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων.

Οικονομική και πολιτική ταπείνωση της ΕΕ από τον Τραμπ

 του Λεωνίδα Βατικιώτη

Οι δασμοί γιγαντώνουν τις αμερικανικές πολυεθνικές και συνθλίβουν την Ευρώπη

Με ηλεκτροσόκ, αλλεπάλληλα ηλεκτροσόκ τιμώρησε τους Ευρωπαίους ο Τραμπ με τη συμπλήρωση μόλις ενός μήνα από την ορκωμοσία του. Το πρώτο ηλεκτροσόκ, όπως εύστοχα το χαρακτήρισε ο γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, ήρθε με την πολιτική επαναπροσέγγισης της Ρωσίας που σηματοδότησε το τηλέφωνό του με τον ρώσο ομόλογο του. Ήταν η πρώτη επικοινωνία αμερικανού προέδρου με το Κρεμλίνο από το 2021. Άμεσες συνομιλίες, χρονοδιάγραμμα τερματισμού του πολέμου, προοπτική επανόδου της Ρωσίας στο G7 που θα ξαναγίνει G8 όπως ήταν μέχρι την επιστροφή της Κριμαίας στη Ρωσία, τερματισμός κάθε συζήτησης για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, διμερή συνάντηση Τραμπ – Πούτιν πιθανά στη Σαουδική Αραβία με θέμα το Ουκρανικό και άλλα, αποκλεισμός των Ευρωπαίων από οποιαδήποτε συζήτηση για το μέλλον της Ουκρανίας από κοινού με την ανάθεση στους Ευρωπαίους του κόστους αποστολής στρατού στην Ουκρανία – χωρίς να έχουν λόγο για το είδος της ειρήνης που θα ακολουθήσει και άλλα πολλά περιλάμβανε το μενού των δύο ηγετών.

Ο Τραμπ δεν έγινε ξαφνικά συνοδοιπόρος του Πούτιν, δεν έγινε …πουτινάκι. Damage control κάνει, διαχείριση ήττας, εκ μέρους της συλλογικής Δύσης. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να εξελίχθηκε σε πόλεμο των Δημοκρατικών για να βάλει λεφτά στην τσέπη ο Μπάιντεν, μέσω του γιού του και της Burisma, κι όλο το Δημοκρατικό παρεάκι (πρέσβεις, Στέιτ Ντιπάρτμεντ μέσω USAID κ.α.) χρησιμοποιώντας το πλυντήριο της Ουκρανίας για ίδιο όφελος, αλλά πάνω απ’ όλα ήταν πόλεμος για την εδραίωση της αμερικανικής παντοκρατορίας. Μόνο που αυτός ο πόλεμος έχει λήξει εδώ και μήνες με νικητή τη Ρωσία και χαμένο την Ουκρανία. Ο πόλεμος έληξε. Και το μόνο που έλειπε ήταν να βρεθεί κάποιος να σταματήσει την προέλαση των Ρώσων πριν φτάσουν στο Κίεβο. Και το έκανε αυτός που σταμάτησε και την ταπείνωση του Ισραήλ στη Γάζα από την ηρωική Χαμάς επιβάλλοντας μια εκεχειρία που έσωζε τα προσχήματα.