Η Μαρία Βλαζάκη νέα γενική γραμματέας στο υπουργείο Πολιτισμού

Η αρχαιολόγος Μαρία Ανδρεάδη Βλαζάκη, σύμφωνα με πληροφορίες της "Αυγής" φέρεται να, είναι η νέα γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού.

Ο αναπληρωτής υπουργός Νίκος Ξυδάκης είχε προαναγγείλει ότι στη θέση αυτή θα τοποθετηθεί "ο πλέον κατάλληλος να διοικεί το υπουργείο" και "θα ξέρει πολύ καλά τη δουλειά". Επέλεξε όντως μια εγνωσμένου κύρους αρχαιολόγο, με πλούσιο και σημαντικό επιστημονικό έργο, με μακρά και επιτυχή θητεία στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Επιπροσθέτως ο Νίκος Ξυδάκης με την απόφασή του αποκαθιστά μια μεγάλη αδικία της κυβέρνησης Σαμαρά στο πρόσωπο της κ. Βλαζάκη η οποία είχε καρατομηθεί τον περασμένο Οκτώβριο από τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού, γιατί είχε αρνηθεί, τότε, να συναινέσει στην αξιολόγηση του προσωπικού του υπουργείου Πολιτισμού, ενώ είχε εκφράσεις σαφείς αντιρρήσεις για τον πολιτικό χειρισμό της ανασκαφής της Αμφίπολης.

Η απομάκρυνσή της έγινε με φωτογραφική τροπολογία του τότε υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την αντικατάσταση με μεταβατικές διατάξεις όλων των γενικών διευθύνσεων στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εφαρμογή των νέων οργανισμών. Η αποπομπή της κ. Βλαζάκη έγινε με υπουργική απόφαση του τότε υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τασούλα (27/10/2014) χωρίς να αιτιολογείται η απόφαση και να περιγράφονται τα δεδομένα. Όπως μάλιστα είχε καταγγείλει τότε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, "ο υπουργός Κ. Τασούλας και η γενική γραμματέας Λ. Μενδώνη έφεραν στη Βουλή φωτογραφική διάταξη στον Ν. 4304 (άρθρο 31) μόνο για να μπορέσουν να απομακρύνουν τελικά απολύτως αυθαίρετα τη γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων κ. Μ. Βλαζάκη".

Γιούργια στη Γιορτή

«Τι έχεις, Κωνσταντίνε μου, και λιβανιές μυρίζεις;» - απ’ το«Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού», τραγουδήθηκε σε όλες τις βαλκανικές γλώσσες κι ακόμα στα αρμένικα, τα τουρκικά και σ’ άλλες λαλιές. Απ’ το ίδιο του το πένθος γεννήθηκε ο νέος ελληνισμός. Από το σοκ της πρώτης Αλωσης, το 1204, οι Ρωμιοί βγήκαν αλαφιασμένοι με την (αυτονόητη ρωμαϊκή) θεϊκή τάξη των πραγμάτων γύρω τους να καταρρέει. Ελληνες τους έλεγαν όλοι οι άλλοι, Ελληνες άρχισαν πάλι να ονομάζουν τον εαυτόν τους κι ορισμένοι εξ αυτών, «Ελληνες εσμέν, καθώς η γλώσσα και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» έλεγε ο Πλήθωνας, αλλά

ο πολύς λαός δεν καταλάβαινε από «πρώιμο βυζαντινό ανθρωπισμό», όπως τον αποκαλούμε σήμερα, τη Ρωμανία αγάπαγε και η Ρωμανία χανόταν. «Σάπιος ο θρόνος των Καισάρων» και η καμαρίλα της Πόλης διάλεγε αφέντες, τιάρα παπική ή φακιόλι τούρκικο, λίγοι οι εύψυχοι ευγενείς κι αδύναμος ο πολύς λαός, περίμεναν κισμέτ τη μοίρα τους, «την τιμωρία τους για τις αμαρτίες τους», οργίαζαν οι Ησυχαστές, κόπηκαν τα λείψανα της παλιά ισχύος σε ενωτικούς κι ανθενωτικούς, όλα πέθαιναν πλην απ’ τα γράμματα (η Παλαιολόγια Αναγέννηση) ώσπου η Πόλη έπεσε, ο Πόντος έπεσε και η Τουρκιά απλώθηκε στη μισή Ελλάδα - την άλλη μισή τη βάσταγαν οι Βενετοί.

Ν. Μπογιόπουλος: "Γιατί Σοσιαλισμός"

Το Σάββατο που μας πέρασε συμπληρώθηκαν 136 χρόνια από τη γέννηση του κορυφαίου φυσικού και θεμελιωτή της θεωρίας της σχετικότητας, του Αλμπερτ Αϊνστάιν, στις 14 Μαρτίου 1879.

Η σκέψη του Αϊνστάιν δεν «περιοριζόταν» στη φυσική επιστήμη.

Τα αποσπάσματα που παραθέτουμε είναι από το άρθρο του Αϊνστάιν με τίτλο«ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ» που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 1o τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Monthly Review, το 1949.

«Υπάρχει διέξοδος;

Είναι εύκολο να θέτεις τέτοια ερωτήματα, αλλά είναι δύσκολο να τα απαντήσεις με κάποιο βαθμό βεβαιότητας. Εντούτοις, πρέπει να προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ, αν και είναι εν γνώσει μου το γεγονός ότι

τα συναισθήματα και οι επιδιώξεις μας βρίσκονται πολύ συχνά σε αντίθεση και δεν μπορούν να εκφραστούν με εύκολες και απλές φόρμουλες.

Ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα μοναχικό και κοινωνικό ον.

Σαν μοναχικό ον προσπαθεί να προστατέψει την ύπαρξή του καθώς και την ύπαρξη αυτών που είναι κοντά του, να ικανοποιήσει τις προσωπικές του επιθυμίες και να αναπτύξει τις έμφυτες ικανότητές του.

Κ. Λαπαβίτσας: Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο τέλος της

Δεν είναι νέο ότι ο Κώστας Λαπαβίτσας, καθηγητής στο SOAS στο Λονδίνο, έχει υποστηρίξει ενεργά το Grexit- αν και αυτή είναι η πρώτη φορά που το κάνει από τότε που εξελέγη βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιανουάριο του 2015. Οι απόψεις του ήταν για άλλη μια φορά διαφορετικές όχι μόνο από τους πολιτικούς αντιπάλους αλλά και από τους υπουργούς του δικού του κόμματος.

Ωστόσο, ακόμη και αν κάποιος διαφωνεί με τις ιδέες του Λαπαβίτσα σχετικά με το νόμισμα, είναι δύσκολο να απορρίψει την εκτίμησή του - επιβεβαιώθηκε από τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων - ότι η Ευρωζώνη δεν φαίνεται να επιτρέπει οποιαδήποτε πραγματική ενδιάμεση λύση μεταξύ λιτότητας και ενός Grexit: «Η ηγεσία του κόμματος ξέρει ότι έχει μια πολύ σκληρή επιλογή μπροστά της: Να επιμείνουμε στο πρόγραμμα που διακηρύξαμε στον ελληνικό λαό; Ή μήπως να υποβάλουμε όσα μέτρα θέλουν τα θεσμικά όργανα, η ομάδα των Βρυξελλών, η τρόικα, όπως αλλιώς θέλετε να το ονομάσετε; Αυτά τα δύο πράγματα είναι ασύμβατα μεταξύ τους. "

Δύο πρόσφατες συνεντεύξεις του στην εφημερίδα «Bild» στη Γερμανία και το περιοδικό «Jacobin» στις ΗΠΑ προκάλεσε μια αναταραχή αντιδράσεων στην Ελλάδα: «Ένα τρελό σχέδιο με δραχμή και δελτίο για φυσικό αέριο» (σύνδεσμος στα Ελληνικά) με τίτλο «μέτρα» TOC, που ακολουθείται από παρόμοιους τίτλους στα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας.