Διευκρινίσεις για την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών υπαλλήλων του Δημοσίου και την αναγνώριση πλασματικού χρόνου ασφάλισης έδωσε σήμερα Τετάρτη το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Σύμφωνα με τη σχετική εγκύκλιο, με τον Ν. 3865/2010 αυξάνονται εντός τριετίας τα κατά περίπτωση ισχύοντα για τους δημοσίους υπαλλήλους και τους εξομοιούμενους μ’ αυτούς όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, ενώ εξισώνονται από την 1η Ιανουαρίου 2011 οι άνδρες και οι γυναίκες, που τελούν υπό τις ίδιες συνθήκες προσωπικής-οικογενειακής κατάστασης, ως προς τις προϋποθέσεις και τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.
Ακόμη, καθιερώνεται ως ημερομηνία ενηλικίωσης των παιδιών η 31η Δεκεμβρίου του έτους κατά το οποίο συμπληρώνουν το 18ο έτος της ηλικίας τους, ορίζεται ότι οι ρυθμίσεις του νέου ασφαλιστικού νόμου (Ν.3865/2010) δεν έχουν εφαρμογή για τους υπαλλήλους που θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31-12-2010, τόσο ως προς τις προϋποθέσεις και τα ηλικιακά όρια για τη συνταξιοδότησή τους, όσο και ως προς τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξής τους και θεσπίζεται για πρώτη φορά στη συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου η δυνατότητα αναγνώρισης ως συντάξιμου με εξαγορά χρόνου για κάθε παιδί, που χρησιμεύει για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος του υπαλλήλου καθώς και για την προσαύξηση της σύνταξης.
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απαριθμεί τις εξαιρέσεις στις ανωτέρω διατάξεις και προσδιορίζει ποιοι υπάλληλοι θα συνταξιοδοτηθούν με λιγότερα χρόνια εργασίας. Έτσι, προβλέπεται ρητά ότι για τους υπαλλήλους που θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31-12-2010 (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι) δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής οι διατάξεις του Ν.3865/2010. Για τον υπάλληλο που θεμελίωσε συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την ανωτέρω ημεροχρονολογία εξακολουθούν να ισχύουν, όποτε και αν αποχωρήσει από την υπηρεσία (ακόμα και μετά την 1-1-2015, έτος που αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης) όλες οι κατά περίπτωση εναλλακτικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, τα κατά περίπτωση όρια ηλικίας για την καταβολή της σύνταξης και ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης που ίσχυαν, πριν το νέο ασφαλιστικό νόμο.
Οι διατάξεις του νόμου Ν.3865/2010 ουσιαστικά δεν έχουν πρακτική εφαρμογή για όσους θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31-12-2010, οι οποίοι όπως προαναφέρθηκε εξακολουθούν να διέπονται από τις προϊσχύουσες διατάξεις.
Προκειμένου για εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι επί πλέον «ειδικές» προϋποθέσεις που ισχύουν για τη συνταξιοδότησή τους (30 έτη υπηρεσίας και 55 ετών ή 30 έτη υπηρεσίας και 60 ετών για όσους έχουν διορισθεί πριν ή μετά την 1-1-1983 αντίστοιχα) εξακολουθούν να ισχύουν για τα πρόσωπα που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα (συμπλήρωση του κατά περίπτωση χρόνου) μέχρι την 31-12-2010 ενώ παύουν να ισχύουν για τα πρόσωπα που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά την 1-1-2011.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο, στο πλαίσιο της εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών παρέχεται η δυνατότητα και στους άνδρες υπαλλήλους που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1-1-2011 και μετά, έχοντας κατά το χρόνο της θεμελίωσης ανήλικο παιδί να συνταξιοδοτούνται με το ίδιο ηλικιακό όριο που ισχύει και για τις γυναίκες υπαλλήλους μητέρες ανηλίκων παιδιών.
Έτσι και για τους άνδρες και για τις γυναίκες υπαλλήλους που συμπληρώνουν 25ετή συντάξιμη υπηρεσία ή 25ετή ασφάλιση κατά περίπτωση το 2011 και κατά τον «κρίσιμο» αυτό χρόνο έχουν ανήλικο παιδί, η καταβολή της σύνταξης θα είναι δυνατή με την συμπλήρωση του 52ου έτους της ηλικίας τους, ενώ για όσους συμπληρώνουν την ως άνω 25ετία το 2012, η καταβολή της σύνταξης θα είναι δυνατή με την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους.
Για όσους θα συμπληρώσουν την 25ετία από 01-01-2013 και μετά, σταματά πλέον η ευνοϊκότερη συνταξιοδοτική μεταχείριση των ανδρών και γυναικών υπαλλήλων με ανήλικα παιδιά, σε σχέση με τους υπόλοιπους υπαλλήλους και ορίζεται το 65ο έτος της ηλικίας ως ενιαίο όριο ηλικίας για την συνταξιοδότηση
Ακόμη, για πρώτη φορά στη συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου θεσπίζεται η αναγνώριση συντάξιμου χρόνου για κάθε παιδί. Ο χρόνος αυτός ανέρχεται σε 1 έτος για το πρώτο παιδί, σε 2 επί πλέον έτη για το δεύτερο παιδί και σε 2 έτη για το τρίτο παιδί. Από το τέταρτο παιδί και πάνω δεν αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος.
Σε κάθε περίπτωση η αναγνώριση του ανωτέρω χρόνου δεν αφορά υπαλλήλους που έχουν αποχωρήσει από την υπηρεσία πριν την 21-07-2010 αφού στο άρθρο 1του Ν.3865/2010 που αναφέρεται στην έκταση εφαρμογής των διατάξεων του νόμου αυτού, δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη.
Σύμφωνα με τη σχετική εγκύκλιο, με τον Ν. 3865/2010 αυξάνονται εντός τριετίας τα κατά περίπτωση ισχύοντα για τους δημοσίους υπαλλήλους και τους εξομοιούμενους μ’ αυτούς όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, ενώ εξισώνονται από την 1η Ιανουαρίου 2011 οι άνδρες και οι γυναίκες, που τελούν υπό τις ίδιες συνθήκες προσωπικής-οικογενειακής κατάστασης, ως προς τις προϋποθέσεις και τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.
Ακόμη, καθιερώνεται ως ημερομηνία ενηλικίωσης των παιδιών η 31η Δεκεμβρίου του έτους κατά το οποίο συμπληρώνουν το 18ο έτος της ηλικίας τους, ορίζεται ότι οι ρυθμίσεις του νέου ασφαλιστικού νόμου (Ν.3865/2010) δεν έχουν εφαρμογή για τους υπαλλήλους που θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31-12-2010, τόσο ως προς τις προϋποθέσεις και τα ηλικιακά όρια για τη συνταξιοδότησή τους, όσο και ως προς τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξής τους και θεσπίζεται για πρώτη φορά στη συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου η δυνατότητα αναγνώρισης ως συντάξιμου με εξαγορά χρόνου για κάθε παιδί, που χρησιμεύει για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος του υπαλλήλου καθώς και για την προσαύξηση της σύνταξης.
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους απαριθμεί τις εξαιρέσεις στις ανωτέρω διατάξεις και προσδιορίζει ποιοι υπάλληλοι θα συνταξιοδοτηθούν με λιγότερα χρόνια εργασίας. Έτσι, προβλέπεται ρητά ότι για τους υπαλλήλους που θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31-12-2010 (νέοι και παλαιοί ασφαλισμένοι) δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής οι διατάξεις του Ν.3865/2010. Για τον υπάλληλο που θεμελίωσε συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την ανωτέρω ημεροχρονολογία εξακολουθούν να ισχύουν, όποτε και αν αποχωρήσει από την υπηρεσία (ακόμα και μετά την 1-1-2015, έτος που αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης) όλες οι κατά περίπτωση εναλλακτικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, τα κατά περίπτωση όρια ηλικίας για την καταβολή της σύνταξης και ο τρόπος υπολογισμού της σύνταξης που ίσχυαν, πριν το νέο ασφαλιστικό νόμο.
Οι διατάξεις του νόμου Ν.3865/2010 ουσιαστικά δεν έχουν πρακτική εφαρμογή για όσους θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31-12-2010, οι οποίοι όπως προαναφέρθηκε εξακολουθούν να διέπονται από τις προϊσχύουσες διατάξεις.
Προκειμένου για εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι επί πλέον «ειδικές» προϋποθέσεις που ισχύουν για τη συνταξιοδότησή τους (30 έτη υπηρεσίας και 55 ετών ή 30 έτη υπηρεσίας και 60 ετών για όσους έχουν διορισθεί πριν ή μετά την 1-1-1983 αντίστοιχα) εξακολουθούν να ισχύουν για τα πρόσωπα που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα (συμπλήρωση του κατά περίπτωση χρόνου) μέχρι την 31-12-2010 ενώ παύουν να ισχύουν για τα πρόσωπα που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά την 1-1-2011.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο, στο πλαίσιο της εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών παρέχεται η δυνατότητα και στους άνδρες υπαλλήλους που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1-1-2011 και μετά, έχοντας κατά το χρόνο της θεμελίωσης ανήλικο παιδί να συνταξιοδοτούνται με το ίδιο ηλικιακό όριο που ισχύει και για τις γυναίκες υπαλλήλους μητέρες ανηλίκων παιδιών.
Έτσι και για τους άνδρες και για τις γυναίκες υπαλλήλους που συμπληρώνουν 25ετή συντάξιμη υπηρεσία ή 25ετή ασφάλιση κατά περίπτωση το 2011 και κατά τον «κρίσιμο» αυτό χρόνο έχουν ανήλικο παιδί, η καταβολή της σύνταξης θα είναι δυνατή με την συμπλήρωση του 52ου έτους της ηλικίας τους, ενώ για όσους συμπληρώνουν την ως άνω 25ετία το 2012, η καταβολή της σύνταξης θα είναι δυνατή με την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους.
Για όσους θα συμπληρώσουν την 25ετία από 01-01-2013 και μετά, σταματά πλέον η ευνοϊκότερη συνταξιοδοτική μεταχείριση των ανδρών και γυναικών υπαλλήλων με ανήλικα παιδιά, σε σχέση με τους υπόλοιπους υπαλλήλους και ορίζεται το 65ο έτος της ηλικίας ως ενιαίο όριο ηλικίας για την συνταξιοδότηση
Ακόμη, για πρώτη φορά στη συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου θεσπίζεται η αναγνώριση συντάξιμου χρόνου για κάθε παιδί. Ο χρόνος αυτός ανέρχεται σε 1 έτος για το πρώτο παιδί, σε 2 επί πλέον έτη για το δεύτερο παιδί και σε 2 έτη για το τρίτο παιδί. Από το τέταρτο παιδί και πάνω δεν αναγνωρίζεται πλασματικός χρόνος.
Σε κάθε περίπτωση η αναγνώριση του ανωτέρω χρόνου δεν αφορά υπαλλήλους που έχουν αποχωρήσει από την υπηρεσία πριν την 21-07-2010 αφού στο άρθρο 1του Ν.3865/2010 που αναφέρεται στην έκταση εφαρμογής των διατάξεων του νόμου αυτού, δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη.