Χάρρυ Κλυνν - Ο λαγός και το φίδι. ΑΝΕΚΔΟΤΟ.

 Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Δ. Δασκαλόπουλος: Η θεωρία των δύο άκρων είναι επικίνδυνη και αντιδημοκρατική

Φωτογραφία: Παναγιώτης Τζάμαρος / FosPhotos

Αποκαλυπτική συνέντευξη του προέδρου του ΣΕΒ στο tvxs.gr και τον Στέλιο Κούλογλου. Ο κ. Δασκαλόπουλος αναφέρεται από το "πλεόνασμα-όνειρο θερινής νυκτός" και την ανάπτυξη που δεν θα επιτευχθεί "με αυθυποβολή" μέχρι την σημερινή πολιτική συγκυρία και τις γερμανικές εκλογές, την δράση των νεοναζί και την θεωρία των δύο άκρων. Απαντά ακόμη στα ερωτήματα για την κρατικοδίαιτη μεταπολεμική αστική τάξη, την κομματοκρατία, το αν οι βιομήχανοι εκμεταλλεύονται την κρίση για να πλουτίσουν καθώς και την πρόσφατη αποχώρηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ από την Ελλάδα. Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για τον ΣΕΒ και την ελληνική βιομηχανία, αλλά δεν είχατε κανένα να ρωτήσετε.
Η εικόνα που αποδίδουν όλες οι τελευταίες παρεμβάσεις σας δεν φαίνεται να συμβαδίζει με το success story και την άποψη προέδρου και αντιπροέδρου της κυβέρνησης ότι αλλάζουμε σελίδα, η περιπέτεια όπου να’ ναι τελειώνει κλπ.

Ο Τζακ Λόντον και η στρατευμένη τέχνη

Θανάσης Μπαντές

«Ο μαρξισμός είναι μια απόπειρα απάντησης σε ερωτήματα τόσο παλιά, όσο και οι μούμιες του Φαραώ» Βασίλης Ραφαηλίδης

Δημοσιευμένη για πρώτη φορά το 1907 «η Σιδερένια Φτέρνα» του Λόντον συνεχίζει να ενεργεί αυτόβουλα ακόμη και σήμερα. Κι όταν λέμε αυτόβουλα εννοούμε αυθύπαρκτα, ανεξάρτητα, αυτόφωτα, σαν αυτοτελές λογοτεχνικό υποκείμενο που διαχέεται μέσα στα χρόνια σε μια πορεία καθαρά προσωπική, χωρίς καμία διαμεσολαβητική ανάγκη ερμηνείας ή σύστασης ή καθορισμού ή ένταξης μέσα στο λογοτεχνικό γίγνεσθαι του ίδιου του δημιουργού του. Η διάδοσή του κρίνεται δεδομένη, στα όρια του αυτονόητου, σαν αναντίρρητος αυτοματισμός, που όμως διαιωνίζεται χωρίς να χάνει κανένα ίχνος του αυστηρού του αυτοπροσδιορισμού, κινούμενος από δυνάμεις ανεξέλεγκτες, δυνάμεις που ο ίδιος ο Λόντον θα τις κοιτούσε αμήχανος. Κι εδώ ακριβώς είναι η ουσία της αυτοδύναμης λογοτεχνικής ορμής, που αναγκαστικά αποσπάται όχι μόνο από το δημιουργό, αλλά από κάθε εξάρτηση, ως κομμάτι ξεχωριστό, ως οντότητα. Κι αυτό είναι το έργο τέχνης που παραμένει στο χρόνο, μια αυτόνομη οντότητα. Έτσι εξηγούνται οι πολλαπλές αναγνώσεις, που – σχεδόν πάντα – ξεπερνούν το δημιουργό. Γιατί τελικά κάθε γνήσιο έργο τέχνης, ως αυτόνομη οντότητα, δεν μπορεί να μπει σε κανένα καλούπι. Έχει βούληση και δρα στον καθένα διαφορετικά. Γιατί πουθενά δεν ανήκει. Γι’ αυτό λέμε ότι «η Σιδερένια Φτέρνα» ενεργεί. Γιατί συγκλονίζει όλους τους αναγνώστες, είτε συμφωνούν είτε όχι με τις κομμουνιστικές της ιδέες. Γιατί γεννήθηκε πριν από τον υπαρκτό σοσιαλισμό και συνεχίζει και μετά το τέλος του. Γιατί τελικά ξεπερνά όλες τις ιδεολογικές στρατεύσεις.

Ποιοί και γιατί ενοχλήθηκαν; Άρθρο του Γιώργου ΔελαστίκΠοιοί και γιατί ενοχλήθηκαν; Άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ

Εξαιρετική ενόχληση προκάλεσε στη κυβέρνηση το άρθρο στο Πριν με τίτλο “ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ απειλούν την δημοκρατία”. Ο λόγος ήταν ότι το άρθρο δεν περιοριζόταν στο προφανές, την ενοχή της Χρυσής Αυγής στη δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή Παύλου Φύσσα, στην Αμφιάλη. Δεν υπάρχουν αριστεροί ή προοδευτικοί άνθρωποι, ακόμη και αρκετοί δεξιοί, που να μην γνωρίζουν πως δρουν τα ακροδεξιά, φασιστικά και νεοναζιστικά κόμματα, στα οποία προφανώς ανήκει και η Χρυσή Αυγή. Έχουν την βία, συμπεριλαμβανομένων και των δολοφονιών πολιτικών τους αντιπάλων ή κοινωνικών ομάδων που στοχοποιούν, τόσο ως ιδεολογία όσο και ως πρακτικό τρόπο άσκησης της πολιτικής τους. Αναφορικά με την ηγεσία της Χρυσής Αυγής αυτονόητο είναι για τους αναγνώστες του Πριν ότι όχι μόνο αυτή διαμορφώνει τα μέλη της σε παρακρατικό στρατό επίδοξων δολοφόνων αλλά και δεν έχει τον παραμικρό δισταγμό να κάνει όλη την βρόμικη δουλειά για το σύστημα το βαθύ κράτος και διάφορα κέντρα εξουσίας που υποκρίνεται ότι πολεμά. Υπάρχει αριστερός που να αμφιβάλλει αν η ηγεσία μιας νεοναζιστικής οργάνωσης μπορεί αδίστακτα να διατάξει μέλη της ακόμη και να δολοφονήσουν κάποιον είτε με δική της πρωτοβουλία είτε εκτελώντας εντολές άλλων κέντρων, πολιτικών ή επιχειρηματικών;

«The Guardian»: Στενές οι σχέσεις κράτους – Χρυσής Αβγής

Πληροφορίες από: topontiki.gr

Ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας για την ανοχή (ή/και συνεργασία) τμημάτων της Αστυνομίας και του Στρατού στις δράσεις των νεοναζί

Εκτενή αναφορά στις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τον κρατικό μηχανισμό αλλά και την ανάδυσή της μέσα στο πλαίσιο της κρίσης κάνει ο βρετανικός Guardian με αφορμή τις αποκαλύψεις για τη δράση της νεοναζιστικής συμμορίας. Το δημοσίευμα στα αγγλικά εδώ. Ακολουθούν εκτενή αποσπάσματα:

«Ο Τύπος αναφέρει ότι στοιχεία μέσα στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις εκπαίδευαν τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Υπάρχουν καταγγελίες ότι η Χρυσή Αυγή διαθέτει μια μυστική παραστρατιωτική δομή 3.000 ατόμων που εκπαιδεύεται από συμπαθούντες στον στρατό». «Είναι αποκρουστικό το πόσο αξιόπιστη είναι αυτή η είδηση», σχολιάζει ο Richard Seymour στο δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας.

Από το life style στον αντιφασιστικό αγώνα…

Όλοι μας παρακολουθούμε πα­γωμένοι τις εξελίξεις. Την κοι­νωνία την πλακώνει μια βαριά μελαγχολία και μια γενικευ­μένη απογοήτευση. Δεν μπορεί να ανα­σάνει, δεν μπορεί να ελπίσει, αδυνατεί να πιστέψει.
Από την άλλη, παρακολουθού­με τις προσπάθειες του πολιτικού συστή­ματος, το οποίο καλείται για μια ακόμα φορά να διεκπεραιώσει μια στοιχειώδη υποχρέωσή του για λογαριασμό της κοι­νωνίας: να απαντήσει στη ναζιστική θη­ριωδία – σ’ αυτό το μόρφωμα που όταν εμφανίστηκε, όπως εμφανίστηκε, αντι­μετωπίστηκε με όρους life style από ένα μεγάλο κομμάτι του συστήματος. Είχαμε εθιστεί στις νερόβραστες αναλύσεις που έδιναν υπόσταση στον κάθε ανυπόστα­το και με περισσή άνεση έκαναν «πρώ­τη μούρη» στη χώρα τον κάθε καραγκι­όζη και ό,τι αυτός εκπροσωπούσε, δίχως καμιάν αντίσταση, δίχως τη δυνατότητα μιας αποστομωτικής απάντησης.