Σημείωση: Υποκλέπτω, δημοσιεύω ερήμην της και προσυπογράφω το «όχι» της Χαρίσσας Κ. Δεν είναι «όχι» μιας εκλογικής χρήσεως- δηλαδή της Κυριακής- αλλά διαρκείας, για χρήση από Δευτέρα και για όλες τις μέρες που ακολουθούν. Σας το παραδίδω.
Χαίρετε, είμαι το ταξικό, το οργισμένο, το διχαστικό Όχι.
Δεν είμαι πατριωτικό, δεν είμαι εθνικά υπερήφανο, δεν θέλω να είμαι εθνικά υπερήφανο - πάνε χρόνια που έχω να νιώσω εθνικά υπερήφανο, από την εθνική αντίσταση ίσως - αλλά να, είδες, τώρα γίνομαι διχαστικό.
Πώς να το κάνουμε αγαπητέ μου, δεν γίνεται να πάμε όλοι μαζί σε μια χώρα, χορτάτοι και ξεβράκωτοι, φασίστες και αριστεροί, φανατικοί και άθεοι, άπληστοι και αλληλέγγυοι, ελεύθεροι και ραγιάδες.
Άσε που χρειαζόμαστε περισσότερους...πολύ περισσότερους.
Γι’ αυτό δεν είμαι πατριωτικό, γιατί είμαι παγκόσμιο. Είμαι το όχι των εκατοντάδων χιλιάδων κομμένων χεριών στην όλντ φάσιον αποικία του Κονγκό.
Είμαι το όχι των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών στις χούντες-δοκιμαστικούς σωλήνες του νεοφιλελευθερισμού στη Λατινική Αμερική.