Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Κρίνε με αγά μου, ν' αγιάσω!..

 Άρχισαν, λέει, οι αξιολογήσεις των υπαλλήλων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, και πρέπει, επίσης λέει, να ολοκληρωθούν οπωσδήποτε,
..παρά τις αντιδράσεις των ίδιων των υπαλλήλων.

Ο ίδιος ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (πςςςςς!), γουρλομάτης γιός, πρωθυπουργού πατέρα,
..χθες σε ραδιοφωνική του συνέντευξη διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι οι αξιολογήσεις καμία σχέση έχουν, ή πρόκειται να έχουν στο μέλλον με διαθεσιμότητες και απολύσεις!

Ως εδώ καλά.

Πράγματι αξιολογήσεις πρέπει να γίνονται και στον δημόσιο τομέα, όπως γίνονται καθημερινά στον ιδιωτικό με την έμπρακτη επιβράβευση ή τιμωρία του ιδιωτικού υπαλλήλου, του επιχειρηματία, ή του ελεύθερου επαγγελματία.

Όμως, αν δεν πρόκειται να ληφθούν υπ' όψη για διαθεσιμότητες και απολύσεις,

Επέλαση καπιταλισμού


Εκεί που νομίζαμε ότι τίποτα "πολύ" σημαντικό δεν μπορεί να συμβεί μέσα στο ελληνικό καλοκαίρι της ραστώνης, είχαμε κάποια γεγονότα τις τελευταίες μέρες που μας ανάγκασαν να αλλάξουμε άποψη.

Βασικά δεν ήταν τόσο τα γεγονότα, όσο οι προεκτάσεις τους και ο τρόπος που παρουσιάζονται. Η σύλληψη του Νίκου Μαζιώτη και το υπερθέαμα περί τρομοκρατίας από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, που βρίσκονται σε άψογη και 24ωρη συνεργασία με την Αντιτρομοκρατικη ήταν κάτι αναμενόμενο. Ακόμα και αν η λέξη τρομοκρατία δεν ακούστηκε ούτε μία φορά με αφορμή τους συνεχόμενους βομβαρδισμούς του Ισραήλ στη Γάζα, ακόμα και αν η λέξη τρομοκρατία δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε μία φορά για να περιγράψει τον θάνατο παιδιών και αμάχων, ακόμα και αν η γενοκτονία παρουσιάστηκε σαν το νόμιμο δικαίωμα ενός κράτους σε αυτοάμυνα.

Ασφαλώς και δεν περιμένουμε από τα παράνομα κανάλια ή τις κωλοφυλλάδες των νταβατζήδων να μάθουμε την αλήθεια ή έστω μία όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική περιγραφή των γεγονότων. Απλά, τα έφερε έτσι η χρονική συγκυρία που το ανθρώπινο είδος πρέπει να κάνει τις επιλογές του: Υπάρχει έστω και ένας λογικός άνθρωπος, πέρα από πολιτικές προτιμήσεις, που να θεωρεί τον Μαζιώτη τρομοκράτη, δηλαδή ένα άτομο που επιδιώκει να επικρατήσει δια του τρόμου; Και αν υπάρχει, τον θεωρεί πιο επικίνδυνο και πιο αδίστακτο από τους φονιάδες παιδιών και γυναικών;