Του Μωυσή Λίτση
Αυτό που φάνταζε πριν από μερικά χρόνια ως προειδοποίηση, το ενδεχόμενο δηλαδή ανόδου της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη και ανοικτά ή συγκεκαλυμμένα φασιστικών και νεοναζιστικών κομμάτων κατά το παράδειγμα του Μεσοπολέμου, εξαιτίας της μεγαλύτερης οικονομικής-κοινωνικής κρίσης, σήμερα είναι πραγματικότητα.
Παρά το γεγονός ότι τελικά χάρη στην καταμέτρηση των επιστολικών ψήφων, ο ακροδεξιός Νόρμπερτ Χόφερ του κόμματος της Ελευθερίας έχασε οριακά στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στην Αυστρία -συγκέντρωσε το 49,7% έναντι 50,3% του υποστηριζόμενου από τους Πράσινους Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν- η αλγεινή εντύπωση από το γεγονός ότι οι μισοί Αυστριακοί ψήφισαν υπέρ ενός νοσταλγού του Χίτλερ δεν αλλάζει.
Στην Αυστρία τα δύο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας που κυβερνούσαν μεταπολεμικά τη χώρα, το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα και το Σοσιαλδημοκρατικό είχαν ήδη από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών καταρρεύσει.
Η άνοδος της άκρας δεξιάς δεν σταματά στην Αυστρία. Στην Κύπρο το αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής μπήκε για πρώτη φορά στη Βουλή με ποσοστό 3,71% (δύο έδρες), με τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, να καταγράφουν μεγάλες απώλειες.
Στην Ουγγαρία εκτός από τον Βίκτορ Όρμπαν υπάρχουν και οι αμιγώς φασίστες του κόμματος Γιόμπικ, στη Φινλανδία στην κυβέρνηση μετέχει το ακροδεξιό Κόμμα των Αληθινών Φινλανδών, το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία κερδίζει συνεχώς πόντους, ενώ στη Γαλλία η πιθανότητα να εκλεγεί πρόεδρος το 2017 η Μαρίν Λεπέν είναι πολύ μεγάλη.