Η ιστορία μάλλον επαναλαμβάνεται συνήθως ως φάρσα
Σαν σήμερα το 1587 ο βρετανός ναύαρχος και πρώην πειρατής σερ Φράνσις Ντρέικ βυθίζει την ισπανική αρμάδα στο λιμάνι του Κάδιξ, δίνοντας τέλος στη θαλασσοκρατορία των Ισπανών και εγκαινιάζοντας την εποχή της βρετανικής κυριαρχίας στις θάλασσες.
Προσέξτε όμως την άκρως εντυπωσιακή ιστορία του πειρατή Φράνσις Ντρέικ, που έγινε σερ. Είναι ο πρώτος στην ιστορία λόρδος εκ πειρατών.
Το γεγονός που θα παραθέσω είναι ιστορικό ντοκουμέντο που κατά την κρίση μου «κολλάει» αρκετά στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο «παπαγαλάκι» και το αλίευσα διαβάζοντας το βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη “ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ (Η κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας)” – Εκδόσεις του ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ.
Αντιγράφω κατά λέξη:
…
«Η παρανομία έπαιξε μείζονα ρόλο στην ανάπτυξη των σύγχρονων θεσμών, λέει ο Σμιθ*. Κι αν σήμερα οργιζόμαστε με τους απατεώνες είναι γιατί αυτοί οι θεσμοί είναι ήδη διαμορφωμένοι, πράγμα που μας εμποδίζει να καταλάβουμε πώς διαμορφώθηκαν».
Στις πειρατικές επιχειρήσεις του διασημότερου στην ιστορία της πειρατείας πειρατή, του Φράνσις Ντρέικ, η βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ αποφάσισε κάποτε να επενδύσει ένα πολύ σημαντικό μέρος των χρημάτων του βασιλικού θησαυροφυλακίου. Σκέφτηκε προφανώς αυτή η τρομερή γυναίκα, που δεν είχε κανέναν ηθικό φραγμό: Έτσι κι αλλιώς το βασιλικό θησαυροφυλάκιο δημιουργήθηκε με πολλές και συνεχόμενες αρπαγές από τους προγόνους μου.