Ανδρέας Λυκουρίνος – Το ασύγκριτο παλικάρι των δεκατεσσάρων χρόνων (Εκτελέστηκε στις 5 Σεπτέμβρη 1944)

Συνηθισμένο ήταν να κάνουν οι Γερμανοί ομαδικές εκτελέσεις στην Καισαριανή. Αυτό έκαναν και στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, όταν εκτέλεσαν 50 αγωνιστές.

Μόνο που εκείνη την ημέρα βρισκόταν και 3 μέλη της ΕΠΟΝ: Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, ετών 17, η Αθηνά Χατζηεσμέρ (ή Χατζηεσθήρ), ετών 16 και ο Αντρέας Λυκουρίνος, ετών 13, όσο κι αν ο ίδιος κοκορεύονταν πως πάτησε τα 14. Ο Αντρέας μάλιστα ήταν λεπτοκαμωμένος και κοντούλης που σηκώθηκε στις άκρες των ποδιών του για να τον βρουν οι σφαίρες. Η Ηρώ πάλι εκτελέστηκε με 17 σφαίρες, όσα τα χρόνια της ζωής της, για παραδειγματισμό. 

«Με τους 50, που εκτελέστηκαν πέντε – πέντε στην Καισαριανή, στις 5-9-44, ήταν και το 12χρονο παιδάκι ο Σουλδίνος. Καθώς στάθηκε ανάμεσα στους τέσσαρες άνδρες, ο Γερμανός, που το είχε αναλάβει, κατάλαβε πως ήταν πολύ μικρό στο μπόι και τα βόλια δε θα το παίρνανε. Κατέβασε λοιπόν προς τα κάτω την κάννη του πολυβόλου του. Και τότε, κείνο το ηρωικό παιδάκι, σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών του για να φθάσει εις το ύψος της κάννης του δημίου του! Για να μη αργήσει στο ραντεβού του με το χάρο…».

Στην Αθήνα στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, οι Γερμανοί εκτελούν 50. Ανάμεσά τους ο Αντρέας Λυκουρίνος, 13 χρονών, που σηκώνεται στις μύτες των ποδιών του για να τον πάρει η ριπή 

Η επιστροφή των Ζαπατίστας: Για την επιβίωση του πλανήτη πρέπει να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό

Της Συραγώς Λιάτσικου

Σε τι κατάσταση βρίσκεται το κίνημα των Ζαπατίστας και ποια τα προτάγματά του; Πως αντιλαμβάνονται τη σχέση των αυτοχθόνων με το περιβάλλον, σε μια περίοδο όπου οι πληγές από την καταστροφή του Αμαζονίου είναι ανοιχτές και η καπιταλιστική δραστηριότητα καταστρέφει ολοένα και περισσότερο τη πηγή ζωής του πλανήτη; Πώς είναι η ζωή στις κοινότητές τους και οι μεταξύ τους σχέσεις; Με ποια κινήματα αλληλεπιδρούν στην παρούσα πολιτική συγκυρία στο Μεξικό;

Ήταν 1η Γενάρη του 1994, η ίδια ακριβώς ημέρα που τέθηκε σε ισχύ η καταστροφική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου της Βόρειας Αμερικής (NAFTA), που για πρώτη φορά γνωρίσαμε τον Ζαπατιστικό Στρατό Εθνικής Απελευθέρωσης (EZLN) που ξεσηκώθηκε στην Τσιάπας του Μεξικό.

Ο αγώνας των ιθαγενών για ισότητα, ελευθερία, αξιοπρέπεια και αυτονομία άρχισε να παίρνει τη δικιά του μορφή μέσα από τις αυτόνομες περιοχές των Ζαπατίστας, όπου ισότιμα γυναίκες και άντρες οικοδομούν εδώ και όλα αυτά τα χρόνια αυτοδιαχειριζόμενες κοινότητες μέσα από τη συλλογική τους δράση.

Ενώ το τελευταίο διάστημα οι Ζαπατίστας κρατούσαν στάση σιγής, με τα νέα τους ανακοινωθέντα μας αιφνιδίασαν ευχάριστα. Τέσσερα νέα ανακοινωθέντα, μεταξύ 10 και 15 Αυγούστου, με την υπογραφή του Υποδιοικητή Γκαλεάνο (μέχρι πρότινος Μάρκος) ήρθαν να ταράξουν τα νερά.

«Οι κοινότητες των Ζαπατίστας (επαν)εμφανίζονται» προανήγγειλε ο Υποδιοικητής και λίγες μέρες μετά, ανακοινώνεται η δημιουργία 11 νέων αυτόνομων περιοχών, εξέλιξη που αποτελεί τομή για το Ζαπατίστικο κίνημα.

Παραδίδουν τις παραλίες στους επιχειρηματίες

Η κυβέρνηση της ΝΔ σκοπεύει να παραδώσει και γη και ύδωρ στους επιχειρηματίες και μιας που περιέχουν και γη και ύδωρ, οι ελληνικές παραλίες είναι, ως φαίνεται, οι πρώτες που παίρνουν σειρά. 

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής», το αναπτυξιακό σχέδιο νόμου που σε λίγες ημέρες θα δοθεί σε δημόσια διαβούλευση περιλαμβάνει τροποποιήσεις στη νομοθεσία για τον αιγιαλό και την παραλία «στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας» στην ακτογραμμή εις βάρος της κοινοχρησίας της. 

Μάλιστα, θα περιλαμβάνει και ρύθμιση με την οποία ο (δημόσιος) παλαιός αιγιαλός θα μπορεί να παραχωρείται σε ιδιώτες και να οικοδομείται.

Οι ρυθμίσεις για τον αιγιαλό βρίσκονται στο τέταρτο κεφάλαιο του «αναπτυξιακού» σχεδίου νόμου και αφορούν κυρίως τροποποιήσεις του τελευταίου νόμου (ν. 4607/19). Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες της εφημερίδας, οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν είναι σίγουρο ότι θα συμπεριληφθούν στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, καθώς συνεκτιμώνται πολιτικά και οι αντιδράσεις που η κυβέρνηση εκτιμά ότι πιθανόν θα συναντήσουν. 

Οι κυριότερες από αυτές είναι:

Καταργείται η ρύθμιση με την οποία το ελάχιστο πλάτος μιας παραλίας (πλην εξαιρέσεων) οριζόταν στα 30 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού.

Ηρώ Κωνσταντοπούλου: Εκτελέστηκε στις 5 Σεπτέμβρη 1944, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής μαζί με άλλους 49 αγωνιστές αντιφασίστες

Στις 05/09/1944 η 17χρονη μαθήτρια ΕΠΟΝίτισσα Ηρώ Κωνσταντοπούλου εκτελείται από τις δυνάμεις κατοχής μαζί με άλλους 49 αγωνιστές στην Καισαριανή. Δύο φορές είχε συλληφθεί, ξυλοκοπηθεί, βασανιστεί. Την τρίτη φορά, τον Ιούλη του 1944, οι χιτλερικοί, με τα ελληνόφωνα όργανά τους, έσπασαν την πόρτα του σπιτιού της, στην οδό Βεΐκου 57 και την οδήγησαν στο άντρο των βασανιστηρίων της οδού Μέρλιν.

Η Ηρώ φτύνει κατάμουτρα και μπατσίζει τον Έλληνα μεταφραστή. Δε μίλησε. Την έστειλαν στο Χαϊδάρι, στην απομόνωση και σε συνέχεια στο θάλαμο των μελλοθανάτων. Κι απ’ εκεί στο ηρωικό Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Ανά πεντάδες μπροστά απ’ τις κάννες των πυροβόλων. Δεκαεφτά σφαίρες καρφώνονται στο κορμί της απ’ τους φασίστες, για τα δεκαεφτά της χρόνια, για «παραδειγματισμό», είπαν οι χιτλερικοί…

«Εσύ δε θα μου πεις ευχαριστώ, / όπως δε λες ευχαριστώ στους χτύπους της καρδιάς σου / που σμιλεύουν το πρόσωπο της ζωής σου. / Όμως εγώ θα σου λέω ευχαριστώ / γιατί γνωρίζω τι σου λέω ευχαριστώ / γιατί γνωρίζω τι σου οφείλω… / Αυτό το ευχαριστώ είναι το τραγούδι μου». (Γιάννης Ρίτσος)

Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και έζησε, στις 16 Ιουλίου 1927. Οι γονείς της ήταν από την Σπάρτη. Ήταν μαθήτρια γυμνασίου όταν εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες ανάμεσα στις οποίες και τα γερμανικά.

Γυναικοκτονίες στην Τουρκία: Μια γυναίκα νεκρή κάθε μέρα

Ραγκίπ Ντουράν

Τουλάχιστον 245 γυναίκες δολοφονήθηκαν από άντρες στην Τουρκία, μέσα στους 7 πρώτους μήνες του 2019. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέρα στην Τουρκία μία γυναίκα δολοφονείται από τον πρώην ή τον νυν σύζυγο της, τον αδελφό της ή ακόμα και από κάποιον φίλο της. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία φεμινιστικών οργανώσεων, σημειώθηκε μια αύξηση της τάξης του 840% (ναι, 840%!) των γυναικοκτονιών, από τότε που το κόμμα Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία το 2002.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κάποιοι πολιτικοί αλλά και πολλοί ειδικοί αρχίζουν και δίνουν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία σε αυτή την τραγωδία. Υπάρχουν, βεβαίως, αρκετοί λόγοι που βρίσκονται πίσω από τον πολλαπλασιασμό των γυναικοκτονιών στην Τουρκία.

Η ιστορία, οι παραδόσεις και η παιδεία είναι οι αιτίες που αναφέρονται πιο συχνά. Από την παιδική ηλικία, τα αγόρια μεγαλώνουν ως προνομιούχα έναντι των κοριτσιών, τόσο στο πλαίσιο της οικογένειας, όσο και στο σχολείο και στους λοιπούς κοινωνικούς κύκλους. Ύστερα έρχεται η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, που αποτελεί το κατ 'εξοχήν σχολείο μιας ριζοσπαστικοποίησης του ματσισμού.

Η ιστορία της Τουρκίας μέχρι και τις μέρες μας, έχει γραφτεί από άνδρες και υπό την ανδρική οπτική. Οι γυναίκες ήταν πάντα υποτιμημένες, ακόμη και καταπιεσμένες.

«Φωτιά στο Γενικό Επιτελείο» ή κουπί σε δύο βάρκες;

Γιώργος Λακόπουλος

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

Κάποιες παλιές καραβάνες του ΣΥΡΙΖΑ -όνομα και μη χωριό, μη βρούμε και τον μπελά μας πάλι- παρότι σε αποδρομή, διακτινίζονται στα μίντια για να κατοχυρώσουν τη δική τους ερμηνεία επί όσων είπε σε δυο διαδοχικές συνεδριάσεις ο Αλέξης Τσίπρας για τη μετεξέλιξη του κόμματός του.

Η αλήθεια είναι ότι σε κάποια σημεία -όπως μεταδόθηκαν τουλάχιστον-υπήρξε αμφισημία εκ μέρους του. Και αλλάζουμε και η αλλαγή «δεν συνιστά υπέρβαση του ΣΥΡΙΖΑ». Όπως υπήρξαν αποκλίσεις ανάμεσα σ’ αυτά που είπε στην Πολιτική Γραμματεία και στη συνεδρίαση με την Προοδευτική Συμμαχία.

Είτε το έκανε για λόγους κατευνασμού -όπως παλιά με τον Λαφαζάνη, είτε τον βολεύει καλύτερα να κωπηλατεί σε δυο βάρκες, αξιοποιείται από τον σκληρό πυρήνα των Συριζαίων της γραμμής «Είμαστε Αριστερά και τίποτε άλλο». Για να θολώσουν τα νερά και να εξισωθούν με το μέγεθος «Τσίπρας» κατά τον τρόπο που προσδιόρισε τερατολογικά ο Αρ. Μπαλτάς: «Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει Τσίπρας».

Όμως εδώ που έφτασαν τα πράγματα οι παλιοί τακτικισμοί έχουν κοντά ποδάρια. Ή ο Τσίπρας θα φύγει μπροστά ή θα χάσει το νόημά της αυτή η συζήτηση.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δυο κρίσιμα ερωτήματα και χωρίς να απαντηθούν με διαύγεια δεν προχωρούν τα πράγματα στην παράταξη:

H ισορροπία Τσίπρα ανάμεσα σε Μητσοτάκη και… ΣΥΡΙΖΑ

Την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εγκαινιάζει, αυτό το Σάββατο, την Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, ο Αλέξης Τσίπρας θα βρίσκεται στην Lago di Como και στο κλειστό συνέδριο «Intelligence» του ιδρύματος Ambrosetti. Και την ώρα που ο πρωθυπουργός θα αναπτύσσει το αναπτυξιακό (;) του όραμα στο Βελλίδειο, ο προκάτοχός του και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα συνομιλεί στο Κόμο με τον Φρανς Τίμερμανς, τον Ρομάνο Πρόντι, τον Μάριο Μόντικαι ορισμένους από τους πιο ισχυρούς τραπεζίτες και επενδυτές του πλανήτη για τον μετασχηματισμό της Ευρώπης.

Η σημειολογία είναι προφανής όπως και η τακτική του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη φάση ανασύνταξης μετά την εκλογική ήττα: Ο αποφασισμένος και δρομολογημένος μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί, και δεν πρόκειται, να ακυρώσει το μεγάλο κάδρο της πολιτικής σκηνής – ένα κάδρο που, και στη νέα μετεκλογική περίοδο θα οριστεί από την αναμέτρηση Μητσοτάκη -Τσίπρα.

Σε αυτό το πλαίσιο, και με δεδομένο ότι για τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί πλέον να έχει άλλη πορεία πέραν εκείνης ενός κόμματος εξουσίας, οι προτεραιότητες είναι σαφείς: Πρώτα θα οικοδομηθεί και θα αναδειχθεί ισχυρός, τεκμηριωμένος και συμπαγής αντιπολιτευτικός λόγος απέναντι στο νεοφιλεύθερο κράτος Μητσοτάκη και στην συνέχεια – χωρίς καθόλου να περνά σε δεύτερο πλάνο – θα οικοδομηθεί ο νέος ΣΥΡΙΖΑ με διευρυμένα ερείσματα στον χώρο της κεντροαριστεράς.