ΞΥΠΝΑ ΑΓΑΘΟΚΛΗ

Παλιά και νέα ρατσιστική βιοπολιτική

Σπύρος Μανουσέλης

Στα δύο τελευταία μας άρθρα είδαμε ότι από τις απαρχές της εξελικτικής περιπέτειας του ανθρώπινου είδους στην Αφρική, κοιτίδα κάθε ανθρωποειδούς και ανθρώπινου πλάσματος, οι άνθρωποι δεν έπαψαν να μετακινούνται και να αποδημούν και, μέσα από αλλεπάλληλα μεταναστευτικά κύματα, απλώθηκαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη (βλ. ΕΔΩ και ΕΔΩ).

Αν όμως, όπως είδαμε, θεωρείται επιστημονικά αδιαμφισβήτητη η ευεργετική λειτουργία της μετανάστευσης και της επιμειξίας των ανθρώπινων πληθυσμών -από τους προϊστορικούς χρόνους έως σήμερα- τότε πώς εξηγούνται οι επίμονες ρατσιστικές και φυλετικές προκαταλήψεις που δικαιολογούν άλλοτε τη διαχείριση και άλλοτε την καταστολή του διαχρονικού φαινομένου της μετανάστευσης; 

Στο τελευταίο μέρος αυτού του τρίπτυχου θα εστιάσουμε στις φυλετικές και ρατσιστικές προκαταλήψεις με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι μετανάστες. Εξάλλου, οι ρατσιστικές ιδέες και πρακτικές συνοδεύουν κάθε μικρή ή μεγάλη μεταναστευτική ροή, τουλάχιστον στους νεωτερικούς χρόνους. Χρειάζεται λοιπόν να ανατρέξουμε σε κάποια επιστημονικά και ιστορικά τεκμηριωμένα παραδείγματα για να κατανοήσουμε πόσο κοντόφθαλμες είναι οι σημερινές βιοπολιτικές επιλογές της «πολιτισμένης» Δύσης, όταν υψώνει τείχη για να αποτρέψει τα μεταναστευτικά κύματα που η ίδια δημιουργεί με την πλανητική πολιτική της. 

Ουκρανικό σενάριο στα Δυτικά Βαλκάνια;

Γιώργος Τζαφέρης

Ταραχές στη FYROM, η Σερβία κοιτά προς Δυσμάς

Οι κρίσεις στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία έχουν ωθήσει τα Βαλκάνια προς τα κάτω στη λίστα προτεραιότητας για πολλούς ηγέτες ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού. Η σχετική ηρεμία όμως δεν θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένη. Η οικονομική δυσπραγία και η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση έχουν πιέσει τις αδύναμες και εξαρτημένες χώρες των Βαλκανίων στα όριά τους, και άνοιξαν νέες σελίδες στην αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ, Ε.Ε. και Ρωσίας στο έδαφός τους.

Στη γειτονική μας FYROM η ένταση του περασμένου έτους επανήλθε με συνεχείς διαδηλώσεις και επιθέσεις σε γραφεία πολιτικών κομμάτων. Ουσιαστικά, σήμανε το τέλος της συμφωνίας που είχαν επιβάλει οι διορισμένοι από ΗΠΑ και Ε.Ε. επίτροποι στα 4 μεγάλα κόμματα της χώρας αυτής. Η συμφωνία προέβλεπε αντικατάσταση του προέδρου Γκρούεφσκι, μια σειρά μεταρρυθμίσεων και εκλογές τον Απρίλη του 2016.

Τελικά οι εκλογές μεταφέρθηκαν για τις 5 Ιουνίου, αλλά και πάλι χωρίς τη συμμετοχή της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης. Η τελευταία, με την υποκίνηση της Δύσης, όχι μόνο δεν συμμετέχει αλλά κινητοποιείται δυναμικά για την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης του προέδρου Ιβάνοφ. Ο Ιβάνοφ φρόντισε αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του να ψηφίσει νόμο που αμνήστευε τον προκάτοχό του Γκρούεφσκι και άλλους 55 εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο των υποκλοπών, ενώ ο ίδιος φέρεται εμπλεκόμενος και στην περιβόητη υπόθεση των offshore του Παναμά.

46 χρόνια από το μακελειό των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κεντ

Tin soldiers and Nixon coming,

We’re finally on our own.

This summer I hear the drumming,

Four dead in Ohio

Στις 4 Μαΐου του 1970 η εθνοφρουρά του Οχάιο διατάχθηκε να διαλύσει φοιτητική συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του πολέμου του Βιετνάμ στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κεντ. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, τέσσερις φοιτητές έπεσαν νεκροί από τα πυρά των εθνοφρουρών και 11 τραυματίστηκαν.

Εκατοντάδες κολέγια, γυμνάσια και πανεπιστήμια έκλεισαν τις επόμενες μέρες ως αντίδραση στο μακελειό, σε μια πρωτοφανή μαθητική απεργία με τη συμμετοχή περισσότερων από 4.000.000 μαθητών και φοιτητών η οποία αποτέλεσε ορόσημο στον αντιπολεμικό αγώνα της εποχής.

Το αιματηρό γεγονός συντάραξε τις Ηνωμένες Πολιτείες και αποτέλεσε πλήγμα για τον πρόεδρο Νίξον, στην προσπάθειά του να πείσει τους συμπατριώτες του για την αναγκαιότητα του πολέμου στο Βιετνάμ.

Ψηφίζουν αυτά που συμφώνησαν

Τα προαπαιτούμενα ψηφίζονται στην Βουλή

Τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα συνεχίζουν να κοροϊδεύουν ότι υπάρχει δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία. 

Της Μαρίας Τσολακίδη

Δεν πρόκειται για κανέναν απολύτως αιφνιδιασμό η απόφαση της κυβέρνησης να κατεβάσει το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό-φορολογικό προς ψήφιση από την Βουλή μέσα στο Σαββατοκύριακο.  Ήδη έχει αργήσει και οι δανειστές βιάζονται να κάνουν την αξιολόγηση έτσι ώστε να ανοίξουν την κάνουλα της επόμενης δόσης δανεικών. 

Από την στιγμή που στο τελευταίο Eurogroup δεν υπήρξε ούτε μία ένσταση ως προς τα νέα επιβαλλόμενα χαράτσια αλλά και τον μηχανισμό αυτόματης δημοσιονομικής διόρθωσης (που η κυβέρνηση κομπάζει ότι είναι δική της πρόταση!) έδωσε το πράσινο φως να γίνουν νόμοι του κράτους τα προσυμφωνηθέντα που όλοι γνώριζαν από την ψήφιση του Μνημονίου 1-2 και της Κύρωσης του Μνημονίου 3 τον Αύγουστο του 2015 με τα 222 βουλευτικά ΝΑΙ. 

Η ΝΔ παίζοντας τον ρόλο του αντιπολιτευόμενου δηλώνει την δυσαρέσκειά της υποστηρίζοντας ότι δεν ήταν η ψήφιση του ασφαλιστικού-φορολογικού ως προαπαιτούμενο από τους δανειστές για το Eurogroup της 9ης Μαΐου. Βέβαια, η ΝΔ όπως και όλα τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα δεν φέρουν καμία αντίδραση για τις περικοπές που έρχονται σε μισθούς και συντάξεις καθώς και και την αλλαγή όλου του φορολογικού με τα τραγικά αποτελέσματα που σε λίγο θα είναι ακόμη μία πραγματικότητα. Ήταν γνώστες και ενέκριναν το κάθε προαπαιτούμενο για την τελευταία δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση. 

Είμαστε τυφλοί;

Του Στάθη

Τι λέει η Ιστορία; Οτι όπου πήγε το ΔΝΤ έκαψε, κατέστρεψε, λεηλάτησε.

Τι λέει η (οποιαδήποτε) οικονομική θεωρία, δεξιά ή αριστερή; Oτι το «πρόγραμμα» που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, α) σκοτώνει, β) δεν βγαίνει.

Τι λέει η λογική; Οτι μόνον παράφρονες ή εγκληματίες εφαρμόζουν και ξαναεφαρμόζουν και ξαναματαεφαρμόζουν ένα πρόγραμμα που δεν βγαίνει.

Γιατί λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ενωση με προεξάρχουσα τη Γερμανία, γιατί το ΔΝΤ υπό τη σκέπη των ΗΠΑ και γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά, Τσίπρα) επιμένουν στην εφαρμογή του «ελληνικού προγράμματος» με αλλεπάλληλα μνημόνια, το ένα χειρότερο από το άλλο; Παράφρονες

δεν είναι, ούτε ηλίθιοι. Σκοπίμως δολοφονούν τη χώρα, είναι εγκληματίες. Επωφελούνται από την οικονομική «γενοκτονία» των Ελλήνων. Η ιστορία με το χρέος (όπως την περιγράφει τώρα η «Handelsblatt») ήταν φανερή από την πρώτη στιγμή και γινόταν ακόμα πιο φανερή στην εξέλιξή της. Από το 2010 η χώρα έλαβε 220 δισ. μνημονιακά δάνεια. Απ’ αυτά, μόνον το 5% (ήτοι 9,7 δισ) μπήκαν στην ελληνική οικονομία (των πλουσίων). Τα υπόλοιπα πήγαν: 86,9 δισ. για εξυπηρέτηση παλαιών χρεών, 52,3 δισ. για εξόφληση τόκων και 37, 3 δισ.για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αποτέλεσμα 1: οι Ευρωπαίοι έσωσαν τις τράπεζές τους από το ελληνικό χρέοςκαι το ελληνικό χρέος μετακυλήθηκε από τις ιδιωτικές τράπεζες στα ευρωπαϊκά κράτη. Με τα οποία πλέον η σχέση της Ελλάδας έγινε διά των μνημονίων σχέση δανειζόμενου (στο διηνεκές) με τοκογλύφους. Αποτέλεσμα 2: Το δημόσιο χρέος, αντί να μειωθεί, διογκώθηκε! Το ΑΕΠ κατέρρευσε, το ιδιωτικό (προς ιδιώτες και Δημόσιο) χρέος «τρελάθηκε», η αγορά παρέλυσε, η κοινωνία εξαθλιώθηκε, η εργασία σκλαβώθηκε. Αυτό δεν είναι έργο ηλιθίων, δεν είναι «λάθος συνταγή», είναι έργο εγκληματιών (πολέμου σε καιρόν ειρήνης).