Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Άι σιχτίρ, επιτέλους

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Ακούστε κατάσταση: Έφτασε να παριστάνει τον θυμωμένο με την κυβέρνηση και τον Τσίπρα ακόμα κι ο καλός κ' αγαθός Γιούνκερ. Ενώ ο Σόιμπλε είναι διαρκώς συννεφιασμένος και κάθε τόσο μπουμπουνίζει. Η Μέρκελ μαλακά - πιο μαλακά ζητάει όσα ζητούσε πάντα. Ο Ντάισελμπλουμ ενοχλείται δημοσίως εμφανώς ενοχλημένος. Αυτός ζητάει εκμοντερνισμένο ασφαλιστικό σύστημα. Ανατριχίλα! Και η Κομισιόν απορρίπτει απορρίπτοντας τα απορριπτόμενα που θα απορρίψει με νέες απορρίψεις - μέσω διαρροών.

Λοιπόν, εντάξει, δεν διαπραγματευόμαστε εμείς. Άλλοι τραβάνε αυτό το λούκι. Αλλά υπάρχουν και στιγμές σε μια τέτοιου είδους παρέλαση μπουμπουνητών που φτάνει να πει κανείς: Ε, άι σιχτίρ, επιτέλους! Σας δώσαμε πριν λίγες μέρες μια πρόταση στα όρια -ίσως και λίγο έξω από αυτά- της εντιμότητας. Απαντήσατε με το γνωστό τελεσίγραφο της συμφοράς. Σας δώσαμε τώρα κάποιες νέες προτάσεις για τα δημοσιονομικά. Γεμίσατε τον διεθνή Τύπο με τα α-πα-πα σας. Ε, και ο πιο αφελής καταλαβαίνει πια πού το πάτε.

Το πάνε, ναι, εδώ και μήνες. Το πάνε, αλλά να το θυμηθείτε, ότι δεν θα πάει. Και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι. Διότι με όλη τους την καλοπληρωμένη σοφία, και την καλώς πληροφορημένη αναίδεια, διαφεύγει στους εκπροσώπους των δανειστών μια άκρως πολιτική λεπτομέρεια: Έχουν να κάνουν με άτιμο μιλέτι, όπως έλεγαν κάποτε οι Τούρκοι. Το είπε εξάλλου και ο έξαλλος Γιούνκερ ότι δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τους δικούς μας. Δεν μπορεί, αλλά ο καιρός μαζεύει, κι εμείς μαζεύουμε όσο αυτοί δεν μαζεύονται.

Ο κόσμος σήμερα βιώνει μια περίοδο ανάλογη με εκείνη της εποχής της Ιεράς Συμμαχίας!


του Γ.Κοντογιώργη

Ο κόσμος σήμερα βιώνει μια περίοδο ανάλογη με εκείνη της εποχής της Ιεράς Συμμαχίας. Τότε η ευρωπαϊκή κρατική δεσποτεία/απολυταρχία συνασπίσθηκε υπό την ηγεσία του Μέτερνιχ για να υπερασπισθεί το κεκτημένο της απέναντι στην ανερχόμενη είσοδο των κοινωνιών στην ανθρωποκεντρική ιστορία που αποκρυσταλλώθηκε με το κράτος έθνος.

Σήμερα, η οικονομική ολιγαρχία των αγορών έχει συνασπισθεί για να υπερασπισθεί το ολιγαρχικό πολιτικό της σύστημα, συντρίβοντας κάθε αναφορά στο συμφέρον των κοινωνιών, και να εμποδίσει την είσοδο των κοινωνιών των πολιτών στην πολιτεία. 

Την εποχή της Ιερής Συμμαχίας ο ελληνισμός κατάβαλε τεράστιο τίμημα, οδηγούμενος σε ένα κράτος προτεκτοράτο, που διαχειρίστηκε την ολική αποδόμηση του ιστορικού ελληνισμού. Σήμερα, η ελληνική κοινωνία διατρέχει τον κίνδυνο να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα μείζον υπαρξιακό πρόβλημα.

Οι πιστωτές σε κενό αέρος στέλνουν τελεσίγραφα στον... εαυτό τους

Κυριολεκτικά δεν ξέρουν τι να κάνουν με την Ελλάδα - υπ' ευθύνη τους...

Εντελώς αποδιοργανωμένοι και με διαφωνίες ο ένας με τον άλλο -και όλοι με όλους- παρουσιάζονται οι πιστωτές της χώρας μας.

Γιώργος 
Παπασπυρόπουλος

Παρασυρμένοι από την υπέρμετρη αισιοδοξία Σόιμπλε και συμμάχων ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν θα άντεχε τις πιέσεις που ξεκίνησαν από τις 4 Φεβρουαρίου με τις μονομερείς ενέργειες της ΕΚΤ (ασφυξία ρευστότητας), βρίσκονται τώρα στο πουθενά: τέσσερις μήνες κωλυσιεργούσαν κρυμμένοι πίσω από τα τεχνικά κλιμάκια, εκβίαζαν και καθυστερούσαν αναμένοντας την ελληνική υποχώρηση ή "παράδοση άνευ όρων"... κάτι που τελικά δεν συνέβη.
Και τώρα παγιδευμένοι από την ίδια τους την τακτική στέλνουν τελεσίγραφα στον ...εαυτό τους: αφού εκείνοι είναι που πρέπει να αποφασίσουν ενώ ο χρόνος τελειώνει αν θα προκαλέσουν grexit ή θα δεχθούν να ολοκληρώσουν εγκαίρως μια νέα συμφωνία.

Οι μέρες και οι ώρες που περνούν μη παραγωγικά έχουν σπείρει την σύγχυση ανάμεσα στους θεσμούς: τεμπελιάζοντας από αλαζονεία το προηγούμενο διάστημα, δεν έχουν έτοιμη μια κοινή θέση και στάση στο ελληνικό ζήτημα. Οι απόψεις τους κυμαίνονται από επέκταση του προγράμματος μέχρι τον Μάρτιο του 16 που λήγει η συμμετοχή του ΔΝΤ έως εξαγορά της συμμετοχής του τώρα και έξοδό του από το πρόγραμμα. Από 5χρονη περίοδο χάριτος στην αποπληρωμή του χρέους έως αναδιάρθρωσή του τώρα με κάποια από τις πρόσφορες μεθόδους. Από επέκταση του χρόνου αποπληρωμής "στον αιώνα τον άπαντα" έως νέο δάνειο για την ανακύκλωση της αποπληρωμής βάσει της μέχρι τώρα συμφωνημένης κανονικότητας κ.ο.κ