Του Α.Νεφελούδη
Οι δηλώσεις του κου Στουρνάρα και γενικά η διοχέτευση πληροφοριών και ειδήσεων για το θέμα της ενδεχόμενης άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, είναι ενδεικτικά παραδείγματα του πολιτικού και οικονομικού προτάγματος που καθορίζει την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά.
Είναι η πρώτη φορά, τουλάχιστον στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας μας, που μια κυβέρνηση φαίνεται ότι τόσο ξεδιάντροπα εκπροσωπεί και προωθεί με τον πιο απροσχημάτιστο τρόπο τα συμφέροντα, όχι της κοινωνίας και του λαού που θεωρητικά εκπροσωπεί, αλλά ξένων και εγχώριων ιδιωτικών τραπεζικών και άλλων κύκλων.
Τα πλείστα όσα παραδείγματα είναι πολύ χαρακτηριστικά, με πιο κραυγαλέα την υπόθεση της πώλησης του ΟΠΑΠ στον όμιλο εταιρειών που έχουν ήδη τεράστια χρέη προς το Δημόσιο, την επαπειλούμενη πώληση της διαχείρισης των εταιρειών υδάτων σε ομίλους του εξωτερικού, το ξεπούλημα της ΑΤΕ (κατά κύριο λόγο) έναντι πινακίου φακής και την ουσιαστική εκχώρηση αγροτικών γαιών σε τραπεζικά ιδρύματα, την αποδόμηση, υπέρ ιδιωτικών εταιρειών, μιας σειράς αρμοδιοτήτων της αυτοδιοίκησης (ποιος άραγε θα φυλάει τα σχολικά συγκροτήματα, ή ποιος θα φροντίζει για την τάξη στους δρόμους των πόλεων, μετά την απόλυση των σχολικών φυλάκων και την διάλυση της δημοτικής αστυνομίας;), και τέλος με το μαύρο στην ΕΡΤ και τον εξοβελισμό του δημόσιου κολοσσού από τον διαγωνισμό για την διανομή υπέρ της DIGEA.