Η ζωή σου, να το ξέρεις, είναι επικηρυγμένη…

Λαμπρινή Θωμά

1990. Φόβος και Παράνοια στην Αθήνα.
Τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου θεωρούνται ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ ηγεσίας και μελών της Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη και ο ίδιος, η Χαρούλα Αλεξίου, ο στιχουργός Μπάμπης Τσικληρόπουλος και πολλοί ακόμη, κυρίως ιστορικά στελέχη του ΕΚΚΕ, γίνονται αντικείμενο ερευνών της Ασφάλειας. 

Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1990, τα λαγωνικά της Ελληνικής αστυνομίας εισβάλουν στα σπίτια γνωστών πολιτών και τα καμαρίνια διασήμων καλλιτεχνών, αναζητώντας την ηγεσία της Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη (ΕΟ 17Ν).

Μεταξύ των υπόπτων η Άννα Φιλίνη, ο Μανώλης Ρασούλης, ο Ανδρέας Μπίστης, η Χαρούλα Αλεξίου, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο στιχουργός Μπάμπης Τσικληρόπουλος και ο θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Σκούρτης. Η Άννα Φιλίνη, μη μπορώντας να κατανοήσει το χτύπημα στην πόρτα της μες στα άγρια μεσάνυχτα, βγαίνει στο μπαλκόνι και φωνάζει «Βοήθεια, Ληστές!».

Σύντομα απεδείχθη ότι δεν ήταν ληστές. Ήταν απλώς ηλίθιοι.

Πρέπει να σημειωθεί, γιατί θα ερμηνεύσει σε ένα βαθμό και τα γεγονότα, ότι κάποιοι εκ των υπόπτων ήταν ιστορικά μέλη του ΕΚΚΕ, της εποχής της θρυλικής εισόδου, του 1975, στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, η οποία βάφτηκε για λίγο κόκκινη.

Οι Ευρωπαίοι στην «παγίδα» του Τραμπ

Όχι ότι χρειαζόταν η σημερινή κρίση με το Ιράν για να τεκμηριωθεί η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αρθρώσει ενιαίο και στιβαρό λόγο στα διεθνή ζητήματα, αλλά, αυτή τη φορά, η πολιτική «γύμνια» της αποκαλύφθηκε σχεδόν «ανάγλυφα». Έτσι, όχι μόνο πέρασαν πάνω από τρεις μέρες μετά τη δολοφονία του Σουλεϊμανί στην Βαγδάτη από αμερικανικό drone μέχρι η Κομισιόν να «αντιδράσει», αλλά και το περιεχόμενο της «αντίδρασης» αυτής παραπέμπει περισσότερο σε ψήφισμα συλλόγου γειτονιάς.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι «η Ευρώπη έχει ιδιαίτερη ευθύνη εδώ» και ότι «μιλάμε με όλους τους εμπλεκόμενους». Έκανε λόγο για την ανάγκη «να σταματήσει ο κύκλος βίας» και κάλεσε το Ιράν να «συμμορφωθεί πλήρως» με την συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμά του. Υπενθυμίζεται σε αυτό το σημείο ότι το Ιράν, παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αποχώρησαν μονομερώς από την εν λόγω συμφωνία εδώ και ένα χρόνο, συνέχιζε να την σέβεται και μόνο μετά την δολοφονία του στρατηγού του με απόφαση Τραμπ ενέταξε την στάση του έναντι της συμφωνίας στο πακέτο των αντιποίνων του.

Γενικά, αυτή η χλιαρή και αμήχανη αντίδραση της Κομισιόν μοιάζει να προσπερνά την «πειρατική» απόφαση του Τραμπ να δολοφονήσει έναν υψηλόβαθμο ξένο αξιωματούχο σε πρωτεύουσα τρίτης χώρας. Έστω κι έτσι όμως, ο χρόνος αντίδρασης, όπως σημειώνει Politico, ήταν απογοητευτικά αργοπορημένος, ακόμη και για την γραφειοκρατία των Βρυξελλών. «Σταματήστε τις διακοπές σας και πείτε κάτι!» ήταν το αγανακτισμένο σχόλιο Ευρωπαίου διπλωμάτη απέναντι στη σιωπή της Κομισιόν, όχι μόνο στην κρίση με το Ιράν, αλλά και στην ανακοίνωση της Άγκυρας, νωρίτερα, ότι θα στείλει στρατό στη Λιβύη.