Plan B: Ρίξτε τον Τσίπρα πάση θυσία …

Της Κατερίνας Ακριβοπούλου

Όλα όσα περιγράφει η Κατερίνα δεν θα μπορούσαν να γίνουν πράξη αδιαφορώντας για τον αντίπαλο.Όποιος πάει στην μάχη χωρίς να ξέρει τις αδυναμίες του αντιπάλου για να τις εκμεταλλευτεί χάνει την μάχη όσο δυνατός και αν είναι.

Είναι αστείο να τα έβαλαν όλα αυτά επί χάρτου χωρίς να ψυχολογήσουν τον Σύριζα και κατ επέκταση την κυβέρνηση για να βρουν τα αδύνατα σημεία και να την κλονίσουν ευκολότερα.

Και ενώ όλοι τους έχουμε πάρει χαμπάρι για τον σχεδιασμό τους δεν καταλαβαίνουν ότι συγχρόνως δουλεύουν και για την διχόνοια εντός της κυβέρνησης.

Η υπερπροβολή των διαφωνιών είναι πάνω σε αυτό το πλαίσιο και δυστυχώς μας έχουν ψυχολογήσει πολύ καλά.Λυπάμαι που το λέω αλλά η μάχη θα χαθεί αν δεν καταλάβουν κάποιοι ότι τους χρησιμοποιούν...και τους χρησιμοποιούν γιατί τους ξέρουν πολύ καλά.Κρίμα θα είναι

Κατερίνα Ακριβοπoύλου στο altsantiri.gr

«Οι εντεταλμένοι των ΜΜΕ αναπαράγουν καθημερινά, κατόπιν οδηγιών, δημοσιεύματα από πέντε συγκεκριμένα ξένα μέσα, τα οποία είναι πλήρως συνδεδεμένα με τα συμφέροντα που στηρίζουν την επιχείρηση ανατροπής»

Ο ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Του ΣΤΑΘΗ* 

Μια μικρή σοσιαλδημοκρατική ιστορία. Απ’ όταν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (ας πάρουμε τα δύο ισχυρότερα, SPD στη Γερμανία και τους Εργατικούς στην Αγγλία) αποφάσισαν να στραφούν προς τα δεξιά κι εκτός απ’ την εργατική τάξη και τους μικροαστούς να προσθέσουν στην εκλογική τους πλατεία και τους μεσοαστούς, έγιναν κόμματα κεντρώα ή, όπως θα λέγαμε εδώ, «κεντροαριστερά» (κατά έναν παλαιολιθικό... νεολογισμό που ανέσυρε απ’ τη δεκαετία του ’60 ο κ. Σημίτης και, τη ευγενή φροντίδι των προσκείμενων στην ομογενοποιημένη σκέψη ΜΜΕ, καθιερώθηκε στην κυρίαρχη πολιτική ομολογία). Ο κ. Τόνυ Μπλαίρ με τον «τρίτο δρόμο» (μάλιστα προς τον «σοσιαλισμό» ο ερίφης) και το SPD με την «ατζέντα Σρέντερ» εισήγαγαν τον «εκσυγχρονισμό», δηλαδή την ώσμωση της σοσιαλδημοκρατίας με τον νεοφιλελευθερισμό και την πλήρη ένταξη των κομμάτων τους στον στρατηγικό σχεδιασμό των αστικών τάξεων - στις χώρες τους και διεθνώς. Τις δεξιές στροφές των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων τις πλήρωσαν πρώτα απ’ όλους οι αριστερές τους πτέρυγες.

Σήμερα, τα απομεινάρια της αριστερής πτέρυγας του SPD έχουν πάει στην Die Linke, ενώ η αριστερή πτέρυγα των Εργατικών αργοσβήνει από εκλογές σε εκλογές και από Συνέδριο σε Συνέδριο.