Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Ρεαλισμός είναι να σταματήσουμε την καταστροφή


Ρούντι Ρινάλντι: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Η αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές, τα μνημονιακά κόμματα και τα νέα μέτρα, το ιδρυτικό συνέδριο, οι συνιστώσες και οι συμμαχίες -όλα περιέχονται στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Ρούντι Ρινάλντι, μέλος της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος της επιτροπής καταστατικού του υπό ίδρυση κόμματος.
* Οι δανειστές αναγνωρίζουν τα λάθη τους, το ερώτημα είναι όμως αν έρχονται και νέα μέτρα...
Βεβαίως και έρχονται. Δεν γίνεται διαφορετικά. Τι πάει να πει «λάθος» όμως; Μας δουλεύουν, παίζονται μεγάλα παιχνίδια μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαίων. Δεν υπάρχει, άλλωστε, πετυχημένο πρόγραμμα του ΔΝΤ, όλα απέτυχαν όπου εφαρμόστηκαν. Τα νέα μέτρα θα έλθουν, γιατί δεν υπάρχει καμία πρόοδος και πρέπει, την ίδια στιγμή, να πληρώνεις τόκους και χρέος.
* Στη συνολική αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος, η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, τι αντιπροτείνει;
Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για γκρέμισμα αυτού του πολιτικού συστήματος και για πραγματική δημοκρατία. Αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να προχωρήσουν έτσι τα πράγματα, με τη Βουλή να μην λειτουργεί, τα κόμματα να είναι οικονομικά χρεωκοπημένα και σε σχέση διαπλοκής με τα ΜΜΕ. Πρέπει να γίνει μια σάρωση.

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ : ΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΕΝΕΞΗ Δ.Ν.Τ. –Ε.Ε.

«Αυτό που θέλουμε δεν είναι μια Γερμανική Ευρώπη αλλά μια ισχυρή Ευρώπη» Β. Σοιμπλε, 3/5/2013
«Στην πραγματικότητα δεν πιστεύω πραγματικά πως οι προβλέψεις αυτές -ενν. οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη- στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα…. όλες οι προβλέψεις που κάναμε αποδείχτηκε ότι δεν είχαν επαφή με την πραγματικότητα» Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, 7/6/ 2013.
«Στην πραγματικότητα, το προσωπικό του ΔΝΤ κατανοεί πλήρως –αλλά δεν μπορεί να μιλήσει ανοικτά γι' αυτό- τη βαθύτερη και πιο σοβαρή αδυναμία της ευρωζώνης, που δεν απειλεί μόνο την Ελλάδα, αλλά κι ολόκληρη την ευρω-περιφέρεια σήμερα. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν τρομακτικά χαμηλή κεφαλαιοποίηση – αυτό σημαίνει ότι λειτουργούν με πολύ «λεπτά μαξιλάρια» χρηματοδότησης κεφαλαίων (και ως εκ τούτου χρηματοδοτούν τους ισολογισμούς τους με χρέος 95 % ή 97%). Ως αποτέλεσμα, έχουν πολύ περιορισμένη δυνατότητα να απορροφήσουν απώλειες, δημιουργώντας πιθανότητα η αφερεγγυότητα να εξαπλωθεί σε όλο το χρηματοοικονομικό τους σύστημα –και σε όλον τον κόσμο-, με απρόβλεπτους τρόπους.Οι Ευρωπαίοι ζουν με τον φόβο ότι θα αντιμετωπίσουν τη δικιά τους «στιγμή Lehman», όταν μια σχετικά μέτρια πτώση στις αξίες των ομολόγων θα πυροδοτήσει έναν ευρύτατο πανικό και μία ακόμα κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας.» Simon Johnson, καθηγητής στο Sloan School of Management του MIΤ, Chief Economist του ΔΝΤ το 2007 και το 2008. 8/6/2013

«ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ!» ΛΕΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΑΜΑΡΑ ΟΤΙ «ΙΣΩΣ ΜΙΣΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ»


Τη σφοδρή αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε η κριτική του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά από το βήμα του προσυνεδρίου της ΝΔ στη Θεσσαλονίκη ενάντια στην αξιωματική αντιπολίτευση για «υπονόμευση» της χώρας, και ιδιαίτερα η αναφορά του ότι «ίσως και να μισούν αυτόν τόπο».
«Δεν ξέρω αν αντιπαθούν αυτόν τον τόπο. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι ίσως και μισούν αυτόν τον τόπο! Τα ‘χουν χάσει εντελώς; Δεν ξέρω… Ποιος ξέρει; Εμείς πάντως αυτή τη χάρη – και το λέω αυτό από εδώ, την όρθια, γαλάζια Μακεδονία – δεν θα τους την κάνουμε. Όμως, είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, είτε το κάνουν από πρόθεση είτε από σύγχυση, την υπονόμευση της χώρας επιχειρούν» είπε ο κ. Σαμαράς.

Για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ο Μανώλης Γλέζος, κάνοντας λόγο για «ντροπή και αμετροέπεια» από όσους «κατάντησαν την Ελλάδα επαίτη του κόσμου». «Μέχρις εδώ. Δεν πάει άλλο» καταλήγει χαρακτηριστικά ο κ. Γλέζος.

ΓΙΑΤΙ Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΞΙΜ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΧΡΙΡ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*

Η ευκατάστατη και κοσμοπολίτικη νεολαία των αστικών κέντρωνπρωταγωνιστεί στις διαδηλώσεις εναντίον του Ερντογάν

«Λέει ότι κάθε οικογένεια πρέπει να κάνει τουλάχιστον τρία παιδιά και αποξενώνει τις γυναίκες. Περιορίζει το αλκοόλ και δηλώνει ότι η αντιπολίτευση ακολουθεί τυφλά «δύο μεθύστακες» κι όλοι καταλαβαίνουν ότιυπονοεί τον Ατατούρκ και τον Ινονού, κι έτσι εξαγριώνει τουςΚεμαλικούς. Βαφτίζει την τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου με το όνομα του πρώτου σουλτάνου που έσφαξε Αλεβίτες και βάζει απέναντί του το 10% του πληθυσμού. Τέτοιες γκάφες δεν τις κάνει ένας συνετός πολιτικός. Αλλά ο Ερντογάν δεν είναι πολιτικός, είναι επαναστάτης. Συντηρητικός επαναστάτης, αλλά επαναστάτης. Δεν ήρθε να διαχειριστεί το σύστημα που παρέλαβε, αλλά να το αλλάξει. Και γι' αυτό συνεχίζει να είναι αγαπητός σε ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου».

Ποιος θυμάται σήμερα την Κιμ Φουκ?

Σήμερα λοιπόν θα σας θυμήσω τη μικρή Βιετναμέζα Κιμ Φουκ. Το μικρό κοριτσάκι που, δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο για το τέλος του πολέμου του Βιετνάμ. Σαν σήμερα πριν από 37 χρόνια, στις 8 Ιουνίου του 1972, αμερικανικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα επιτέθηκαν στο χωριό της, στο Βιετνάμ κι έριξαν βόμβες ναπάλμ.
Ο φωτορεπόρτερ του πρακτορείου Associated Press Νικ Ουτ (Nick Ut) έτυχε εκείνη την ώρα να βρίσκεται έξω από το χωριό και να παίρνει φωτογραφίες, όταν είδε τα αεροπλάνα να προσεγγίζουν και να ρίχνουν τις βόμβες. Σε 5 λεπτά εμφανίστηκε κόσμος (άμαχοι ως επί το πλείστον) να τρέχουν και να φωνάζουν «βοήθεια». Ανάμεσα τους κι ένα εννιάχρονο κορίτσι που έτρεχε γυμνό κλαίγοντας γοερά. Τα ρούχα της είχαν καεί από τη βόμβα που έπεσε κοντά της (βλέπε την πάνω φωτογραφία).Η φωτογραφία αυτή που έκανε τότε το γύρο του κόσμου και με την οποία ο φωτορεπόρτερ κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ, άλλαξε τη στάση της πλειοψηφίας των Αμερικανών απέναντι στον πόλεμο, αφού ο «εχθρός» απεικονιζόταν πλέον στο απελπισμένο πρόσωπο της μικρής Κιμ Φουκ.


Η Επανάσταση έχει αρχίσει ??

Νομίζω ότι έχουμε παρερμηνεύσει τον όρο "επανάσταση". 

Τον έχουμε ταυτίσει με ένα σωρό έννοιες, με ένα σωρό κινητοποιήσεις,
με τις απεργίες και με τον «πόλεμο» ενάντια στο κατεστημένο ή στην εκάστοτε κυβέρνηση που μας επιβάλλει τους δικούς της όρους.
Η επανάσταση στη μικρή μας χώρα έχει ξεκινήσει ήδη. Από απλούς ανθρώπους, από ομάδες που έχουν παραμερίσει τα δικά τους συμφέροντα, τον υπέρμετρο εγωισμό τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να συνεισφέρουν στην κοινωνία και στους ανθρώπους οι οποίοι έχουν πληγεί περισσότερο.
Κακά τα ψέματα, υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι της μεσαίας τάξης οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα το μέγεθος της ζημιάς, το μέγεθος της κατάστασης που μας έχει επιβληθεί.
Κοινωνικά παντοπωλεία, δωρεάν φάρμακα, αγροτικά προϊόντα από παραγωγούς, συσσίτια σε αστέγους, δράσεις από ομάδες απλών ανθρώπων, σελίδες στο internet, είναι μόνο μερικές από τις δράσεις που εγώ αποκαλώ «επανάσταση». Επανάσταση ενάντια στον ίδιο μας τον εαυτό. Επανάσταση απέναντι στον τρόπο ζωής που είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα.

H …Δεξιά μας παίρνει τα σπίτια!


του Γιώργου Δελαστίκ

Λύσσαξαν τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης στα μέσα ενημέρωσης να αρχίσουν επιτέλους οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας όλων των δανειοληπτών που δεν μπορούν να πληρώνουν κανονικά τις δόσεις των δανείων τους επειδή ξαφνικά έμειναν άνεργοι ή επειδή τα εισοδήματά τους συρρικνώθηκαν δραστικά. Δειλά δειλά κάποιοι από τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές άρχισαν να αποκαλύπτουν στον αδαή κοσμάκη που νομίζει πως η τράπεζα δεν θα του πάρει το σπίτι γιατί «τι να το κάνει ένα τριάρι στη Nέα Iωνία ή ένα δυάρι στη Δραπετσώνα» ότι δείχνουν ...
μεγάλο ενδιαφέρον κερδοσκοπικοί οίκοι να αγοράσουν κατά χιλιάδες κατασχεμένα ακίνητα και στη συνέχεια να τα παίζουν στα κόλπα τους!
Δεν είναι μόνο η κυβέρνηση των πολιτικών απατεώνων Σαμαρά, Bενιζέλου, Kουβέλη που θέλει να φάει τα σπίτια και τα διαμερίσματα των φτωχών. Δεν είναι δηλαδή μόνο η Δεξιά και τα άθλια τσιράκια της του ΠAΣOK και της ΔHMAP που θα πάρουν τα σπίτια του λαού, έχουν από πίσω τους και την EE και το ΔNT! Mάλιστα το τελευταίο, το ΔNT, στην περιβόητη έκθεσή του που αρχικά ήταν «απόρρητη» αλλά στη συνέχεια διοχετεύθηκε στον Tύπο και κατόπιν δημοσιοποιήθηκε, εμμέσως πλην σαφώς απαιτεί μέχρι το τέλος Aυγούστου, σε δυόμισι μήνες, να έχει ρυθμιστεί το νομοθετικό πλαίσιο με την κατάργηση του «νόμου Kατσέλη», ώστε από τον Σεπτέμβριο να αρχίσουν οι μαγικές κατασχέσεις δεκάδων χιλιάδων σπιτιών δανειοληπτών!

Ένα τέλος, μια ελπιδοφόρα αρχή

Το κύριο άρθρο της Αυγής

Στην πορεία προς το 1ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που θα ιδρυθεί ως ενιαίο πολυτασικό κόμμα της Αριστεράς, ο ΣΥΝ αποφασίζει την αυτοδιάλυσή του. Πρόκειται για ένα τέλος που γονιμοποιεί μια ελπιδοφόρα αρχή. Για μια εξέλιξη που αφορά τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους, τις γυναίκες, όλο τον λαό, σε μια περίοδο παρατεταμένης ύφεσης, κοινωνικής καταστροφής και εθνικής ταπείνωσης.

Δεν εξωραΐζουμε την πορεία του ΣΥΝ. Ο κριτικός (ανα)στοχασμός όμως, τόσο αναγκαίος, σφραγίζεται από το "τελευταίο εκβάν", από την επιστροφή της Αριστεράς στο επίκεντρο των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων. Στην ανάδειξή της σε πρωταγωνιστική δύναμη για την ανασυγκρότηση της χώρας και τη ριζοσπαστική - λαϊκή - δημοκρατική μεταπολίτευση. Η ίδρυση του ενιαίου κόμματος δεν είναι πρωτοβουλία μηχανισμών, ούτε φαντασίωση αποκομμένων "πρωτοπορειών", ούτε περιορισμένο διάβημα ιδεολογικής κριτικής. Σε συνθήκες κρίσης της πολιτικής, το νέο κόμμα συγκεντρώνει τις ελπίδες μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, ενεργοποιεί τις μνήμες από τις καλύτερες παραδόσεις της Αριστεράς και καθίσταται σημείο αναφοράς για τα κινήματα και την Αριστερά σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Την πάτησαν οι παλαιοημερολογίτες


Σταύρος Θεοδωράκης 
Τον Μάιο του 2010 πλησίασα σε απόσταση αναπνοής τον Ερντογάν. Ήμουν στη Σμύρνη για τους «Πρωταγωνιστές», όταν πληροφορήθηκα ότι στο γήπεδο μπάσκετ θα γίνει «Γιορτή νεολαίας» με ομιλητή τον Τούρκο Πρωθυπουργό. Η ατμόσφαιρα θύμιζε προεκλογική Ελλάδα του '90. Τραπεζάκια με σημαίες και μύδια αχνιστά αντί για σουβλάκια. Μέσα στο γήπεδο ο Τούρκος Kίμων Κουλούρης προσπαθούσε να ξεσηκώσει τον κόσμο, ενώ οι τραγουδιστές έλεγαν ο καθένας από ένα σουξέ και αποχωρούσαν. Ένας μου θύμισε τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς. Ζήτω η Ελλάδα - ζήτω η θρησκεία - ζήτω η Νέα Δημοκρατία.
Κορίτσια με μαντήλες, γριές με φερετζέδες, αλλά και γυναίκες με άψογο μακιγιάζ. Και ήρθε όπως θα ερχόταν ο Ομπάμα. Από άλλη είσοδο τον περίμεναν, από άλλη είσοδο μπήκε. Τα κανάλια μαντρωμένα στη μέση του γηπέδου προσπαθούσαν να κάνουν δουλειά με τους τηλεφακούς. Και εγώ τυχαία βρέθηκα κοντά στην εξέδρα που καθόταν ο «σουλτάνος» και η «σουλτάνα». Εκείνος δεν χαμογελούσε και εκείνη ακολουθούσε συνεχώς το βλέμμα του. Λευκή μαντήλα - φαρδύ κουστούμι. Γόβες σεμνές - παπούτσια φρεσκοστιλβωμένα. Σαν παλαιοημερολογίτικο ζευγάρι μετά την πρωινή λειτουργία. Μα, μπορεί αυτός ο άνθρωπος να οδηγεί την Τουρκία στην ανάπτυξη; Δηλαδή, ξυπνάει το πρωί και λέει στην Εμινέ «να κάνουμε και μια τρίτη γέφυρα στο Βόσπορο, αλλά να τους κόψουμε τα δημόσια φιλιά»; Και ο Κέβιν Κόστνερ πού κολλάει; Πώς είναι δυνατόν, δηλαδή, τη μια χρονιά να κάνεις διαφημιστική καμπάνια με το πονηρό χαμόγελο του Κόστνερ και την επόμενη να συνιστάς στις τουρκάλες αεροσυνοδούς να αποφεύγουν τα κόκκινα κραγιόν;

Ο Ερντογάν δεν παραιτείται και οι διαδηλωτές συνεχίζουν


Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης / FosPhotos
Μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και το Σάββατο στην Τουρκία στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων που έχουν ξεσπάσει πάνω από μια εβδομάδα στη χώρα. Οι διαδηλωτές αψηφώντας την έκκληση του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τερματισμό των διαδηλώσεων κατέβηκαν στους δρόμους στέλνοντας ακόμη μια μέρα το δικό τους μήνυμα στην κυβέρνηση. Συγκεντρώσεις έχουν προγραμματιστεί και για την Κυριακή. 

Επεισόδια σημειώθηκαν το Σάββατο κυρίως στην Άγκυρα, όπου οι αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν κατά των διαδηλωτών στην πλατεία Kizilay με δακρυγόνα και κανόνια νερού. Στην Κωνσταντινούπολη πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για ένατη ημέρα στην Ταξίμ. Σε μια συμβολική κίνηση οπαδοί των μεγαλύτερων ομάδων της πόλης (Γαλατασαράι, Φενερμπαχτσέ, Μπεσίκτας) ενώθηκαν σε μια πορεία, ενώ στη συγκέντρωση συμμετείχε και το φεμινιστικό κίνημα.

#occupyfear Αυτό που φοβάμαι περισσότερο…


Ο φόβος. Αυτό το ανυπέρβλητο όπλο που χρόνο με το χρόνο στρέφει την κάννη του πάνω μας. Μια κάννη που είναι παντού. Στις τηλεοράσεις και τα στόματα των ευαγγελιστών τους, στα μυαλά των ανθρώπων γύρω μου, στα μάτια όσων με κοιτούν. Ο φόβος του σκοταδιού που σιγά σιγά κυριεύει τα μέσα μας.
Γίνεται γράμμα και κρύβεται μέσα στα λεφτά, στο φαί, στο φώς, στο γραφείο, στη φυλακή, στη φρίκη και τη φωτιά. Γίνεται ιδέα και κρύβεται μέσα στα βιβλία, στις σκέψεις, στις κυβερνήσεις και τους φύλακές τους. Στους υπολογιστές που γράφουν το όνομα μου και πρέπει να φοβηθώ για αυτό, στις υπηρεσίες που ανταλλάσω το φόβο μου με επίδομα. Στην αγκαλιά που φοβάμαι μη χάσω.
Μα αυτό που φοβάμαι περισσότερο και απο τον κάθε σωτήρα μου, περισσότερο κι απο την πείνα ή την αγάπη, περισσότερο απο όλους αυτούς που μου τον επιβάλλουν αυτό το φόβο, είναι να μη γίνω το κτήνος που θέλουν να είμαι.

Το ΔΝΤ προετοιμάζει έδαφος για πιθανή αποχώρηση


Ως έκφραση οργής απέναντι στις επιλογές του Βερολίνου για τη διαχείριση της ευρωκρίσης ερμηνεύει την πολύκροτη έκθεση του ΔΝΤ ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιάννης Βαρουφάκης. Κατά τη γνώμη του, το ποτήρι ξεχείλισε με την κωλυσιεργία την οποία παρουσιάζει η Ευρωζώνη στο εγχείρημα της τραπεζικής ενοποίησης. Ο ίδιος προκρίνει μία διαπραγματευτική πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης τη δεδομένη χρονική στιγμή ως αυτονόητη με βάση την κοινή λογική. Βασίλης Κωστούλας
Πώς ερμηνεύετε την τελευταία τοποθέτηση του ΔΝΤ, σύμφωνα με την οποία αφενός εκτιμήθηκαν λαθεμένα οι συνέπειες του προγράμματος στην Ελλάδα, αφετέρου ένα «κούρεμα» του ελληνικού χρέους όφειλε να αποφασιστεί από την Ευρωζώνη ήδη το 2010;
Η έκθεση του ΔΝΤ αποτελεί μία έκφραση οργής απέναντι στη γερμανική κωλυσιεργία, κυρίως όσον αφορά στην τραπεζική ενοποίηση. Παράλληλα, προετοιμάζει τη διεθνή κοινότητα για μια πιθανή αποχώρηση του οργανισμού από την τρόικα. Θεωρώ ότι οι κυβερνήσεις των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, με το μεγαλύτερο πρόβλημα την αδιέξοδη πολιτική την οποία ακολούθησε το ΔΝΤ μαζί με την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό την καθοδήγηση της Γερμανίας, έχουν την εξής ιερή υποχρέωση: Πριν αποχωρήσει το ΔΝΤ, να χρησιμοποιήσουν αυτήν την έκθεση. Να κάνουν μια προσπάθεια εύρεσης κοινού τόπου με τον διεθνή οργανισμό, ώστε να μπει ένα φρένο σε αυτήν την πολιτική η οποία καταδικάζει όλους τους λαούς της Ευρώπης στην εξαθλίωση.

ΚΑΣΙΔΙΑΡΙΚΑ

Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Ο Ηλίας Κασιδιάρης είναι γνωστός θαυμαστής του Χίτλερ. Είναι επίσης, πράγμα εντελώς ταιριαστό με τις γαβ-γαβ ιδέες που κουβαλάει, όχι μόνο θεωρητικώς αλλά και πρακτικώςθιασώτης της βίας -όλοι είδαμε την πρότυπη ναζιστική συμπεριφορά του απέναντι στη Λιάνα Κανέλλη και τη Ρένα Δούρου. Είναι τέλος ο δεύτερος τη τάξει στη Χρυσή Αυγή -με τέτοιο άριο παράστημα και τέτοια προσόντα δεν ήταν δυνατό να μην αναδειχτεί σε υπαρχηγό του Μιχαλολιάκου.
Αυτό το καλόπαιδο έκανε τα κασσιδιάρικα του στη Βουλή -δήλωσε αρνητής του Ολοκαυτώματος των Εβραίων. Με αποτέλεσμα να προκαλέσει σάλο και σφοδρές αντιδράσειςτων εβραϊκών οργανώσεων. Διότι άλλο πράγμα να λέει ο κάθε φασίστας την αντισημιτική παπάρα του στο διαδίκτυο ή στις συνεστιάσεις μετά γαβγισμάτων της Χρυσής Αυγής. Κι άλλο μέσα στη Βουλή των Ελλήνων να ακούγεται από τα χείλη βουλευτή -και τι χείλη!- μια τέτοια δήλωση. Και να κάνει το γύρο της Ελλάδας και του κόσμου.

Έγκλημα και τιμωρία

Το κύριο άρθρο της Αυγής
Πολλά τα παράδοξα που ακούμε καθημερινά. Το ΔΝΤ ομολογεί το λάθος του για το Μνημόνιο, αλλά επιμένει στην ίδια συνταγή. Η Κομισιόν και η ΕΚΤ κατηγορούν, ως αθώες περιστερές, το ΔΝΤ ότι ευθύνεται για τη λανθασμένη συνταγή, επιμένουν όμως κι αυτοί, ως εντολοδόχοι των πιστωτών, στη συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
Ο Σαμαράς υποδύεται τον αντιμνημονιακό της πρώτης περιόδου για να εφαρμόσει πιστά τώρα το Μνημόνιο, ισχυριζόμενος ότι πασχίζει να διορθώσει τα "παλαιά λάθη"! Ο Βενιζέλος περιφέρει το PSI ως προσωπική επιτυχία του, παρ' ότι όλοι γνωρίζουν, και το ΔΝΤ παραδέχεται, ότι έγινε στον λάθος χρόνο και με λάθος τρόπο. Ο Κουβέλης ξαναθυμήθηκε το σλόγκαν της "βελτίωσης των όρων του Μνημονίου". Και οι τρεις τους όμως, προς Θεού, δεν θέτουν σε κίνδυνο την "κυβερνητική σταθερότητα": την εφαρμογή του Μνημονίου! Βενιζέλος και Κουβέλης, μετά την πρώτη αμήχανη αντίδρασή τους, επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν το "λάθος" του ΔΝΤ, παίζοντας τον ρόλο τής "συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης".

Δεν υπάρχουν περιθώρια για κοροϊδία. Η κοινωνία βιώνει την κρίση ως τραγωδία. Ακόμη και η ΕΛΣΤΑΤ "διορθώνει" επί τα χείρω το ποσοστό της ύφεσης. Μπορεί το υπουργείο Εργασίας να διαβλέπει αύξηση των θέσεων εργασίας από τον Ιανουάριο, αλλά η ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει σταθερή άνοδο της ανεργίας.