Συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν και ο ηγέτης των μπολσεβίκων αποτελεί και σήμερα ένα ορόσημο για την επαναστατική πολιτική και την αναγέννηση του κομμουνιστικού κινήματος. Όχι μόνο γιατί η πολιτική και θεωρητική του κληρονομιά είναι θεμελιακός πυλώνας για τους επαναστάτες όλων των εποχών, αλλά και γιατί έχουμε ανάγκη την ανατρεπτική του προσέγγιση στα πράγματα.
Η σημαία της επανάστασης
Στις 21 Γενάρη του 1924 πέθανε ο Βλαντίμιρ Ίλιτς Ουλιάνοφ ή αλλιώς Λένιν. Τα 100 χρόνια από τον θάνατό του είναι αφορμή για αποτίμηση της σκέψης και της δράσης αυτού που το όνομά του, όσο κανένα άλλο, συνδέθηκε με την επανάσταση του Οκτώβρη. Την παραμονή της επανάστασης (24 Οκτώβρη 1917) σε γράμμα του προς την ΚΕ των μπολσεβίκων έγραφε: «Πρέπει με κάθε θυσία, σήμερα το βράδυ, απόψε τη νύχτα να συλλάβουμε την κυβέρνηση, αφού αφοπλίσουμε (αφού νικήσουμε, αν προβάλλουν αντίσταση) τους ευέλπιδες κ.λπ. Δεν πρέπει να περιμένουμε! Μπορεί να τα χάσουμε όλα!». Είναι συνήθης η εστίαση σ’ αυτήν ακριβώς τη διάγνωση της αποφασιστικής στιγμής για την κατάληψη της εξουσίας, μαζί με τη σύγκλιση των παραγόντων που έστεψαν με επιτυχία την «έφοδο στον ουρανό».