Είναι μάλλον αναμενόμενο η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων και η σταδιακή αλλαγή της σχέσης με τους πιστωτές, στα όρια που επιβάλλονται από τη συμμετοχή στην Ε.Ε. και αυτό που έχει να διαχειριστεί η κυβέρνηση, να προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια και προβληματισμό, σε στελέχη και ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν, όμως, ακόμα εξελίσσονται οι διαπραγματεύσεις, είναι μάλλον αδόκιμο και εξαιρετικά βιαστικό να αρχίζει μια πολεμική, η οποία ξεπερνά τα όρια της απλής κριτικής, κυρίως όταν αυτή προέρχεται από βουλευτές, νυν και πρώην, καθώς και ευρωβουλευτές, με μεγάλη παράδοση στην Αριστερά ή καλή και βαθιά γνώση των οικονομικών και πλούσιο και εξαιρετικό συγγραφικό έργο, καθώς και ριζοσπαστικές αντιλήψεις.
Προκειμένου να προκαλέσει κάποιος με πολιτικό αξίωμα έναν διάλογο για μονομερή διαγραφή χρέους και κατά συνέπεια άμεση λυτρωτική έξοδο από το ευρώ, καλό θα ήταν προηγουμένως να έχει καταθέσει στην κυβέρνηση και τους πολίτες μια πλήρη και αιτιολογημένη πρόταση για την επόμενη ημέρα, αλλά και για τη συνέχεια, η οποία κατά προτεραιότητα και εκ των ων ουκ άνευ θα περιλάμβανε την απρόσκοπτη και αδιάλειπτη πρόσβαση του πληθυσμού σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως τρόφιμα, φάρμακα, ανταλλακτικά για οχήματα και ιατρικά μηχανήματα, ιατρικό εξοπλισμό, πετρέλαιο, πρώτες ύλες, τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, κατ’ ελάχιστον, όπως επίσης και να περιγράφει το πλαίσιο των διεθνών εμπορικών συναλλαγών, την εγγύηση συνόρων, την αντικατάσταση των επιδοτήσεων σε αγροτικό τομέα και άλλους, καθώς και μια σειρά από άλλα ζητήματα που θα πρέπει να προβλεφθούν για την επόμενη ημέρα.