Είμαι ο Σταύρος και σ’ όποιον αρέσω!

του Γ. Ανανδρανιστάκη

Τα πάθη του Χριστού πέρασε ο Σταύρος Θεοδωράκης στην πρωινή εκπομπή του Mega, ανήμερα της Μεγάλης Τετάρτης. Σαν καμτσικιές έπεφταν οι ερωτήσεις στη χαραγμένη πλάτη του. «Θα παραμείνεις ο Σταύρος;» έπεσε η πρώτη καμτσικιά. «Είμαι ο Σταύρος και θα είμαι ο Σταύρος. Γυρίζω όλη την Ελλάδα, μαζεύω τον κόσμο και τους λέω 'είμαι ο Σταύρος'». Εφεξής ο Σταύρος δεν είναι όνομα, είναι ιδιότητα. Να σε βοηθήσει η Παναγιά, παιδί μου, να γίνεις κάποια μέρα Σταύρος. Αυτός έχει φτάσει σε επίπεδα Σταύρου... πού είναι, επιτέλους, ένας Σταύρος να μας σώσει. Ecce Σταύρος.

«Πρόγραμμα έχεις, Σταύρο;». «Εμείς δεν έχουμε το manual της πολιτικής με απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα. Εμείς έχουμε συγκεκριμένες αρχές» απάντησε ο Σταύρος και ανακοίνωσε ότι το πρόγραμμα θα το παρουσιάσει μετά τις ευρωεκλογές, «ώστε να δούμε με ποιους μπορούμε να κυβερνήσουμε». Να δούμε δηλαδή ποιος θα βγει πρώτος και θα προσαρμοστούμε αναλόγως. Ο Καβάφης το ονόμαζε αυτό «ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών». Ο Γκράουτσο Μαρξ, που ήταν λιγότερο ιντελεκτουέλ, έλεγε «αυτές είναι οι ιδέες μου κι αν δεν σας αρέσουν, έχω κι άλλες». Είμαι ο Σταύρος και ζητάω να μας ψηφίσετε γι' αυτό που φαινόμαστε και μετά τις εκλογές θα σας δείξουμε αυτό που είμαστε. Μη μας πούνε και πρωθύστερους...

“Life of Brian” – Ένας Προφήτης… Μα τι Προφήτης! (full movie – gr subs)

O Mπράιαν γεννήθηκε σε ένα στάβλο την ημέρα των Χριστουγέννων, ακριβώς δίπλα στο στάβλο που γεννήθηκε… ξέρετε ποιος. Οι Τρεις Μάγοι με τα Δώρα φτάνουν στο στάβλο του και τα αποθέτουν στην ποδιά του, όταν, όμως, το αστέρι προχωρά, καταλαβαίνουν το λάθος τους και παραδίδουν τα δώρα τους στον διπλανό στάβλο. Αυτή είναι η ιστορία της ζωής του Μπράιαν: πάντα κατά λάθος, όλοι νομίζουν πως είναι ο Μεσσίας. Το πρόβλημα είναι πως εκείνος δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να τους πείσει πως δεν πρέπει και να… σταυρωθεί κατά λάθος!

Υπάρχει όριο στην σάτιρα; Μπορούν όλες ανεξαιρέτως οι ιδέες να αποτελέσουν αντικείμενο κριτικής και διακωμώδησης; Αντί να απαντήσουμε ευθύς αμέσως αυτά τα ερωτήματα προτείνουμε να δείτε την ταινία “The life of Brian”. Γυρισμένη το 1979, δυο μόλις χρόνια μετά την υπερπαραγωγή του Franco Zeffirelli “Jesus of Nazareth”, η ταινία θα μιλήσει για έναν συμπατριώτη του Χριστού. Ο Brian Cohen είναι ένας Εβραίος που έχει την ατυχία να γεννηθεί την ίδια μέρα με τον Χριστό. Στην διάρκεια της ζωής του τα μπερδέματα που προκύπτουν από αυτήν την παράξενη σύμπτωση δεν θα τον αφήσουν να ησυχάσει. Η ομάδα των “Monty Python” στην τρίτη της ταινία επιχειρεί να δει με μια ανατρεπτική ματιά τα γεγονότα που αποτέλεσαν την βάση του χριστιανισμού. Παρόλη την ανεκτικότητα της Δύσης και την κατοχύρωση ήδη από την εποχή του Διαφωτισμού της ανεξιθρησκίας και της ελευθερίας του λόγου, η ταινία συνάντησε δυσκολίες. Τόσο στην εύρεση παραγωγού που θα την χρηματοδοτούσε όσο και από την καθολική εκκλησία και άλλες εκκλησιαστικές οργανώσεις που την κατήγγειλαν ανοιχτά και συνέστησαν στους πιστούς να απέχουν από τις αίθουσες.

 

Παραγωγός της ταινίας τελικά βρέθηκε στο πρόσωπο ενός “σκαθαριού”, του George Harrison. Έχοντας στην παραγωγή τους ένα μέλος από το συγκρότημα που ισχυρίστηκε στο απόγειο της δόξας του πως είναι διασημότερο από τον Χριστό, δεν θα μπορούσαν να είναι λιγότερο ασεβείς με το χιούμορ τους. “Η ζωή του Μπράιαν”, παρ’ όλες τις αντιξοότητες, κατάφερε να γίνει η βρετανική ταινία που έκοψε τα πιο πολλά εισιτήρια στην άλλη όχθη του Ατλαντικού την χρονιά που προβλήθηκε.

 

Κεντρικό θέμα της ταινίας είναι η διακωμώδηση της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας,της τάσης των ανθρώπων να μπερδεύουν το μέσο με το σκοπό και τελικά της εκμετάλλευσης της ανάγκης των ανθρώπων να ανήκουν σε ένα σύνολο. Είτε αυτό το σύνολο είναι μια πολιτική οργάνωση είτε μια θρησκεία, στην ταινία διαπιστώνουμε μια κοινή οπτική. Ο Brian είναι αυτό που λέμε ο λάθος άνθρωπος στην λάθος στιγμή. Σε αντίθεση με τον Χριστό, εκείνος το μόνο που θέλει είναι η απελευθέρωση της Ιουδαίας από τους Ρωμαίους. Στην προσπάθεια του αυτή θα μπλέξει με επαναστατικές οργανώσεις, οι οποίες αποτελούν γραφειοκρατικές καρικατούρες, που δεν κάνουν τίποτα για να αποτινάξουν τον ρωμαϊκό ζυγό. Στην συνέχεια, θα ερωτευτεί μια γυναίκα που και αυτή τελικά θα δει στο πρόσωπο του τον ήρωα και τελικά θα βρεθεί, μετά από πάρα πολλές παρεξηγήσεις, πάνω στον σταυρό του μαρτυρίου.

 

Νομίζουμε πως είναι μια κατάκτηση του δυτικού πολιτισμού να δίνει, όχι πάντα στην ολότητα του, την ευκαιρία στην τέχνη να δημιουργεί εκτός ορισμένου πλαισίου. Για το θέμα έχουν γραφτεί αρκετά κείμενα υπεράσπισης της ελευθερίας της τέχνης κάθε φορά που η λογοκρισία έπαιρνε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Από τον κατάλογο βιβλίων της ιεράς εξέτασης, τον λεγόμενο Index, ως το κάψιμο βιβλίων από παραθρησκευτικές οργανώσεις στην Αθήνα πριν κάποια χρόνια έχει χυθεί πολύ μελάνι. Προσωπική άποψη είναι πως στην τέχνη δεν πρέπει να υπάρχουν όρια, ούτε να λογοκρίνονται οι καλλιτέχνες για τις ιδέες τους. Η κωμωδία ειδικά, ανέκαθεν ήταν συνυφασμένη με την ιδέα της ανατροπής των παραδοτέων ηθών και αξιών, έτσι αν μπει σε καλούπια χάνει την ίδια της την ουσία. Και αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω για να δείτε αυτήν την ταινία των Monty Pythons. Στην ζωή του Μπράιαν δεν μένει τίποτα όρθιο.
Του Δημήτρη Πετιμεζά, sevenart.gr
Σκηνοθεσία: Terry Jones Σενάριο: Graham Chapman, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Palin Παίζουν: Graham Chapman (Wise Man #2 / Brian Cohen / Biggus Dickus), John Cleese (Wise Man #1 / Reg / Jewish Official / Centurion /), Terry Gilliam (Man Even Further Forward / Revolutionary / Jailer ), Eric Idle (Mr. Cheeky / Stan (Loretta) / Harry the Haggler), Terry Jones (Mandy Cohen / Colin / Simon the Holy Man), Michael Palin (Wise Man #3 / Mr. Big Nose / Francis / Mrs. A)

Mοnty Pythοn – Η ζωή του Μπράιαν από tvxorissinora

Mοnty Pythοn - Η ζωή του Μπράιαν από tvxorissinora

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, Επίκαιροι αμίλητοι

 

http://tadeefi.wordpress.com/page/3/

Την ώρα που αεροκοπανάνε οι άρχοντες
περί δημοκρατικής τάξης, ανάμεσά
μας οι αμίλητοι ζούνε.
Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,
οι ηγεμόνες δυναμώνουν,
ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,
των ανυπόταχτων τα μούτρα
τσαλακώνουν.
Ετούτων των αμίλητων το πετσί, περίεργα θα ’λεγες είναι
φτιαγμένο.
Τους φτύνουνε καταπρόσωπο κι αυτοί σκουπίζουνε σιωπηλά το πρόσωπο το
φτυσμένο.

Οδυσσέας Ελύτης: «Είναι η βαρβαρότητα!»

 “Είναι η βαρβαρότητα!”, όταν ο Ελύτης «προφήτευε»:

«Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.
Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» - κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί - μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό. Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα ‘μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας - και της εποχής μας.»
( δήλωση που έκανε το 1979 ο ποιητής μας με αφορμή την βράβευσή του για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.)

Σόιμπλε: «Ελπίζω να συνεχίσει να πείθει ο Σαμαράς τους Έλληνες-Μπράβο για τη μείωση μισθών»

Ο σοφός λαός λέει: «Πες μου τον φίλο σου να σου ποιος είσαι»… Μόνο και μόνο το γεγονός ότι έπλεξε το εγκώμιο του Έλληνα Πρωθυπουργού ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είναι αρκετό για να αντιληφθεί κανείς την αγωνία της γερμανικής κυβέρνησης μη τυχόν αλλάξει η παρούσα πολιτική κατάσταση στη χώρα. «Ελπίζω ότι ο κ. Σαμαράς θα συνεχίσει να πείθει την πλειοψηφία των Ελλήνων» είναι το μήνυμα του Σόιμπλε για τις ευρωεκλογές, ο οποίος δηλώνει ικανοποιημένος από την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, και αποθεώνει τις περικοπές μισθών…
«Είμαι πεπεισμένος ότι ο πρωθυπουργός Σαμαράς και ο υπ. Οικονομικών Στουρνάρας αποδίδουν και φέρνουν αποτελέσματα και ελπίζω ότι ο κ. Σαμαράς θα συνεχίσει να πείθει την πλειοψηφία των Ελλήνων ότι αυτός είναι ο σωστός και ο καλύτερος δρόμος για την Ελλάδα» ήταν η απάντηση του Σόιμπλε στην «Καθημερινή», σε ερώτηση για τις εκλογές και τις αντιμνημονιακές δυνάμεις στην Ελλάδα.

Όταν ο Χριστιανισμός είχε ανακαλύψει την Αρία Φυλή, ο Χίτλερ μασούσε βελανίδια

Στις 30 Μαρτίου του 2010 το History Channel παρουσίασε ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ. Σύμφωνα με αυτό ομάδα επιστημόνων οι οποίοι συλλέγοντας διαφόρων ειδών στοιχεία και με την βοήθεια ομάδας έμπειρων γραφιστών και της τεχνολογίας κατάφεραν να απεικονίσουν ένα πιθανό πορτραίτο του Ιησού. Το τελικό αποτέλεσμα διέφερε κατά πολύ από την κλασική εικόνα που έχουμε για αυτόν μέσα από τις αγιογραφίες της εκκλησίας και τις χριστιανικές ταινίες.

Το ντοκιμαντέρ προκάλεσε πληθώρα αντιδράσεων από τους πιστούς χριστιανούς αλλά και από τις επίσημες εκκλησίες όλων των δογμάτων, φτάνοντας μάλιστα σε σημείο να μιλήσουν και για αισχρή βλασφημία που παίζει με το θρησκευτικό αίσθημα των πιστών.

Η ενόχλησή τους δεν προκλήθηκε από την απόπειρα απεικόνισης του θεανθρώπου -άλλωστε αυτό έχει γίνει εκατοντάδες φορές από την κινηματογραφική βιομηχανία και την ζωγραφική- αλλά από το τελικό αποτέλεσμα αυτής της έρευνας το οποίο δεν άρεσε καθόλου στην Εκκλησία. Όσο εξωφρενικό κι αν ακούγεται δεν άρεσε γιατί δεν παρουσιάζει τον Ιησού με τον αποδεκτό τρόπο που η εκκλησία ανέκαθεν προωθεί. Δηλαδή ανοιχτόχρωμο, ξανθό, με μπλε μάτια, πράο βλέμμα, “αγγελική” φυσιογνωμία και υπερβολικά αδύνατο, σχεδόν οστεώδη.

 

Βάσει της στοιχειώδους λογικής και χωρίς να είναι αναγκαία καμιά είδους επιστημονική έρευνα, αν ο Ιησούς υπήρξε πράγματι ως ιστορικό πρόσωπο, είναι πολύ πιο πιθανό να μοιάζει με το πορτρέτο που κατέληξαν οι επιστήμονες με τους γραφίστες παρά με το πρόσωπο του Robert Powell του αριστουργήματος του Franco Zeffirelli. Ο λόγος πολύ απλός. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Μέση Ανατολή. Το πορτρέτο που του έδωσε ο Τζεφιρέλι και αγάπησε τόσο η Εκκλησία και οι χριστιανοί, μοιάζει περισσότερο με άνθρωπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σκανδιναβία.

Δεν θα σταθούμε στο κατά πόσο έχει βάση το ντοκιμαντέρ, αν το αποτέλεσμά του μπορεί να θεωρηθεί πιθανό ή όχι κι αν έχει περισσότερες πιθανότητες να μοιάζει στον έναν ή στον άλλο. Είναι το τελευταίο που μας απασχολεί. Αυτό που είναι άξιο απορίας είναι γιατί η Εκκλησία υποστηρίζει με τόσο ζήλο την εικόνα “ανοιχτόχρωμος, ξανθός, μπλε μάτια” που παραπέμπει στην Αρία Φυλή του Αδόλφου Χίτλερ ενώ σοκάρεται από οτιδήποτε άλλο και το θεωρεί βλάσφημο και αισχρό.

Πηγη:http://projector-revolt.blogspot.gr

Μειώσεις συντάξεων και νέο «γερμανικό» ασφαλιστικό Νέο Μνημόνιο

Νέα συρρίκνωση των συντάξεων και ενοποιήσεις Ταμείων φέρνει η συμφωνία της κυβέρνησης με την τρόικα, για να αντιμετωπιστεί το κόστος μείωσης των εισφορών και της κατάργησης φόρων υπέρ τρίτων, όπως προκύπτει από το αναθεωρημένο Μνημόνιο, που επικαλείται το Βήμα της Κυριακής. Σε νέο ασφαλιστικό μέσα στο 2014, βασισμένο στο γερμανικό μοντέλο, αναφέρεται ο Τύπος της Κυριακής. Για απελευθέρωση των απολύσεων, ατομικό μισθό αντί ενιαίου μισθολογίου, άρση της μονιμότητας και νέες υπεργολαβίες κάνει λόγο η Αυγή.

Μόνιμο μηχανισμό απολύσεων και ατομικό μισθό αντί ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο προβλέπει, μεταξύ άλλων, το νέο Μεσοπρόθεσμο, σύμφωνα με την εφημερίδα Αυγή. Προβλέπεται να τεθούν σε διαθεσιμότητα άλλοι 3.000 δημόσιοι υπάλληλοι μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου του 2014, ενώ αναμένονται 2.000 απολύσεις στο πρώτο τρίμηνο του 2015.

Επίσης, στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι κυβέρνηση και τρόικα σχεδιάζουν, άρση μονιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους υπαλλήλους, νέες υπεργολαβίες κι ενοικιάσεις εργαζομένων από το τέλος του 2014, καθώς και καθιέρωση πλαφόν στον αριθμό των εργαζομένων του δημοσίου, χωρίς να προσδιορίζονται όρια και προϋποθέσεις.

Καπιταλισμός και οικονομικό έγκλημα

Κατρίν Αλαμάνου

Ο καπιταλισμός από μόνος του δημιουργεί τις συνθήκες για την ύπαρξη του οικονομικού εγκλήματος, λέει στο tvxs.gr ο συγγραφέας του βιβλίου «Στα ίχνη του οικονομικού εγκληματία», Γιάννης Μάρκοβιτς, ο οποίος αναλύει τη Σκοτεινή Τετράδα των ψυχολογικών χαρακτηριστικών του οικονομικού εγκληματία και εξηγεί την έννοια της παραβατικότητας της ελίτ. Ο συγγραφέας, διδάκτορας Εργασιακής και Οργανωσιακής Ψυχολογίας και οικονομικός επιθεωρητής στο υπουργείο Οικονομικών, μιλά επίσης για την πολιτική διαφθορά και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί.

*Διαβάστε και το πρώτο μέρος της συνέντευξης, για τις μορφές του οικονομικού εγκλήματος.

Ποια είναι τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά του οικονομικού εγκληματία;

Θα αναφέρω τον βασικό κορμό. Κατ’ αρχήν, δεν είναι κάποιος που έχει ιδιαίτερα εξωτερικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά. Δεν είναι, επίσης, εξ όψεως αναγνωρίσιμος. Ο οικονομικός εγκληματίας έχει συνήθως την πρέπουσα συμπεριφορά, είναι ευγενικός, μπορεί να είναι και μορφωμένος. Έχει όμως ένα ιδιαίτερο ψυχολογικό προφίλ, που είναι τα τρία στοιχεία της λεγόμενης «Σκοτεινής Τριάδας», ενώ πρόσφατα έχει προστεθεί και ένα τέταρτο στοιχείο.