Κυριακή 9 Ιουνίου 2019

Πεθαίνοντας για τη Δημοκρατία

Το Σουδάν πνίγεται για άλλη μια φορά στο αίμα. Εκατοντάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στη χώρα από τις 19 Δεκεμβρίου, μετά το ξέσπασμα των διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος του δικτάτορα Ομάρ αλ Μπασίρ, που οδήγησαν στην ανατροπή του από τον στρατό. Στην τελευταία διαδήλωση πάνω από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τους παραστρατιωτικούς που άνοιξαν πυρ κατά του συγκεντρωμένου πλήθους. Οι Σουδανοί ζητάνε τώρα την ανατροπή του Στρατιωτικού Συμβουλίου που έχει πάρει τα ηνία της εξουσίας. Στα αλήθεια παλεύουν για τη δημοκρατία. Μια δημοκρατία που οι τελευταίες γενιές δεν γνώρισαν ποτέ...

Εδώ και δύο μήνες χιλιάδες διαδηλωτές είχαν κατασκηνώσει μπροστά από την έδρα του γενικού επιτελείου στην πρωτεύουσα, το Χαρτούμ και ζητούν την παράδοση της εξουσίας σε πολιτική μεταβατική κυβέρνηση ώστε να οργανωθούν εκλογές καινα αποχωρήσουν οι στρατιωτικοί από το τιμόνι της χώρας.

Μόλις στις αρχές της εβδομάδας μια καθιστική διαμαρτυρία κατέληξε σε μακελειό με περισσότερους από 35 νεκρούς. Οι παραστρατιωτικές οργανώσεις που επιτέθηκαν στους διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας, δεν σκότωσαν απλά. Βίασαν, λεηλάτησαν ότι βρήκαν μπροστά τους και επιτέθηκαν σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό κι εθελοντές που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα νοσοκομεία της χώρας, απειλώντας τους προκειμένου να μην προσφέρουν πρώτες βοήθειες στους τραυματίες. Πολλοί ακτιβιστές τέθηκαν υπό κράτηση και περισσότεροι απλά αγνοούνται χωρίς να υπάρχει κανένα ίχνος για το τι απέγιναν. Παρά τη λογοκρισία που έχει επιβληθεί στη χώρα, βίντεο από τις αγριότητες

Η Μάχη της Σοδειάς. Η επιχείρηση έξω από το Κοπανάκι


Τέλος της Ανοιξης του 1944, αρχές του Ιούνη. Ξεκινάει η περίοδος της συγκομιδής της αγροτικής παραγωγής. Οι κατοχικές δυνάμεις και η κυβέρνηση των δωσίλογων του Ράλλη, με τη βοήθεια των ελληνικών προδοτικών οργανώσεων και των Ταγμάτων Ασφαλείας επιχειρούν να αρπάξουν την παραγωγή των αγροτών από τα χωράφια, με σκοπό α) να εξασφαλίσουν την τροφοδοσία των στρατευμάτων κατοχής και β) να στερήσουν τους αντάρτες του ΕΛΑΣ από τρόφιμα και εφόδια.

Η Κοινωνία Της Υποκρισίας …

Ένα από τα δραματικότερα ερωτήματα που διατυπώνονται όλο και εντονότερα στην εποχή μας είναι, το κατά πόσον οι κανόνες και οι νόμοι περί δικαίου, νομιμότητας και ήθους, οι οποίοι καθορίζουν τις κοινωνικές σχέσεις των πολιτών μπορούν, στο πλαίσιο της κοινωνικής δομής που βιώνουμε, να αποτελέσουν το πλαίσιο λειτουργίας και των πολιτικών, ως εκφραστών του κράτους και της πολιτείας.

Η πρωταρχική αίσθηση που δημιουργείται από τα βασικά κέντρα προπαγάνδας της παγκόσμιας κοινότητας, το σχολείο δηλαδή και την εκκλησία, είναι ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στους νόμους της κοινωνίας. Η αρχή αυτή όμως, καλύπτει, στην πράξη, τους πολίτες όταν ενεργούν ως εκφραστές κρατικών ή πολιτειακών δομών;
Πολίτες και πολιτικοί
Το ερώτημα αυτό δεν είναι τυχαίο, εφόσον, πολλές φορές, οι ανά τον κόσμο εθνικές κυβερνήσεις, μέσω των νόμιμων, κατά περίπτωση, εκπροσώπων τους, στο όνομα της ευημερίας των λαών τους, δεν διστάζουν να ενεργούν κατά παράβαση του νομικού και εθιμικού δικαίου της κοινωνίας των πολιτών.
Είναι σε όλους πλέον γνωστό ότι καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να εξασφαλίσει τον αναγκαίο εθνικό δανεισμό, πολύτιμα ενεργειακά αποθέματα, εξελιγμένη τεχνολογία και τεχνογνωσία, επαρκή και κατάλληλο πολεμικό εξοπλισμό, αλλά, πολλές φορές, και την Εθνική της ανεξαρτησία, αν δεν ελιχθεί στα βρωμερά παρασκήνια της διεθνούς διπλωματίας, των παράνομων κόσμων των μεσαζόντων, της εμπορίας όπλων, της παραγωγής και εμπορίας πετρελαίου και της βιομηχανικής κατασκοπείας.
Η υπέρβαση όμως του δικαίου των πολιτών δεν σταματά μόνο εκεί. Γνωρίζουμε πλέον ότι τα ναρκωτικά αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις το σκληρό νόμισμα παρανόμων συναλλαγών, μεταξύ κυβερνήσεων και κάποιων κοινωνικών ομάδων. Οι δολοφονικές και τρομοκρατικές πράξεις, με εντολή κρατικών ηγεσιών, είναι πλέον καθημερινό γεγονός ρουτίνας.
Η υποκρισία των πολιτών

Ο Σαλβίνι ετοιμάζει... «παράλληλο νόμισμα»

«Χοντραίνει» η σύγκρουση Ιταλίας - ΕΕ, με τον αντιπρόεδρο της ιταλικής κυβέρνησης και αρχηγό της ακροδεξιάς Λέγκα, Ματέο Σαλβίνι, να εξετάζει την έκδοση μίνι ομολόγου «εσωτερικής χρήσης», με το οποίο το δημόσιο να αποπληρώνει μέρος των χρεών του προς τις ιταλικές επιχειρήσεις. Γεγονός το οποίο έχει φέρει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε κατάσταση «κόκκινου συναγερμού», αφού ουσιαστικά αυτό θα σημάνει ένα «παράλληλο» νόμισμα.

Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που Ρώμη και Βρυξέλλες ανταλλάσσουν πυρά πάνω από τον ιταλικό προϋπολογισµό, µε την Κομισιόν να επισείει την απειλή κυρώσεων και την Ιταλία να καταγγέλλει ευρωπαϊκές «εµµονές», ωστόσο, αυτή τη φορά τα πράγματα φαίνεται να κλιμακώνονται σε σχέση με τα τέλη του 2018, οπότε οι δύο πλευρές κατέληξαν σε έναν συµβιβασµό που τοποθετούσε το όριο του ιταλικού ελλείµµατος στο 2,04% του ΑΕΠ. Πλέον, αυτός ο συμβιβασμός κλυδωνίζεται.

Ετσι, την περασµένη Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε έκθεση στην οποία εξετάζει εάν και κατά πόσο η Ιταλία έχει συµµορφωθεί µε τα κριτήρια του ελλείµµατος και του χρέους, όπως εκείνα ορίζονται στο πλαίσιο του Συµφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Βάσει των ευρωπαϊκών κανόνων, δηµόσιο χρέος και έλλειµµα δεν πρέπει να ξεπερνούν το µεν πρώτο το 60% του ΑΕΠ και το δεύτερο το 3% του ΑΕΠ.

Αντεπίθεση ΣΥΡΙΖΑ με θετική ατζέντα

Η διαφορά των 9,5 μονάδων είναι βαρύ πολιτικό φορτίο, τα αυτογκόλ τύπου Χριστοδουλοπούλου δεν βοηθούν, και το μιντιακό οπλοστάσιο της ΝΔ και του επιχειρηματικού συστήματος που την στηρίζει δίνει πλέον τα «ρέστα» του με ρεσιτάλ προπαγάνδας. Όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ η πίστη στην εκλογική ανατροπή την 7η Ιουλίου είναι μονόδρομος, και πάνω σ’ αυτήν χτίζεται η, πάση δυνάμει, αντεπίθεση που ζήτησε ο πρωθυπουργός την Παρασκευή στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.

Ο βασικός άξονας αυτής της αντεπίθεσης είναι η ανάδειξη θετικού αφηγήματος και η προγραμματική αναμέτρηση με την Νέα Δημοκρατία με στόχο και την αποκάλυψη της «κρυφής ατζέντας» Μητσοτάκη. «Καταφέραμε να κλείσουμε και να σταθεροποιήσουμε τον πάτο του βαρελιού, αλλά δεν μπορέσαμε να δείξουμε καθαρά στον κόσμο το ξέφωτο και την προοπτική για το μέλλον», είναι το σχόλιο επιτελικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει και την κατεύθυνση στην οποία θα κινηθούν κυβέρνηση και κόμμα τις επόμενες 30 ημέρες έως τις εκλογές.

Η αρχή θα γίνει τη Δευτέρα το βράδυ με την παρουσίαση του προγράμματος τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μουσικής, ενώ το πρώτο στίγμα δόθηκε ήδη στην Κεντρική Επιτροπή με το τετράπτυχο «Τσίπρα-Τσακαλώτου»: Πρόκειται για τον στόχο της δημιουργίας 500.000 νέων θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης σε ορίζοντα τετραετίας, το σχέδιο στήριξης των νέων εργαζομένων και των γυναικών, τα κίνητρα για προσλήψεις νέων, και βεβαίως την νέα αύξηση του κατώτατου μισθού.