Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Οργή στη Σαουδική Αραβία για εκφωνήτρια που δεν φόρεσε μαντίλα

«Σεμνά»
Οργισμένες αντιδράσεις προκάλεσε στη Σαουδική Αραβία η εμφάνιση μιας παρουσιάστριας ειδήσεων στην κρατική τηλεόραση χωρίς μαντίλα. Ο εκπρόσωπος του κρατικού καναλιού μετά το «σκάνδαλο», όπως χαρακτηρίστηκε από συντηρητικούς μουσουλμάνος, υποσχέθηκε ότι δεν θα επαναληφθεί παρόμοιο περιστατικό.

Η νεαρή εκφωνήτρια, που παλαιότερα φορούσε μαντίλα, παρουσίαζε το δελτίο ειδήσεων από το Λονδίνο για το κανάλι Al Ekhbariya. Στη Σαουδική Αραβία οι γυναίκες είναι αναγκασμένες, είτε το επιλέγουν είτε όχι, να ντύνονται «σεμνά», δηλαδή να φορούν μαντίλες, βέλα και αμπάγια (μακριά φορέματα που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του σώματος).

Στα κρατικά κανάλια της χώρες, ορισμένες φορές οι γυναίκες εμφανίζονται χωρίς να καλύπτουν το κεφάλι τους. Ωστόσο ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε εμφανιστεί εκφωνήτρια που να μην φορά μαντίλα.

 Ο Σαλέχ Αλ Μουγκαλίφ, εκπρόσωπος της κρατικής τηλεόρασης, δήλωσε στις ειδήσεις του Al Tawasul, πως η παρουσιάστρια εκφωνούσε ειδήσεις από το βρετανικό στούντιο του καναλιού. «Δε βρισκόταν σε τηλεοπτικό στούντιο της Σαουδικής Αραβίας και δεν ανεχόμαστε καμία παραβίαση των αξιών μας και των νόμων της χώρας», σημείωσε. Παράλληλα, υποσχέθηκε πως θα ληφθούν όλα τα μέτρα ώστε να μην επαναληφθεί το περιστατικό, μετά την αγανάκτηση πολλών τηλεθεατών.

Η κυβέρνηση φλερτάρει με τις εκλογές που καθόλου δεν θέλει

Η κυβέρνηση απεύχεται τις εκλογές και θα κάνει τα πάντα για να τις αποφύγει. Ο υπ. Επικρατείας, Δημήτρης Σταμάτης ξεκαθάρισε, στην συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο στη Βουλή, ότι η κυβέρνηση θα φτάσει ακόμη και στην τρίτη ψηφοφορία αν χρειαστεί προκειμένου να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Προανήγγειλε ουσιαστικά αύξηση των πιέσεων προς τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης προκειμένου να βρεθούν οι 180 ή η απαιτούμενη στήριξη έστω και στο τελευταίο στάδιο της διαδικασίας για την εκλογή Προέδρου.

Ωστόσο, οι πιέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης οδηγούν την κυβέρνηση στην υιοθέτηση μιας προεκλογικής στρατηγικής δια παν ενδεχόμενο. Από τη μία αποζητά τη στήριξη των Βρυξελλών έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο, όπως φάνηκε από το ραντεβού Σαμαρά – Γιούνκερ. Ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν δήλωσε «φίλος» αλλά δεν δεσμεύτηκε για τίποτα, ενώ αντίθετα φρόντισε να τονίσει ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει και μπορεί να συμβούν «απρόοπτα» γεγονότα.

Από την άλλη αναζητά τρόπους να δείξει πιο κοινωνικό πρόσωπο, έστω και με χρησιμοποιημένα χαρτιά. Εδώ εντάσσεται η πρωθυπουργική ανακοίνωση προγραμμάτων για τους ανέργους. Τα προγράμματα αυτά είναι συνήθη τα τελευταία χρόνια, αφορούν συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, χρηματοδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ και ανακοινώνονται από το υπ. Εργασίας ή τον ΟΑΕΔ.

Αργεντινή: Έσπασε το παγκόσμιο «μονοπώλιο του κακού»

Το χρηματιστήριο της Αργεντινής χαιρέτισε με άνοδο την απόφαση της κυβέρνησης να μην πληρώσει «ούτε δολάριο» στο κερδοσκοπικά «γεράκια» των hedge funds (τον Paul Singer, επικεφαλής του…
διαβόητου hedge fund Elliott Management, κ.ά.), ενώ πραγματοποιήθηκαν και μαζικές διαδηλώσεις υποστήριξης της κυβερνητικής απόφασης. Και αν τις αντιδράσεις των πολιτών μπορεί κανείς να τις προσπεράσει, θεωρώντας τες εν θερμώ πολιτικές εκδηλώσεις όσων αψηφούν τους οικονομικούς «νόμους της βαρύτητας», δεν ισχύει το ίδιο με αυτούς που παίζουν τα λεφτά τους στο χρηματιστήριο: αυτοί είναι αναγκασμένοι να προσπερνούν την πολιτική και την ιδεολογία και να σκέφτονται όσο πιο ψυχρά και αντικειμενικά μπορούν.

Η προφανής βάση για την αντίδρασή τους είναι ότι η Αργεντινή ήταν υποχρεωμένη να μην πληρώσει τον κ. Paul Singer και τους ομοίους του. Διότι αν τους πλήρωνε, θα οδηγούνταν σε μια περιπέτεια πολύ μεγαλύτερης κλίμακας και με τεράστιες αρνητικές συνέπειες.

Υστερόγραφο στην ασημαντότητα

Απ ' όλα τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου κόσμου - κρίσεις, αντιφάσεις, αντιθέσεις, τομές -, εκείνο που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η ασημαντότητα.

Ας πάρουμε τη διαμάχη ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά. Στις ημέρες μας έχει χάσει το νόημα της. ' Οχι επειδή δεν υπάρχει υλικό, για να τροφοδοτηθεί μια πολιτική διαμάχη, και μάλιστα μια πολύ σοβαρή διαμάχη. Αλλά επειδή τόσο η Δεξιά όσο και η Αριστερά, λίγο έως πολύ, λένε τα ίδια πράγματα.

Στη Γαλλία το 1983 οι Σοσιαλιστές ακολούθησαν κάποια πολιτική. Μετά, ήρθε η Δεξιά με τον Μπαλλαντύρ και ακολούθησε την ίδια πολιτική. Μετά, ξανάρθαν οι Σοσιαλιστές με τον Μπερεγκοβουά και συνέχισαν την ίδια πολιτική. Μετά, ξανά η Δεξιά με τον Μπαλλαντύρ και ξανά η ίδια πολιτική. Μετά, ο Σιράκ κέρδισε τις εκλογές λέγοντας « εγώ θα κάνω κάτι άλλο » και, τελικά, έκανε κι αυτός τα ίδια.