Και μετά ήρθαν άλλοι καιροί, οι νύχτες δεν αλλάζανε με μέρες
οι άνεμοι τα σκούπιζαν όλα και οι καταιγίδες τρυπούσαν το μυαλό μας.
(Από τους Οικοπεδούχους του Στράτου Φαναρά).
Δεν χρειάστηκε χθες ο ουρανός να σκοτεινιάσει απότομα. Ούτε μετά να γίνει αδιαπέραστος από μαβιά σύννεφα που ξαφνικά θα σχίζονταν απότομα από τις πύρινες μπάλες που θα σκορπούσε ο Nibiru καθώς θα διαλύονταν μαζί με τη γη σε μια τερατώδη σύγκρουση πλανητών η οποία βέβαια κατά τα άλλα, θα περνούσε απολύτως απαρατήρητη στον υπόλοιπο γαλαξία μας.
Όχι, τα θεϊκά επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού, δεν καταδικάστηκαν την Παρασκευή στην λησμονιά , ούτε θα ζήσουν μόνο ως ραδιοσήματα ενός άγνωστου κόσμου που υπήρξε κάποτε.