Το κεφάλαιο βλέπει ένα νέο πεδίο κερδοφορίας και επένδυσης στάσιμων κεφαλαίων στον βυθό των ωκεανών. Εκεί δεν υπάρχουν ρινίσματα και σβώλοι χρυσού μέσα στην άμμο. Υπάρχουν όμως τεράστια πεδία με πολυμεταλλικά οζίδια σε μέγεθος (και σχήμα) μεγάλης πατάτας, που βρίσκονται πάνω στην άμμο και αρκεί να απλώσεις ένα μακρύ μηχανικό «χέρι» για να τα αρπάξεις. Αυτές οι πατατόμορφες πέτρες περιέχουν χρήσιμα μέταλλα, αλλά και σπάνιες γαίες, υλικά που η αξία τους έχει αυξηθεί πολύ, επειδή χρησιμοποιούνται στην άλλη επιχείρηση κερδοφόρας επένδυσης στάσιμων κεφαλαίων, την «πράσινη ανάπτυξη», την αντικατάσταση του παγκόσμιου στόλου οχημάτων που φέρουν μηχανές εσωτερικής καύσης, με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που απαιτούν μπαταρίες με βάση το λίθιο και κάποια σπάνια μέταλλα του Περιοδικού Πίνακα των Στοιχείων, την κατασκευή ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών. Η διαδικασία συλλογής αυτών των πολυμεταλλικών οζιδίων πιθανότατα θα είναι καταστροφική για τα είδη που ζουν στον βυθό των ωκεανών, με απροσδιόριστες συνέπειες για τις ευρύτερες επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα και γενικότερα στο περιβάλλον, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει όταν οι επιχειρηματίες βλέπουν τα πολύτιμα οζίδια να κρέμονται σαν φρούτα από δέντρο. Και υπάρχουν τρισεκατομμύρια απ’ αυτά τα οζίδια…
Για το “πάπλωμα”