Μητροπολίτης Ιγνάτιος: Όποιος αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες δεν είναι Χριστιανός

«Η μεγαλύτερη δεξαμενή εθελοντισμού στην Ελλάδα είναι η Εκκλησία, είναι η φύση της. Το ξέρουν οι άνθρωποι που προσφέρουν και ετοιμάζουν το φαγητό» δήλωσε στον Alpha 989 ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος και πρόσθεσε ότι «το έλλειμμα συντονισμού δείχνει χάος αλλά εμείς τρέξαμε σε αυτούς τους ανθρώπους. Στις επαρχίες οι πρώτοι που έτρεξαν (να βοηθήσουν τους πρόσφυγες) ήταν οι ιερείς».

«Όταν είδα να ανοίγουν παρεκκλήσια στα νησιά για να μπουν οι άνθρωποι, ήταν η αγιότερη πράξη που υπήρξε. Ακόμα και την φυσική εικόνα, το ξύλο, όπου και αν την βρούμε, θα την πάρουμε, θα την καθαρίσουμε και θα την βάλουμε σε ένα καλό σημείο του σπιτιού μας. Έτσι είναι και ο άνθρωπος. Βεβαίως έχει πόνο, κόπο. Όσο και αν μας λοιδόρησαν εμάς τους Έλληνες, δικαίως τώρα στρέφουν όλοι τα μάτια και λένε ότι οι Έλληνες είναι άνθρωποι. Δεν μπορώ να δεχτώ κάποιον που αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες και μετανάστες. Για μένα αυτός δεν είναι ούτε Έλληνας ούτε Ορθόδοξος. Η Ορθοδοξία περιθάλπει όποιον άνθρωπο από όπου και αν είναι. Αυτό σημαίνει Χριστός. Όσο θα κηρύττουμε τον Χριστό αυτό θα το κάνουμε πράξη». Και συμπλήρωσε ότι «στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι ο Χριστός σήμερα. Αυτόν τον Χριστό διδάσκουμε. Θα είμαστε υπόλογοι αν δεν τον υποδεχτούμε. Μόνο με αυτόν τον Χριστό μπορούμε να γιορτάσουμε πραγματική Ανάσταση το Πάσχα».

Κι αν ο Ανδρόνικος έχει κάνει λάθος με τον τάφο της Βεργίνας;

ΟΜανόλης Ανδρόνικος είναι η πλέον εμβληματική μορφή της ελληνικής αρχαιολογίας. Έχοντας περάσει πλέον στην ιστορία ως ο επιστήμονας που αποκάλυψε τους βασιλικούς τάφους στην Βεργίνα το 1977, τεκμηριώνοντας τη δύναμη και τον πλούτο της ακμάζουσας Μακεδονίας του Φιλίππου του Β’ και του Αλέξανδρου, αλλά και «στοιχειώνοντας», κατ’ άλλους, την πολιτιστική, αλλά και την εξωτερική πολιτική του ελληνικού κράτους δεδομένου του ιστορικού και σύγχρονου γεωπολιτικού βάρους της περιοχής,

ουδείς τόλμησε να διαταράξει την υστεροφημία του με επιστημονικές αμφισβητήσεις. 

Τουλάχιστον όχι «φωναχτά».

Για όλα όμως υπάρχει η πρώτη φορά. Και αυτή για τον - γεννημένο σαν σήμερα, 23 Οκτωβρίου του 1919 - Μ. Ανδρόνικο, ήρθε μόλις τον περασμένο Απρίλιο, όταν η ιστορικός, Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, δήλωσε δημοσίως, ότι ο επιφανής νεκρός στην Βεργίνα είναι ο ίδιος ο Αλέξανδρος, γνωστός και ως Μέγας και όχι ο πατέρας του.

Εξηγώντας τη θεωρία της στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, η πρώτη γυναίκα πρυτάνισσα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, σημείωνε: «Στο νεκροκρέβατο του λεγομένου Φιλίππου (στη Βεργίνα) βλέπουμε ένα Διόνυσο και έναν σάτυρο. Όταν ο Αλέξανδρος φτάνει στην Τύρο, συναντά τέτοια αντίσταση που νομίζει ότι πρέπει να την εγκαταλείψει. Το βράδυ, βλέπει στον ύπνο του έναν σάτυρο και ως μαθητής του Αριστοτέλη καταλαβαίνει σα- τύρος, ότι η “Τύρος δική σου”. Μένει και παίρνει την Τύρο. Όταν ο Αλέξανδρος έγινε ο κατακτητής των κατακτητών έστειλε στους Έλληνες μία προσταγή: να τον κάνουν θεό. Οι Σπαρτιάτες είπαν ότι αφού θέλει να γίνει θεός ας γίνει. Οι Αθηναίοι άρχισαν κουβέντα. Ο Δημάδης, αν θυμάμαι καλά, φίλος του Αλεξάνδρου, τους είπε να τον κάνουν 13ο Ολύμπιο. Οι Αθηναίοι θύμωσαν και έβαλαν πρόστιμο στο Δημάδη. Και αυτός τους είπε: “Όποιος κρατάει τον ουρανό, χάνει τη γη”. Οι Αθηναίοι φοβήθηκαν ότι ο Αλέξανδρος θα έστελνε ένα άγημα και έτσι τον έκαναν Διόνυσο. Και βγήκε ο περίφημος ο Διογένης και είπε: “Αν κάνατε αυτόν Διόνυσο, εμένα να με κάνετε σέραπι”. Διόνυσος και σέραπις επάνω στο νεκροκρέβατο (στον βασιλικό τάφο στη Βεργίνα) καταλαβαίνουμε ότι θα μπορούσε να είναι μόνο του Αλεξάνδρου και όχι του Φιλίππου».