Το πραγματικό μήνυμα.

Aπο το  http://newblackmail.blogspot.com

Αυτό που λείπει από τα φετινά (φτωχικά) Χριστούγεννα στη χώρα μας,είναι το αληθινό μήνυμα της γέννησης του Χριστού (ο οποίος γεννήθηκε σε μία φτωχική φάτνη),ή μία ακόμα επιβεβαίωση της ματαιοδοξίας και του νεοπλουτισμού μας;;;Όλη η οικογένεια γύρω από ένα πλούσιο ''φτωχικό'' τραπέζι και καρδιές γεμάτες αγάπη και κατανόηση,δεν αρκούν για να γιορταστεί...

ΠΟΛΥΝΕΚΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ

 "..και επί γης ειρήνη , εν ανθρώποις ευδοκία)"

Τουλάχιστον 40 άνθρωποι σκοτώθηκαν κι άλλοι 60 έχουν τραυματιστεί από επίθεση αυτοκτονίας που σημειώθηκε σε κέντρο διανομής βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών στο Πακιστάν τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, την επίθεση πραγματοποίησε γυναίκα καμικάζι...


Η επίθεση σημειώθηκε στην πόλη Χαρ, στην ημιαυτόνομη περιοχή των φυλών Μπατζαούρ, όπου κυβερνητικά στρατεύματα καταδιώκουν μαχητές των Ταλιμπάν και της αλ Κάιντα.

Ο Ιμτιάζ Χαν, κυβερνητικός αξιωματούχος, είπε ότι περίπου 300 άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί για να λάβουν επισιτιστική βοήθεια όταν σημειώθηκε η επίθεση αυτοκτονίας.

Χιλιάδες οικογένειες που έχουν εκτοπιστεί, τόσο από τις μάχες ανάμεσα στους Ταλιμπάν και τις κυβερνητικές δυνάμεις, όσο και από τις πλημμύρες που είχαν σημειωθεί νωρίτερα εφέτος στη χώρα, εξαρτώνται σχεδόν πλήρως από το Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (WFP) και την κυβέρνηση για την εξασφάλιση τροφής.

Η επίθεση σημειώθηκε μια ημέρα αφότου 150 μαχητές των Ταλιμπάν εξαπέλυσαν συντονισμένες επιθέσεις σε πέντε φυλάκια στη γειτονική περιοχή Μοχμάντ. Έντεκα στρατιώτες και 24 εξτρεμιστές σκοτώθηκαν στις χθεσινές συγκρούσεις, σύμφωνα με αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας.

ΠΙΑΣΤΗΚΕ ΕΠ’ ΑΥΤΟΦΩΡΩ Ο ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟΣ O ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ… Το αποτόλμησε κι αυτό ο απερχόμενος Κερατσινίου κ. Φώτης Μελάς!!! Πιάστηκε απ’ αυτοφώρω από τις Αστυνομικές Αρχές του Κερατσινίου, να βγάζει παρανόμως από το Δημαρχιακό Μέγαρο διαβαθμισμένα έγγραφα, με αποτέλεσμα να περάσει όλο το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων στο κρατητήριο του Α.Τ. Κερατσινίου!!!
Παραμονή Χριστουγέννων το απόγευμα (!!!!) αποφάσισε ο απερχόμενος Δήμαρχος Κερατσινίου κ. Μελάς να «πακετάρει» τα προσωπικά του αρχεία (όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε) και να τα «βγάλει» από την πίσω πόρτα του Δημαρχείου, γεγονός που παραξένεψε του περίοικους του Δημοτικού Μεγάρου, οι οποίοι ειδοποίησαν το Αστυνομικό Τμήμα Κερατσινίου, φοβούμενοι για διάρρηξη… Ευθύς αμέσως η Ελληνική Αστυνομία κατέσχεσε τις σχετικές σακούλες, με διάφορα έγγραφα, για την μετακίνηση των οποίων ο κ. Μελάς επιστράτευσε ολόκληρο φορτηγό (σύμφωνα με πληροφορίες, ιδιοκτησίας υποψηφίου Δημοτικού Συμβούλου του στην Δραπετσώνα) και τις μετέφερε στο Αστυνομικό Τμήμα Κερατσινίου. Εκεί ο απερχόμενος Δήμαρχος προέβη σ’ ένα ρεσιτάλ υποκρισίας, αφού αρνιόταν επίμονα να ανοιχτούν οι φάκελοι, υποστηρίζοντας ότι αποτελούν το προσωπικό του αρχείο…
Γι’ αυτό τον λόγο ο νέος Δήμαρχος Κερατσινίου-Δραπετσώνας κ. Λουκάς Τζανής κατέθεσε μήνυση κατά του απερχόμενου Δημάρχου και του τέως δημοτικού συμβούλου κ. Διάκου, για υπεξαίρεση δημόσιων εγγράφων, προκειμένου να ακολουθηθεί η διαδικασία του αυτοφώρου και να εξακριβωθεί επακριβώς τι περιείχαν οι φάκελοι… Σύμφωνα με πληροφορίες μας, τα έγγραφα που βρέθηκαν μέσα στις μαύρες σακούλες σκουπιδιών ΟΧΙ μόνο δεν περιείχαν το προσωπικό αρχείο του Δημάρχου, αλλά αντιθέτως σχεδόν στο σύνολο τους αποτελούσαν επίσημα έγγραφα του Δήμου, όπως εντάλματα πληρωμής κ.α.!!! Το ρεπορτάζ συνεχίζεται…

Και επί γης ειρήνη...........Αλλά όχι παντού (Νταρφούρ..κ.λ.π.)

RiotWolfAkida
(http://www.greektube.org/content/view/51599/2/)

400.000 νεκροί, 2,5 εκατοµµύρια πρόσφυγες και µόλις τέσσερις ένοχοι. Μια γενοκτονία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, έχοντας βαθιές ρίζες που ξεκινούν από την Ουάσινγκτον και φτάνουν ώς το Πεκίνο. Η σφαγή ή, για πολλούς, η γενοκτονία τού Νταρφούρ
καταρρίπτει τον καλοστηµένο µύθο ότι η διεθνής κοινότητα τον 21ο αιώνα είναι πλέον σε θέση να προστατέψει τα ανθρώπινα δικαιώµατα σε κάθε σηµείο τού πλανήτη. Οι διεθνείς οργανισµοί µέσα στην αδυναµία τους αδιαφορούν, οι κυβερνήσεις των ισχυρών κρατών όταν δεν συγκρούονται για τα συµφέροντά τους αδιαφορούν, τα ΜΜΕ από τη στιγµή που το θέµα δεν πουλάει αδιαφορούν, η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αδιαφορεί έτσι κι αλλιώς. Έτσι, η ζωή συνεχίζεται. Όχι, όµως, για όλους. Επί τέσσερα χρόνια Το Σουδάν είναι η µεγαλύτερη σε έκταση και η τρίτη πετρελαιοπαραγωγός χώρα τής Αφρικής. Παρά τα κοιτάσµατα πετρελαίου στο νότιο τµήµα της, παραµένει ένα από τα φτωχότερα κράτη τού κόσµου. Από το 1983, το Σουδάν σπαράσσεται από τον εµφύλιο πόλεµο µεταξύ βορρά και νότου. Στον βορρά κυριαρχούν οι λευκοί Άραβες σουνίτες. Στον νότο, πέρα από τους µαύρους Αφρικανούς χριστιανούς, υπάρχουν ακόµα 572 εθνότητες. Υπό την υψηλή εποπτεία των ΗΠΑ, τον Φεβρουάριο του 2003, υπογράφηκε συµφωνία των δύο µερών για να τερµατισθεί ο εµφύλιος. Στη συµφωνία αυτή, όµως, δεν συµπεριλήφθηκε το Νταρφούρ, µε αποτέλεσµα να περιθωριοποιηθεί οικονοµικά. Το Νταρφούρ είναι µια αυτοδιοικούµενη περιοχή στο νοτιοδυτικό Σουδάν, µε πληθυσµό περίπου πέντε εκατοµµυρίων Αφρικανών. Δεν διαθέτει πετρέλαιο, αλλά η γεωπολιτική του θέση είναι στρατηγικής σηµασίας, µιας και είναι όµορο µε την Αίγυπτο, τη Λιβύη, το Τσαντ και τη Δηµοκρατία Κεντρικής Αφρικής. Οι κάτοικοι της εξαθλιωµένης αυτής επαρχίας εξεγέρθηκαν ενάντια στη κυβέρνηση του Χαρτούµ. Το δικτατορικό καθεστώς τού στρατηγού Μπασίρ, που είναι πρόεδρος της χώρας από το 1989, έδωσε εντολή στη σουδανική πολεµική αεροπορία να πραγµατοποιήσει βοµβαρδισµούς εναντίον κέντρων αµάχων. Επιπλέον, στέλνει εναντίον τους αραβικά νοµαδικά φύλα, τους «Τζατζαουίντ» που λειτουργούν ως παραστρατιωτικές οµάδες. Οι «Τζατζαουίντ» εξαπέλυσαν ένα κύµα µαζικής βίας εναντίον χωριών, όπου σκότωσαν τους κατοίκους τους, διέπραξαν βιασµούς, συµπεριλαµβανοµένων οµαδικών βιασµών παιδιών σχολικής ηλικίας και λεηλάτησαν περιουσίες και κοπάδια. Βάσει σχεδίου τής κεντρικής κυβέρνησης, οι «κολασµένοι» τού Νταρφούρ περιπλανώνται στο εσωτερικό τής χώρας, συνωστίζονται σε άθλιους καταυλισµούς, όπου είτε σβήνουν από την πείνα είτε υφίστανται τις εκκαθαρίσεις από τους «Τζατζαουίντ» που τους καταδιώκουν σε κάθε τους βήµα. Σύµφωνα µε τις ανθρωπιστικές οργανώσεις «Γιατροί χωρίς Σύνορα» και «Γιατροί του Κόσµου», η βασική αιτία θανάτου για ανθρώπους ηλικίας άνω των 5 ετών ήταν η βία και όχι οι ασθένειες ή ο υποσιτισµός. Μέχρι στιγµής 400.000 είναι οι σφαγιασµένοι άµαχοι. Περισσότεροι από 2,5 εκατοµµύρια όσοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους. Πάνω από 200.000 έχουν καταφύγει στο Τσαντ για να γλιτώσουν, όπου ο εκεί πρόεδρος της χώρας απείλησε να τους διώξει. Χιλιάδες άνθρωποι πηγαίνουν από τη Σκύλα στη Χάρυβδη. Παρά την ειρηνευτική συµφωνία που υπεγράφη στη Νιγηρία τον Μάιο του 2006, οι παραστρατιωτικές οµάδες «Τζατζαουίντ» εξακολουθούν να επιτίθενται στον άµαχο πληθυσµό και στα µέλη τής ανθρωπιστικής βοήθειας. Οι µισοί από όσους έχουν πληγεί από την ανελέητη βία στο Νταρφούρ λαµβάνουν κανονικά πόσιµο νερό και βασικές φροντίδες υγείας. Μάλιστα, ένας στους τέσσερις δεν έχει πλέον πρόσβαση στην παροχή κάθε είδους βοήθειας, γεγονός που σηµαίνει ότι σε περίπου 900.000 ανθρώπους δεν µπορεί να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια. Νταρφούρ, όπως λέµε Ρουάντα Η σφαγή στο Νταρφούρ έχει πολλά κοινά σηµεία µε την αντίστοιχη στη Ρουάντα. Και τότε και τώρα οι φρικαλεότητες και τα στοιχεία ήταν τέτοια ώστε να µιλά κανείς για γενοκτονία. Στη Ρουάντα η διεθνής κοινότητα επικαλέστηκε για την αδυναµία της να επέµβει το γεγονός ότι όλα εξελίχθησαν πολύ γρήγορα. Η δικαιολογία αυτή φυσικά δεν µπορεί να σταθεί στην περίπτωση του Νταρφούρ. Ειδική αντιπροσωπεία τού Συµβουλίου των Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων για το Νταρφούρ, εκτιµά ότι τα εγκλήµατα πολέµου και τα εγκλήµατα κατά τής ανθρωπότητας συνεχίζονται στην περιοχή και κατηγορεί την κυβέρνηση του Χαρτούµ ότι βρίσκεται πίσω από αυτά. Τον Νοέµβριο του 2004 µια ειρηνική επίλυση φάνηκε να είναι πολύ κοντά, όταν κυβέρνηση και αντάρτες υπέγραψαν συµφωνία κατάπαυσης του πυρός. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, τα χειρότερα δεν είχαν έρθει. Μετά από ένα διάλειµµα τα αεροπλάνα επέστρεψαν και οι «Τζαντζαουίντ» εξακολούθησαν την εκστρατεία θανάτου και καταστροφής. Ο επόµενος γύρος ειρηνευτικών διαπραγµατεύσεων, ο οποίος ξεκίνησε τον Δεκέµβριο του 2004, έµεινε στάσιµος όταν η κυβέρνηση εξαπέλυσε εκ νέου στρατιωτική επίθεση, παρά την κατάπαυση πυρός. Το Συµβούλιο Ασφαλείας τού ΟΗΕ πέρσι στις 31 Αυγούστου έδωσε εντολή για την αποστολή 22.000 κυανόκρανων στην περιοχή τού Νταρφούρ, οι οποίοι όµως δεν έφτασαν ποτέ. Για τις σφαγές οι µόνοι που έχουν τιµωρηθεί έως σήµερα είναι τέσσερα άτοµα. Ένας πρώην διοικητής τής αεροπορίας τού Σουδάν, ένας ηγέτης των παραστρατιωτικών «Τζαντζαουίντ» και δύο αντάρτες. Εταιρείες, κυρίως από την Κίνα, τη Μαλαισία και η γαλλική «Total-Fina-Elf», εκµεταλλεύονται το πετρέλαιο της περιοχής. Το Πεκίνο, που αντλεί το 65% του µαύρου χρυσού τής χώρας, προστατεύει το καθεστώς τού Χαρτούµ στο Συµβούλιο Ασφαλείας τού ΟΗΕ και κατηγορείται, επιπλέον, ότι το εξοπλίζει. Από ανθρωπιστικές οργανώσεις ασκούνται πιέσεις για µποϊκοτάζ στους Ολυµπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, που χαρακτηρίζονται «αγώνες τής γενοκτονίας». Επίσης, το µποϊκοτάζ στρέφεται και ενάντια στις επιχειρήσεις που συνεργάζονται µε το απολυταρχικό καθεστώς τού Χαρτούµ ( www.SaveDarfur.org). Η Rolls Royce και η Siemens αποφάσισαν να κλείσουν τις µονάδες τους που λειτουργούν στην αφρικανική χώρα. Τον Απρίλιο, πολίτες από 35 χώρες του πλανήτη διαδήλωσαν προκειµένου να διαµαρτυρηθούν για τη συνεχιζόµενη γενοκτονία στο Νταρφούρ. Η Διεθνής κοινότητα «ανησυχεί» Επιτροπή τού ΟΗΕ κατηγορεί τη διεθνή κοινότητα ότι τήρησε παθητική στάση στη γενοκτονία τού Νταρφούρ. Οι υπουργοί Εξωτερικών τής Ε.Ε., είτε περιορίζονται στο να εκφράζουν την ανησυχία τους για τα όσα λαµβάνουν χώρα στο Σουδάν, είτε ανακαλύπτουν την Αµερική µε ψηφίσµατα του τύπου «τα βασικά αίτια της σύγκρουσης στο Νταρφούρ είναι η υπανάπτυξη, η οικονοµική και πολιτική περιθωριοποίηση του πληθυσµού τής περιοχής, η απουσία κράτους δικαίου και ο απολυταρχικός χαρακτήρας τού σηµερινού καθεστώτος». Οι Αµερικανοί, µέσω της Λιβύης, υποστηρίζουν τους αντάρτες, επειδή το Χαρτούµ έχει κατηγορηθεί ότι διατηρεί κάποιου είδους σχέσεις µε την Αλ Κάιντα. Τον προηγούµενο µήνα, η κυβέρνηση του Σουδάν έδειξε θετική για το δεύτερο πακέτο υποστήριξης του ΟΗΕ που στοχεύει στην ενίσχυση των ειρηνευτικών προσπαθειών της Αφρικανικής Ένωσης στο Νταρφούρ. Οι συνεχείς της, όµως, παλινωδίες, µιας και χρησιµοποιεί µε κάθε ευκαιρία το διαπραγµατευτικό χαρτί των κοιτασµάτων πετρελαίου, δεν επιτρέπουν υπέρµετρη αισιοδοξία. Η πραγµατικότητα της βίας δεν αναλύεται επιτυχηµένα, ούτε, πολύ περισσότερο, δίνεται λύση στο πρόβληµα µε το να ισχυρίζονται κάποιοι ότι οι κάτοικοι της Αφρικής είναι υπανάπτυκτοι και γι’ αυτό συµβαίνουν όσα συµβαίνουν. Το πρόβληµα αφορά όλη την ανθρωπότητα και κυρίως τα δυτικά και αναπτυγµένα κράτη. Σύµφωνα και µε τον Ουµπέρτο Έκο και το βιβλίο του «Με το βήµα του Κάβουρα», «ήδη από τα τέλη τής προηγούµενης χιλιετίας σηµειώθηκαν δραµατικά βήµατα προς τα πίσω. Έχει κανείς την εντύπωση ότι η Ιστορία, εξουθενωµένη από όλα αυτά τα άλµατα που σηµειώθηκαν κατά τις δύο προηγούµενες χιλιετίες, αρχίζει να κινείται ταχύτατα προς τα πίσω, παραπαίοντας… µε το βήµα τού κάβουρα».
Εμφανίσεις: 587 Κατηγορία: Επικαιρότητα
Λέξεις Κλειδιά: νταρφούρ ntarfour darfur σουδάν soudan sudan αφρική afriki africa afrika βία via bia σφαγή sfagi sfagh γενοκτονία genoktonia tvxs εμφύλιος πόλεμος emfilios polemos μπασίρ basir bashir ΟΗΕ αλληλεγγύη solidarity φόβος χωρίς αύριο

το Μέλλον είναι Εδώ ...Στα σκουπίδια

... το Μέλλον είναι Εδώ ...

Μιχάλης Μητσός (http://stavrochoros.pblogs.gr)

Ισως το χειρότερο απ' όλα να είναι τα συμπεράσματα που βγάζουν οι ειδικοί. Οπως λέει μια κυρία από ένα ίδρυμα παρακολούθησης τάσεων, «οι νέοι δεν παραιτούνται, βρίσκουν λύσεις, αποδεικνύουν ότι είναι εφευρετικοί» ...
.

«Αλλάζω ένα CD με μια οδοντοστοιχία!», «Πουλάω το σηκώτι μου σε καλή τιμή!», «Ποιος έχει τον καλύτερο χάρτη των σκουπιδοτενεκέδων;».

Οι Γάλλοι, και κυρίως οι νέοι, εμπνέονται από τους Freegan, ένα κίνημα που γεννήθηκε στην Αμερική και συγκεντρώνει στις τάξεις του οικολόγους, αντιπάλους της παγκοσμιοποίησης, αναρχικούς, αντικαπιταλιστές και λοιπούς εναλλακτικούς. Και απαντούν στην οικονομική κρίση με τη «συμπεριφορά του μηδενικού ευρώ». Αν όμως αυτά συμβαίνουν ήδη στη Γαλλία, τι θα δουν άραγε τα μάτια μας στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα;

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, πάνω από 20% των Γάλλων ηλικίας 18 ώς 24 ετών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ η ανεργία στους κάτω των 25ετών φτάνει το25%.

Η αλήθεια όμως είναι ότι το κίνημα των Freegan δεν έχει σχέση μόνο με την κρίση αλλά και με άλλα σύγχρονα προβλήματα, όπως οι ανισότητες μεταξύ Βορρά - Νότου και ο σεβασμός του περιβάλλοντος. Η οργάνωση «Debrouille compagnie» (κάτι σαν «Να τα καταφέρουμε μαζί») ιδρύθηκε στο Παρίσι το 2002 ύστερα από μια συνάντηση με τους ρακοσυλλέκτες της Βραζιλίας. «Ανταλλάσσουμε ρούχα με τις φίλες μας, μαζεύουμε έπιπλα και άλλα αντικείμενα από τον δρόμο, ράβουμε ρούχα στο σπίτι. Αυτός ο τρόπος ζωής είναι αποτέλεσμα ανάγκης, αλλά και επιλογής, ένα καταναλωτικό μοντέλο που σέβεται το περιβάλλον» λέει ένα μέλος της οργάνωσης, η 26χρονη Ελέν Σαμζούν, που έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και θεωρεί τον εαυτό της τυχερό αφού κερδίζει περίπου 1.400 ευρώ τον μήνα.

Η οργάνωση εδρεύει στο 19ο διαμέρισμα του Παρισιού και πουλά προϊόντα κατασκευασμένα από ανακυκλωμένα υλικά. Ναι, αλλά γιατί πρέπει τα μέλη της να ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια; Επειδή ο τρόπος διατροφής αποτελεί πολιτική πράξη, διαβάζουμε στην ιστοσελίδα freegan.fr: «Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα πιο υγιές από την αναζήτηση τροφής στα σκουπίδια: δωρεάν φαγητό για όλους + μείωση της σπατάλης + ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος». Για τους πιο ανυποψίαστους ή πιο ευάλωτους, πάντως, δημοσιεύονται συμβουλές για το πώς να αποφεύγουν τη δηλητηρίαση...

Κι αν στο τέλος του μήνα βλέπουν ότι δεν βγαίνουν, πολλοί νέοι αναπτύσσουν κι άλλο την «εφευρετικότητά» τους. Γίνονται, ας πούμε, πειραματόζωα σε καταναλωτικά τεστ. Τρώνε σοκολάτες προκειμένου να μετρηθεί η ταχύτητα εθισμού. Δοκιμάζουν ένα καινούργιο σαμπουάν για να διαπιστωθεί αν μειώνει πράγματι την πιτυρίδα. Τέτοια πειράματα αποφέρουν ώς και 20 ευρώ την ώρα λέει ένας «ανώνυμος δοκιμαστής». Να ένα καινούργιο και πολλά υποσχόμενο επάγγελμα...

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Stavrovelonia


Από stavrosx1 @ Πέμπτη, 16 Δεκεμβρίου 2010 0:36 πμ | Permalink | Σχόλια
Tags: καπιταλισμός , φτώχεια , ευρώπη , νεολαία , γαλλια

1ΔΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΛΗΤΤΕΙ Η ΠΕΙΝΑ, ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ 29ΧΩΡΕΣ!!

Η πείνα πλήττει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους στον κόσμο και προσλαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις σε περίπου 30 χώρες, εξαιτίας της φτώχειας, των συγκρούσεων και της πολιτικής αστάθειας, σύμφωνα με έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Σε σύνολο 122 αναπτυσσόμενων χωρών που μελετήθηκαν, η πείνα αγγίζει επίπεδα "συναγερμού" σε 25 χώρες και "άκρως ανησυχητικά" επίπεδα σε τέσσερις χώρες της υποσαχάρειας Αφρικής-Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Μπουρούντι, Τσαντ και Ερυθραία-, τονίζεται στην ετήσια έκθεση με τίτλο "Ο δείκτης της πείνας στον κόσμο για το 2010" του διεθνούς Ινστιτούτου έρευνας της διατροφικής πολιτικής.
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη επιδείνωση σε ό,τι αφορά το πρόβλημα της πείνας. Είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παιδική θνησιμότητα στον κόσμο. Με εξαίρεση την Αϊτή και την Υεμένη, όλες οι χώρες στις οποίες ο δείκτης πείνας άγγιξε το επίπεδο "συναγερμού" βρίσκονται στην υποσαχάρεια Αφρική και στη νότια Ασία.
Ο δείκτης της πείνας στον κόσμο υπολογίζεται με βάση την αναλογία του υποσιτιζόμενου πληθυσμού, το ποσοστό των ελλιποβαρών παιδιών και το ποσοστό της παιδικής θνησιμότητας. Ο υποσιτισμός των παιδιών ηλικίας κάτω των δυο ετών, αποτελεί ένα από τα κύρια εμπόδια στη μείωση της πείνας στον κόσμο, αναφέρει η έκθεση.
«Οι συγκρούσεις που μαίνονται από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 προκάλεσαν κατάρρευση της οικονομίας, μαζικούς εκτοπισμούς πληθυσμού και μια χρόνια ανεπάρκεια τροφίμων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό», τονίζεται στην έκθεση.
«Η πρόσβαση σε τρόφιμα και η διαθεσιμότητά τους επιδεινώθηκαν μετά την πτώση της αγροτικής παραγωγής και οι απομακρυσμένες περιοχές απομονώνονται ακόμα περισσότερο εξαιτίας των πτωχών υποδομών», προστίθεται στην έκθεση.
Ο δείκτης πείνας κατατάσσει τις χώρες σε μια κλίμακα από το μηδέν ως το 100. Το μηδέν αντιπροσωπεύει τις καλύτερες επιδόσεις και το 100 τις χειρότερες. Πρακτικά καμία χώρα δε βρίσκεται στο μηδέν ή το 100.