Του Ανδρέα Ζαφείρη
Θάνατοι από πείνα, στρατόπεδα συγκέντρωσης, ομαδικές εκτελέσεις και τάφοι, μαζική εξαθλίωση. Δεν είναι στιγμιότυπα από το 1945. Είναι η Ευρώπη του 2015.
Στην ανατολική Ουκρανία σημειωθήκαν οι πρώτοι θάνατοι από πείνα. Το καθεστώς του Κιέβου έχει διακόψει τη παροχή συντάξεων και μισθών. Χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν κανένα πλέον εισόδημα. Σε όσες περιοχές δε μπορεί, για λόγους στρατιωτικούς, να φτάσει η βοήθεια από τη Ρωσία δεν υπάρχουν τρόφιμα και σημειώνονται κρούσματα μαύρης αγοράς. Οι τιμές των προϊόντων , συγκριτικά με τα εισοδήματα, έχουν αυξηθεί δραματικά. Ένα λίτρο γάλα στο 1 ευρώ όταν οι συντάξεις φτάνουν τα 75 ευρώ το μήνα. Το τοπίο το συμπληρώνουν 800.000 πρόσφυγες και άγνωστος αριθμός νεκρών.
Η Tanya είναι δασκάλα σε ένα οικοτροφείο που στεγάζει 150 παιδιά, ηλικίας 4-18. Τα περισσότερα ορφανά και με ειδικές ανάγκες. Οι δάσκαλοι έχουν να πληρωθούν 9 μήνες. Το οικοτροφείο δεν έχει πλέον χρηματοδότηση και κινδυνεύει η ζωή των παιδιών. Στο διπλανό χωριό 5 άνθρωποι πέθαναν από πείνα τη τελευταία εβδομάδα. Ο φόβος έχει φωλιάσει παντού.