ΟΙ "ΘΕΣΜΟΙ" ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΩΡΑ!

ΕΝΤΟΝΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ΥΠΟΙΚ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Σε εκβιασμούς και έντονες πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση επιδίδονται τις τελευταίες ώρες οι "Θεσμοί", ενώ συνεχίζονται οι επαφές του έλληνα πρωθυπουργού στη Ρίγα και μετά τις χθεσινοβραδινές συναντήσεις με την Ανγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ.

Έντονη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ο ΥΠΟΙΚ των ΗΠΑ Jack Lew κάλεσε, σύμφωνα με το Reuters, τον Αλ. Τσίπρα να καταλήξει εδώ και τώρα σε συμφωνία με τους δανειστές , απειλώντας πως σε διαφορετική περίπτωση η Ελλάδα κινδυνεύει να αντιμετωπίσει άμεσα δυσκολίες.

Όπως μεταδίδει το Reuters, ο Jack Lew είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Αλ. Τσίπρα την Παρασκευή (22/5) και "προειδοποίησε ότι η αποτυχία να καταλήξουν γρήγορα σε συμφωνία θα προκαλούσε άμεσες δυσκολίες για την Ελλάδα και αβεβαιότητες για την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία ευρύτερα" ανέφερε σε ανακοίνωσή του αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών.

Σουβλάκι με… κάρτα (ή απλά μαθήματα ΦΠΑ)

ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ

Σκηνή 1: Είσαι στο δρόμο, πεινάς, περνάς μπροστά από το παραδοσιακό και δύσκολα να του αντισταθείς σουβλατζίδικο και αποφασίζεις (γιατί όχι άλλωστε;) να φας ένα σουβλάκι. Αρχίζεις, λοιπόν, να ψάχνεις τις τσέπες σου. Για ψιλά; Αμ δε…. Ψάχνεις για κάρτα. Διότι, δείτε τι συμβαίνει εδώ…. Αν πληρώσεις με κάρτα (!), το σουβλάκι είναι φθηνότερο απ’ ότι αν το πληρώσεις με μετρητά. Και όχι μόνο εσύ θα φας φθηνότερα, αλλά και ο σουβλατζής δεν θα φοροδιαφύγει και κάπως έτσι, σουβλάκι το σουβλάκι θα γεμίζουν τα ταμεία του κράτους.

Σκηνή 2: Πρέπει να πας στο σούπερ – μάρκετ και έχεις στο πορτοφόλι μόλις 20 ευρώ… Και το χειρότερο δεν είναι αυτό … Το χειρότερο είναι ότι δεν έχει ούτε σεντς κατάθεση στην τράπεζα. ‘Η μήπως υπάρχει κανείς που πιστεύει πώς αποτελεί επιστημονική φαντασία το γεγονός ότι, ναι, υπάρχουν άνθρωποι που περνούν τη βδομάδα μπορεί με 20, μπορεί με 10, μπορεί με 5 ευρώ… μπορεί και με καθόλου ευρώ; Έχοντας, λοιπόν, 20 ευρώ στο πορτοφόλι είσαι πολύ άτυχος γιατί θα πληρώσεις τα προϊόντα ακριβότερα (δηλαδή με υψηλότερο ΦΠΑ), απ’ ότι αν πλήρωνες με κάρτα. Τι σου απομένει, επομένως, να κάνεις; Να πας στην τράπεζα, να κάνεις κατάθεση 20 ευρώ και μετά να πας στο σουπερμάρκετ να ξοδέψεις το εικοσάρικο χρησιμοποιώντας την χρεωστική (κάρτα αναλήψεων) που έχεις.

Σκηνή 3: Επειδή, όμως, το ενδεχόμενο κάποτε να αποκτήσεις τραπεζικό λογαριασμό που να έχει μέσα και χρήματα, αυτό, ναι, είναι επιστημονική φαντασία, τι άλλο σου απομένει; Να πας στην «καλή» τράπεζα, που σε αγαπάει, σε φροντίζει και εργάζεται μόνο για το καλό σου, και να ζητήσεις να σου χορηγήσει πιστωτική κάρτα. Δηλαδή να βάλεις το κεφάλι σου κανονικά στον ντορβά! Βέβαια, οι τράπεζες χαζές δεν είναι. Πέρασαν οι εποχές που έδιναν πιστωτικές κάρτες μαζικά, για να ξεζουμίζουν μαζικά τους ανθρώπους και να τους δένουν χεροπόδαρα με χρέη που θα πληρώνουν και τα δισέγγονα τους… να καλή ώρα, όπως κάνουν οι «εταίροι» της Ε.Ε., που και αυτοί μας αγαπάνε, επίσης, πολύ. Έτσι, λοιπόν, πένητας και δίχως στον ήλιο μοίρα καθώς είσαι, η προνοητική τράπεζα δεν σου χορηγεί πιστωτική κάρτα.

Η Ζωή εν (πολιτικώ) τάφω

γράφει ο Φέλιξ

Ακόμη και ένας άθλιος μπορεί να δείχνει ηθικός, αν γίνει σύστημα αναφοράς η αθλιότητα. Με την αθλιότητα μεγαλώνουμε δεκαετίες, στην αθλιότητα γινόμαστε ανεκτικοί και (δυστυχώς) αυτή πολλές φορές κάνουμε μέτρο ασυνείδητα για να μετράμε τους άλλους.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναμετριέται με την αθλιότητα καθημερινά. Αυτό το συμπέρασμα δεν περιλαμβάνει πολιτική ταύτιση μαζί της, αλλά αγανάκτηση για τον τρόπο που η πολιτική αλητεία, πότε σαν σαράκι και ποτέ σαν θηρίο, με ξύσιμο και σχεδόν ποτέ με δαγκωματιές που αρμόζουν σε ένα θηρίο, τρώει ό,τι μισεί. Στην παγίδα αυτή πέφτουν και πολλοί ομοϊδεάτες της Ζωής, οι οποίοι προσπαθούν να παρακάμψουν τη συζήτηση για τις πολιτικές διαφορές ή τις διαφωνίες, καβάλα στην αλητεία των άλλων, που είναι αλλιώς και προπορεύονται.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αναμφίβολα δεν είναι μια συμβατική Πρόεδρος. Σε πολλούς δεν αρέσει έστω και από συνήθεια. Δεν κρύβεται πίσω από κουστούμια, τίτλους, κομπορρημοσύνες και υποκριτικούς καθωσπρεπισμούς. Λέει αυτό που πιστεύει. Είναι σωστό; Ίσως μερικές φορές να μην είναι. Ίσως να είναι και πολιτικά επιζήμιο.

Απέναντι όμως στην πολιτική της συμπεριφορά, καλό είναι να προτάσσει κάποιος πολιτικές συμπεριφορές. Αν χρειαστεί να φωνάζει κιόλας όπως λέγεται πως έκανε ο Αλέξης Τσίπρας στο Προεδρείο της Κ.Ο του Σύριζα. Αν αντί να φωνάζει, ψιθυρολογεί, αντί να αντιπαρατίθεται, υπονοεί, αντί να καταθέτει πολιτικά συνεντευξιάζεται στα κανάλια στην πλάτη της κακιάς Ζωής, τότε κατασκευάζει εκτός από ανηθικότητα και έναν πολιτικό τάφο.