Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

« Υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας. Πότε θα έρθει επιτέλους το τέλος αυτού του κόσμου;



Ανορθολογισμός, υποταγή στην καθημερινή μιζέρια ή πίστη σε ένα νέο συλλογικό όραμα;

του Θάνου Ανδρίτσου

Δεν ήρθε τελικά το τέλος του κόσμου στην 21η Δεκέμβρη. Υπήρξαν βέβαια κρίσιμες διαμάχες για τον τρόπο που θα καταστραφεί, ή για τη σωστή ερμηνεία των Μάγιας. Αντίστοιχης σημασίας συζητήσεις πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα σε τηλεοράσεις και εφημερίδες για θέματα όπως το αν η γραμμή που ακολουθεί τα αεροπλάνα είναι τα αέρια που μας ψεκάζουν και άλλα που συνήθως συγγενεύουν με εθνικιστικά, μυστικιστικά και φασιστικά ρεύματα. Προκαλεί θλίψη πώς σε συνθήκες οικονομικής καταβαράθρωσης και συνολικής ιδεολογικής, αξιακής, μορφωτικής καθίζησης ενισχύεται ο ανορθολογισμός, κατακρημνίζονται τα κριτήρια σκέψης και λογικής και αναβαθμίζεται η μαζική αποβλάκωση.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΘΥΣΙΑΣΘΗ. ΑΝΕΜΟΣ ΟΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ !...


«Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια, είναι η άνοιξη που δεν έφερες». (Οδυσσέας Ελύτης).
Καιρό τώρα παρακολουθούμε ένα αφόρητα κακοπαιγμένο σήριαλ με την παραποιημένη, κρυμμένη, άφαντη, εμφανιζόμενη εκ νέου, συγκρινόμενη με προηγούμενη και πάει λέγοντας , «λίστα Λαγκάρντ». Και δυστυχώς σε αυτό το πλαίσιο, η πομπώδης προχθεσινή «θυσία» ενός πρώην υπουργού δεν συμβάλει στην αποκάλυψη της δομής ενός συστήματος το οποίο επί χρόνια φρόντιζε για την πολιτική και οικονομική μακροημέρευση του πολιτικού προσωπικού με βάση εγχώρια και εξωτερικά οικονομικά συμφέροντα.
Και μόνο η ύπαρξη ενός εγγράφου όπως η λίστα Λαγκάρντ, στην όποια εκδοχή της, θα έπρεπε από μόνη της να αποτελεί μια μη αναστρέψιμη συνθήκη για την άρδην πολιτική εξαφάνιση του εμπλεκόμενου πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας. Το θέμα δεν είναι πόσοι και ποιοί συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την λίστα, όπως και να διαμορφωθεί αυτή μετά τις όποιες προσθαφαιρέσεις.

Παπακωνσταντίνου: Χοντροκομμένη σκευωρία με στόχο εμένα


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Παπακωνσταντίνου: Χοντροκομμένη σκευωρία με στόχο εμένα

Ως «χοντροκομμένη σκευωρία» αντιμετωπίζει -και επιμένει αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ- τη διασταύρωση των στοιχείων της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου ο οποίος μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής» αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε ανάμειξή του στην επιχείρηση «εξαφάνισης» συγγενικών του προσώπων από τη λίστα.
«Δεν αφαίρεσα τα ονόματα συγγενικών μου προσώπων, ούτε κανένα άλλο όνομα. Τα αρχεία που παρέλαβα τα έδωσα στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Γιάννη Διώτη», υποστηρίζει ο κ. Παπακωνσταντίνου, για τον οποίο πιθανότατα θα κατατεθεί πρόταση για τη σύσταση Προκαταρκτικής Επιτροπής από τα τρία κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση συνεργασίας.

ΓΑΓΓΡΑΙΝΑ


Του Καρτέσιου

Αν δεν ήταν τόσο θλιβερή, θα ήταν απολαυστικά αστεία όλη αυτή η «ταραχή» γύρω από την «αποκάλυψη» ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έσβησε από τη λίστα Λαγκάρντ τα ονόματα δύο … κάτι. Εξαδέλφων του, ανιψιών του, μπατζανάκηδων, κάτι. Έχω μπερδευτεί με τα σόγια των πολιτικών, οπότε πλέον δε δίνω σημασία στις συγγένειες.
Άλλωστε όλοι τους είναι συγγενείς εξ αγχιστείας. Έχουν παντρευτεί μεταξύ τους τα τέκνα του παράνομου πλουτισμού. Παλιότερα, ας πούμε, είχαμε «το σκάνδαλο των κουμπάρων». Όλοι μια οικογένεια είναι. Άλλωστε, η μία ξαδέρφη, ανιψιά ή ό,τι άλλο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου του ΠΑΣΟΚ είναι κόρη του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου της ΝΔ. Αυτό μας μάρανε;

ΓΙΑΤΙ ΤΟ Κ.Κ.Ε. ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΚΑΡΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ’ ΤΟ ΑΛΟΓΟ;


Του Μιχάλη Ματζαβίνου*

Το να επικαλεστεί κανείς τους κλασσικούς του Μαρξισμού – Λενινισμού, προκειμένου ν’ ασκήσει κριτική στις θέσεις της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., που έχει ως κοσμοθεωρία του τον Μαρξισμό – Λενινισμό, μπορεί να μοιάζει με παράτολμο εγχείρημα. Είναι όμως έτσι;

Για να το διαπιστώσουμε λοιπόν, ας δούμε τι έλεγαν οι κλασσικοί του Μαρξισμού – Λενινισμού για τα φλέγοντα ζητήματα, που μας απασχολούν ακόμη στις μέρες μας.

«Από πολλές δεκάδες χρόνια θα μπορούσε κανείς να διακηρύξει και θα είχε απόλυτο δίκιο, ότι ο καπιταλισμός «ιστορικά έχει ξεπεραστεί», αυτό όμως δε μας απαλλάσσει καθόλου από την ανάγκη να κάνουμε έναν πολύ μακρόχρονο και πολύ επίμονο αγώνα στο έδαφος του καπιταλισμού…… η κλίμακα της παγκόσμιας ιστορίας μετριέται με δεκαετίες. Δέκα ή είκοσι χρόνια νωρίτερα ή αργότερα, από την άποψη της παγκόσμιας ιστορίας είναι μια μικρή λεπτομέρεια, που δε μπορεί να υπολογιστεί ούτε κατά προσέγγιση. Μα γι’ αυτό ακριβώς, στα ζητήματα της πραχτικής πολιτικής, είναι θεωρητικό λάθος, να αναφέρεται κανείς στην παγκόσμια ιστορική κλίμακα, λάθος που χτυπάει από μακριά.» έλεγε ο Λένιν.

Γλίτσα, βρώμα και δυσωδία. Το σύστημά τους σάπισε.


Αυτοί
Που τόσα χρόνια διαχειρίζονταν τις τύχες μας και έφτιαχναν τις δικές τους τύχες.
Που τόσα χρόνια εμφανίζονταν στις τηλεοράσεις και γέμιζαν οι οθόνες γλίτσα.
Που ορκίζονταν στο όνομα του λαού και στο σκοτάδι σχεδίαζαν το ξέσκισμά του.
Που ζητούσαν την τήρηση του νόμου και της τάξης από τους πολίτες την ίδια στιγμή που εκείνοι παρανομούσαν ασύστολα.
Που έβριζαν τους πολίτες αυτού του τόπου ως διεφθαρμένους την ώρα που οι ίδιοι ήταν χωμένοι μέχρι τα μπούνια στη διαφθορά.
Που με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων έχτιζαν βίλες, έκαναν πριγκηπικούς γάμους σαν ξεμωραμένοι γέροι και ζούσαν σαν βασιλιάδες ανοίγοντας το λάκκο της εξαθλίωσης για τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Ο Ραγκούσης με ανακοίνωση προσπαθεί να βάλει στο “κάδρο” τον Βενιζέλο.


Κι είναι οι προσπάθειες σαν των συφοριασμένων Τρώων. Πακακωνσταντίνου, Ράγκουσης, Λοβέρδος, Παπανδρέου Καστανίδης Κατσέλη Ρέππας Πάγκαλος και άλλοι Μνημονιακοί έχουν απομείνει χωρίς φίλους σε μια κοινωνία που τους κοιτά με μισό μάτι έτοιμη να τους βρει μονάχους να χυμίξει και τους κατασπαράξει.
Και έγινε αυτό στις εκλογές αλλά δεν το έχουν καταλάβει. Ο Βενιζέλος διασώθηκε ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ το οποίο όμως δέχεται ολομέτωπη επίθεση από την κοινωνία και δεν θα σωθεί όπως έχει. Ο χώρος θα παράξει νέα πράγματα και τώρα βλέπουμε σπασμούς. Σήμερα ο Ραγκούσης με ανακοίνωση του προσπαθεί να βάλει στο “κάδρο” τον Βενιζέλο και να τον χρεώσει στο Σαμαρά. (τράτζικ)

Αναλυτικά, η ανακοίνωση του Γιάννη Ραγκούση έχει ως εξής:

χωρίς λόγια