Οι πανδημίες - επιδημίες έχουν λειτουργήσει ως καταλύτης στην ιστορία της ανθρωπότητας εδώ και χιλιετίες. Πυροδότησαν ταραχές, προώθησαν τις καινοτομίες στον τομέα της δημόσιας υγείας, συνέβαλαν σε επαναστάσεις και οδήγησαν σε επανασχεδιασμό του γεωπολιτικού χάρτη.
Αυτή που αναφέρεται ως πρώτη πανδημία ξεκίνησε στην πόλη Pelusium, κοντά στο σημερινό Port Said, στην βορειοανατολική Αίγυπτο, το 541μ.Χ. Σύμφωνα με τον ιστορικό Προκόπιο, ο οποίος έζησε εκείνη την εποχή, «η πανώλη» είχε εξαπλωθεί τόσο δυτικά, προς την Αλεξάνδρεια, όσο και ανατολικά, προς την Παλαιστίνη. Έπειτα συνέχισε την πορεία της. Από αυτή την άποψη, φαινόταν σαν να κινείται σχεδόν συνειδητά, « σαν να φοβόταν μη τυχόν και της ξεφύγει κάποια γωνιά της γης».
Το πρώτο σύμπτωμα της πανώλης ήταν ο πυρετός. Ο Προκόπιος παρατήρησε ότι ήταν τόσο ήπιος που δεν οδηγούσε «σε καμία υποψία κινδύνου». Αλλά, μέσα σε λίγες μέρες, τα θύματα ανέπτυσσαν τα κλασικά συμπτώματα της βουβωνικής πανώλης – διογκωμένοι λεμφαδένες στους βουβώνες και κάτω από τις μασχάλες. Φτάνοντας στο σημείο αυτό υπέφεραν πολύ. Κάποιοι έπεφταν σε κώμα, άλλοι σε βίαιο παραλήρημα. Πολλοί έκαναν αιμόπτυση. Ο Προκόπιος σημείωσε ότι αυτοί που φρόντιζαν τους ασθενείς, «ήταν σε κατάσταση συνεχούς εξάντλησης».