Του Ντίνου Παπατσώνη
Τούτες τις ημέρες κλείνουν εβδομήντα χρόνια που οι Γερμανοί φασίστες κατακτητές αποχωρούν από την Αθήνα. Τριάμιση χρόνια φασιστικής σκλαβιάς (1264 ημέρες) παίρνουν τέλος. Ο Β” παγκόσμιος πόλεμος, μετά τις αποφασιστικές νίκες του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού, στο Κούρσκ (5/7-28/8 του1943) και το Στάλιγκραντ (17/7/1942-2/2/1943) είναι φανερό ότι πηγαίνει προς το τέλος του. Η ήττα του φασισμού δεν μπορεί παρά να είναι συντριπτική και αναπόφευκτη. Ετσι μετά από εφτά μήνες, η κόκκινη σημαία θα καρφωθεί στην καρδιά του γερμανικού φασισμού – το Ράιχσταγκ – ανοίγοντας έτσι μια νέα σελίδα στην ευρωπαική και παγκόσμια ιστορία.
Με την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα ο λαός της πόλης ξεχύνεται στους δρόμους πανηγυρίζοντας. Πανώ με συνθήματα του ΕΑΜ, κόκκινες και ελληνικές σημαίες, οι άνδρες του ΕΛΑΣ έχουν φτάσει μέχρι τις παρυφές της πόλης. Είναι λαική απαίτηση η τιμωρία των δοσιλόγων-συνεργατών των κατακτητών, είναι λαϊκή απαίτηση ο τόπος να ακολουθήσει μια άλλη πορεία.
Τούτες τις ημέρες κλείνουν εβδομήντα χρόνια που οι Γερμανοί φασίστες κατακτητές αποχωρούν από την Αθήνα. Τριάμιση χρόνια φασιστικής σκλαβιάς (1264 ημέρες) παίρνουν τέλος. Ο Β” παγκόσμιος πόλεμος, μετά τις αποφασιστικές νίκες του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού, στο Κούρσκ (5/7-28/8 του1943) και το Στάλιγκραντ (17/7/1942-2/2/1943) είναι φανερό ότι πηγαίνει προς το τέλος του. Η ήττα του φασισμού δεν μπορεί παρά να είναι συντριπτική και αναπόφευκτη. Ετσι μετά από εφτά μήνες, η κόκκινη σημαία θα καρφωθεί στην καρδιά του γερμανικού φασισμού – το Ράιχσταγκ – ανοίγοντας έτσι μια νέα σελίδα στην ευρωπαική και παγκόσμια ιστορία.
Με την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα ο λαός της πόλης ξεχύνεται στους δρόμους πανηγυρίζοντας. Πανώ με συνθήματα του ΕΑΜ, κόκκινες και ελληνικές σημαίες, οι άνδρες του ΕΛΑΣ έχουν φτάσει μέχρι τις παρυφές της πόλης. Είναι λαική απαίτηση η τιμωρία των δοσιλόγων-συνεργατών των κατακτητών, είναι λαϊκή απαίτηση ο τόπος να ακολουθήσει μια άλλη πορεία.