Αρθρο του/της: Christianna LoupaΣτη σημερινή εξαιρετικά δύσκολη περίοδο που διανύει η πατρίδα μας, ανάμεσα σε όλα τα προβλήματα και τις ελλείψεις, υπάρχει δυστυχώς ένας παράγοντας ιδιαίτερα καθοριστικός για την αρνητική εξέλιξη των πραγμάτων. Η έλλειψη χαρισματικών πολιτικών με ήθος, αρχές και αγάπη για την Ελλάδα.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Στην πραγματικότητα, η νεότερη Ιστορία αυτού του δύσμοιρου τόπου δεν είναι παρά μια δραματική πορεία ανάμεσα σε συμπληγάδες κι ένας διαρκής τιτάνιος αγώνας ενάντια σε Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες. Υπήρχαν όμως στιβαροί ηγέτες οι οποίοι είχαν την ικανότητα και τη θέληση να οδηγήσουν έναν ολόκληρο λαό στην έξοδο της σήραγγας.
Στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου που ταλανίζεται από τις έριδες, το πολιτειακό καθεστώς αμφιταλαντεύεται, οι κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν με ταχύτητα ανελκυστήρα, τα κινήματα έχουν γίνει καθημερινή συνήθεια και η χώρα έχει κατακλυστεί από πρόσφυγες, στην Ελλάδα αυτή που απεγνωσμένα ψάχνει να βρει το δρόμο της, δυο μορφές θα ξεχωρίσουν με την ισχυρή προσωπικότητά τους: ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου.
