Ο. Ελύτης: Η μεγάλη Έξοδος

Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά

και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα

πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες

με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο,

με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.

Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό,

τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο.

Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβιά σα σημαία,

οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες.

Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον

επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές

πού 'λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα.

Τέτοιας λογής αποκοτιές, ωστόσο, μαθαίνοντες οι Άλλοι, σφόδρα ταράχθηκαν.

Και φορές τρεις με το μάτι αναμετρώντας το

έχει τους, λάβανε την απόφαση να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες,

με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει:

μία πήχη φωτιά κάτω απ' τα σίδερα, με τις μαύρες κάνες και τα δόντια του ήλιου.

Όπου μήτε κλώνος μήτε ανθός, δάκρυο ποτέ δεν έβγαλαν.

Και χτυπούσανε όπου να 'ναι, σφαλώντας τα βλέφαρα με απόγνωση.

Και η Άνοιξη ολοένα τους κυρίευε.

Σα να μην ήτανε άλλος δρόμος πάνω σ' ολάκερη τη γη, για να περάσει η Άνοιξη

παρά μονάχα αυτός, και να τον είχαν πάρει αμίλητοι, κοιτάζοντας πολύ μακριά, πέρ' απ' την άκρη της

απελπισιάς, τη Γαλήνη που έμελλαν να γίνουν, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες,

και οι άντρες, και οι γυναίκες, και οι λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια.

Και περάσανε μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα. Και θερίσανε πλήθος τα θηρία,

και άλλους εμάζωξαν.

Και την άλλη μέρα εστήσανε στον τοίχο τριάντα.

http://kokinorodo.blogspot.gr/2014/10/blog-post_28.html

Έχουν γραφτεί πολλά για τον έρωτα !! Ο εθισμός στον έρωτα !!!

«Σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι ερωτεύονται. 

Τραγουδούν για τον έρωτα, χορεύουν για τον έρωτα, γράφουν ποιήματα και ιστορίες για τον έρωτα. Αφηγούνται μύθους και θρύλους για τον έρωτα. Μαραζώνουν από έρωτα και ζουν από έρωτα, σκοτώνουν από έρωτα και πεθαίνουν από έρωτα. Όπως είπε κάποτε ο ποιητής Γουόλτ Γιούτματ, "Ω, θα διακινδύνευα τα πάντα για σένα". Οι ανθρωπολόγοι έχουν βρει αποδείξεις ρομαντικής αγάπης σε 170 κοινωνίες. Δεν βρήκαν ούτε μία κοινωνία που να μην είχε.

»Αλλά ο έρωτας δεν είναι πάντα χαρούμενη εμπειρία. Στο πλαίσιο μιας έρευνας, φοιτητές υπέβαλαν πολλές ερωτήσεις για τον έρωτα. Ξεχωρίζουν δύο: «Έχετε απορριφθεί ποτέ από κάποιον που αγαπήσατε αληθινά;» Και η δεύτερη ερώτηση ήταν: «Έχετε απορρίψει ποτέ κάποιον που σας αγάπησε αληθινά;» Πάνω από το 95% ανδρών και γυναικών, απάντησαν «Ναι» και στα δύο.Σχεδόν κανείς δεν μένει αλώβητος από τον έρωτα.