Άναψε το τσιγάρο, δως’ μου φωτιά

 από seisaxthiablog

Νίνα Γεωργιάδου

Η σειρήνα απ’ τον ανιχνευτή καπνού ακούστηκε εκκωφαντικά μέσα στο φαστφουντάδικο.

Αμέσως μπούκαρε μια διμοιρία των ΜΑΤ κι έτρεξε προς την τουαλέτα. Ήταν εντυπωσιακή πια η ταχύτητα επέμβασης των δυνάμεων Εξευγενισμού και Προστασίας του Πολίτη.

Βγήκαν σέρνοντας, κλωτσώντας και χτυπώντας τον παραβάτη. Έδωσαν μερικές προληπτικές γκλομπιές στους παριστάμενους πελάτες, και πριν περάσουν την πόρτα, φώναξαν όλοι μαζί με στεντόρεια φωνή, «ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙΣ, ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ».

Ευτυχώς εμείς δε φάγαμε καμιά ξώφαλτση. Είχα τραβήξει τη γυναίκα και το παιδί και είχαμε κολλήσει στον τοίχο. Ήξερα καλά τις υποχρεώσεις μου ως πολίτης και φρόντιζα να κολλάω πάντα στον τοίχο προληπτικά.

Στις ειδήσεις των 8 ακούσαμε ότι ο παραβάτης είχε κλειστεί στην τουαλέτα του φαστφουντάδικου, κάπνιζε και σιγομουρμούριζε το «τσιγάρο ατέλειωτο, βαρύ η μοναξιά μου, μοιάζει γυναίκα κουρασμένη απ’ το δρόμο».

Μάλλον για τον τελευταίο στίχο του απαγορευμένου τραγουδιού, τα όργανα Εξευγενισμού και Προστασίας του Πολίτη, τον φώναζαν, καθώς τον κλωτσούσαν, «παλιοπούστη».

«Μύδροι» Γερουλάνου κατά Γεννηματά: Πρέπει να φύγει, μας οδηγεί στον δρόμο που χάραξε το Ποτάμι

Ευθεία κι ολομέτωπη επίθεση κατά της Φώφης Γεννηματά εξαπέλυσε από το βήμα του 11ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ ο Παύλος Γερουλάνος, θέτοντας για μια ακόμη φορά θέμα ηγεσίας.

Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, όταν «υπάρχει τέτοιο χάσμα μεταξύ ηγεσίας και κοινωνίας, η σφραγιδοποίηση είναι το πρώτο βήμα για το οριστικό κλείσιμο. Χωρίς το ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα Αλλαγής μπαίνει με σιγουριά στις όχθες που χάραξε το Ποτάμι». Γι αυτό , όπως τόνισε, χρειάζεται μεταξύ άλλων, «αν θέλουμε να κλείσουμε το χάσμα είναι να αλλάξουμε ηγεσία. Όχι για να υπηρετήσουμε προσωπικές φιλοδοξίες αλλά για να υπηρετήσουμε συλλογικές ανάγκες».

Ο πρώην υπουργός κατηγόρησε την επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ ότι ζητάει να "θαφτεί" το ΠΑΣΟΚ και βρίσκεται σε χάσμα με τις απαιτήσεις της κοινωνίας γι' αυτό και πρέπει να αλλάξει για να εκφράσει τις αγωνίες και τις απαιτήσεις του κόσμου του ΠΑΣΟΚ.

Άσκησε δε δριμεία κριτική για τη διαδικασία, καταγγέλλοντας «προσυνεδριακές απειλές», «εμμονική μυστικοπάθεια και αστείους τακτικισμούς» και έκανε λόγο για ένα «συνέδριο παρωδία», «πνιγμένο στη θολούρα και την ανασφάλεια».

Επιπλέον, ο Παύλος Γερουλάνος άφησε να εννοηθεί ότι θα προχωρήσει στην ίδρυση πολιτικής κίνησης για να διεκδικήσει την ηγεσία στον χώρο.

Από τις ερπύστριες των αρμάτων μάχης, στις ερπύστριες της μετα-αλήθειας και της μετα-ιστορίας

Κώστας Λαλιώτης

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

1.Προβάλλει ως κοινή ομολογία και ως πολιτικό αξίωμα ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτελεί την κορύφωση ενός ασίγαστου πολύμορφου 7χρονου αντιδικτατορικού αγώνα και τον καταλύτη για την πτώση της Δικτατορίας, για την αρχή του τέλους της.

Αποτελεί ένα ιστορικό ορόσημο με άσβεστη φλόγα και μνήμη, με πυρακτωμένες αλήθειες γραμμένες με το αίμα 24 πιστοποιημένων νεκρών, με το αίμα και τον πόνο χιλιάδων τραυματιών, με τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια εκατοντάδων νέων ανθρώπων στα κρατητήρια της Αστυνομίας και του ΕΑΤ ΕΣΑ.

Αναμφίβολα ήταν ένας τεκτονικός σεισμός που συντάραξε συθέμελα το δικτατορικό καθεστώς και αμφισβήτησε ριζικά τις εξαρτημένες υποτελείς σχέσεις της χώρας. Ήταν ένα ηφαίστειο, που με τη λάβα του έκαψε το πρόσωπο και τα προσωπεία της Χούντας.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ως ορόσημο έχει ιστορικά, πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμικά καταγραφεί, ως μια μαζική (με την αγωνιστική συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων νέων και δεκάδων χιλιάδων πολιτών) καταλυτική αποφασιστική αντιστασιακή ρήξη για την κατίσχυση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, για την εδραίωση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Προόδου.

Μετά την πρωτοφανή παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων Δημοκρατικών και Προοδευτικών Πολιτών στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου το 1968, και στην κηδεία του Νομπελίστα Ποιητή Γιώργου Σεφέρη το 1971, το Πολυτεχνείο ως πρωτόγνωρο γεγονός εξέγερσης άνοιξε νέους δρόμους και έδωσε νόημα και προοπτική στο συμπυκνωμένο μήνυμα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών Καθολικώς Διαμαρτυρομένων…»

Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει έν…

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο στις 25 Νοεμβρίου 1960.

Η παγκόσμια διάσταση του προβλήματος

Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΗΕ μια στις τρεις γυναίκες ή κορίτσια βιώνουν σωματική ή σεξουαλική βία κατά τη διάρκεια της ζωής τους, συνήθως από κάποιον στενό συγγενή τους. Μόνο το 52% των γυναικών που έχουν παντρευτεί ή συζούν, αποφασίζουν ελεύθερα σχετικά με τις σεξουαλικές σχέσεις, τη χρήση αντισυλληπτικών και την υγειονομική περίθαλψη, ενώ 750.000.000 γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο παντρεύτηκαν πριν κλείσουν τα 18 τους χρόνια και 200.000.000 υπέστησαν ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Μια στις δύο γυναίκες που σκοτώθηκαν σε όλο τον κόσμο έχασαν τη ζωή τους από τους συντρόφους ή την οικογένειά τους, ενώ μόνο ένας στους 20 άνδρες σκοτώθηκαν υπό παρόμοιες συνθήκες. Το 71% όλων των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων παγκοσμίως είναι γυναίκες ή κορίτσια και 3 στις 4 από αυτές είναι θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Μάλιστα, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση του ΟΗΕ, η βία κατά των γυναικών είναι εξίσου σοβαρή αιτία θανάτου με αυτή του καρκίνου.

Η ελληνική διάσταση του προβλήματος