Επικαιρότητα από τον Χάρη Καφτεράνη

Το πιο ελεύθερο πράγμα στη ζωή,..!! Είναι τα όνειρα!!!!

Δεν φυλακίζονται,δεν περιορίζονται δε δεσμεύονται,δεν έχουν τόπο

και χρόνο..  Πάνε σε όλους τους ανθρώπους αλλά δεν ανήκουν σε κανέναν!

Μπορείς να τα απολαύσεις ,να φύγεις μαζί τους,δε μπορείς όμως να τα κλέψεις!

Μπορεί να είναι όμορφα, μπορεί και άσχημα…

Θέλουμε να έρχονται μόνο όμορφα όνειρα, αλλά πάλι φεύγουν γρήγορα

σαν τον άνεμο!

Έρχονται στον ύπνο μας, καμιά φορά τα προσκαλούμε κι όταν

είμαστε ξύπνιοι…

Έρχονται μαζί μας,όπου κι αν πάμε!!

Στις διακοπές μας,στα ταξίδια μας,

τρυπώνουν στο κελί της φυλακής ,

στο κελί του μοναχού... μας συντροφεύουν παντού!!

Δεν μας ξεχνούν ποτέ ,εμείς συνήθως τα ξεχνάμε εύκολα!!

….

Να γινόμασταν και μεις όνειρα,  να μη μας σταμάταγε κανείς

και πουθενά……!!

Εύχομαι τα όνειρα σας απόψε να έχουν χρώματα!!!!!

Τα Τέμπη, η «ζούγκλα» και η Λατινοπούλου ως (διπλή;) ασπίδα

του Διονύση Ελευθεράτου

Όταν τα μυθιστορήματα εξελίσσονται με «μπρος – πίσω» στο χρόνο, είναι επειδή οι συγγραφείς τους κάνουν συγκεκριμένη αφηγηματική επιλογή. Πού να αποδώσει, όμως, κανείς τις ανεκδιήγητες χρονικές «αλληλουχίες» της φιλοκυβερνητικής προπαγάνδας για το έγκλημα των Τεμπών; Προφανώς σε σπασμωδικότητα, που προδίδει βαρύ εκνευρισμό έως και πανικό.

Έτσι, λοιπόν, η κοινή γνώμη έμαθε τα εξής θαυμαστά για τα πολυσυζητημένα βίντεο που ανακαλύφθηκαν… έπειτα από δυο χρόνια κι έγιναν «παντιέρα» στην κυβερνητική επικοινωνιακή «αντεπίθεση»: Το στικάκι με το υλικό αυτό βρέθηκε τυχαία σε κάδο ανακύκλωσης (!) τα ξημερώματα της 8ης Φεβρουαρίου, όπως ανέφερε στον Ant1 o προϊστάμενος του τεχνικού τμήματος της εταιρείας Interstar. Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εταιρείας, Βασίλης Καπερνάρος, παρέδωσε το υλικό στον εφέτη ανακριτή Λάρισας λίγα εικοσιτετράωρα… νωρίτερα, στις 5 του μήνα, όπως ο ίδιος ανακοίνωσε. Κι ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε έκανε ανάρτηση, «αποκαλύπτοντας» το εν λόγω υλικό, στις 7 του μήνα…

Δεν ξέρουμε αν το φιλοκυβερνητικό «μπλοκ», που δίνει… τα ρέστα του στον υπέρ της συγκάλυψης αγώνα, θα απαντούσε σε όλα τούτα επικαλούμενο το απόφθεγμα του Αϊνστάιν περί της «σχετικότητας του χρόνου». Ούτε αν θα το έκανε με την ίδια άνεση, με την οποία επικαλείται το πόρισμα των δικαστικών πραγματογνωμόνων – που το έχει ήδη κονιορτοποιήσει ο Βασίλης Κοκοτσάκης, ειδικός πραγματογνώμονας και τεχνικός σύμβουλος των οικογενειών των θυμάτων. Εκείνο που με σιγουριά διαπιστώνουμε, πέραν του αλαλούμ με το χρόνο, είναι ότι ο δικηγόρος της εταιρείας φάσκει και αντιφάσκει σε σχέση με την αρίθμηση των καμερών, οι δε σχετικές δηλώσεις του έρχονται σε αντίθεση με τα αποτελέσματα της αυτοψίας που διενήργησε η Πυροσβεστική στις σήραγγες , ΕΔΩ

«Η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στις ΗΠΑ» λένε με κοινή δήλωση ΕΛΚ, Σοσιαλιστές και Renew Europe:

«Η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στις ΗΠΑ» λένε με κοινή δήλωση ΕΛΚ, Σοσιαλιστές και Renew Europe: Ζητούν να συνεχιστεί η ενίσχυση της Ουκρανίας

Πολιτικά κόμματα της ΕΕ απαίτησαν την Τρίτη από την Ευρώπη να ενισχύσει την άμυνά της και να στηρίξει την Ουκρανία, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν προσπάθειες με τη Ρωσία για να σταματήσουν τον πόλεμο.

«Η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να βασίζεται πλήρως στις Ηνωμένες Πολιτείες για την υπεράσπιση των κοινών μας αξιών και συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης υποστήριξης της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας», αναφέρεται σε δήλωση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, του Ανανεώστε την Ευρώπη και των Πρασίνων.

«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή τη νέα πραγματικότητα και να ενισχύσουμε την κοινή ευρωπαϊκή μας προσπάθεια για την υπεράσπιση της Ουκρανίας και της ευρωπαϊκής ασφάλειας στο σύνολό της, δημιουργώντας μια αξιόπιστη και ισχυρή αποτροπή έναντι οποιασδήποτε επίθεσης», συμπληρώνεται σχετικά.

Η έκκληση για δράση έγινε μετά τη συνάντηση κορυφαίων αξιωματούχων των ΗΠΑ με Ρώσους διαπραγματευτές στη Σαουδική Αραβία προκειμένου να θέσουν τις βάσεις για συνομιλίες σχετικά με τον τερματισμό του τριετούς πολέμου της Μόσχας στην Ουκρανία.

Η Ρωσία έχει βρει μια προσέγγιση στις νέες αρχές της Συρίας

 

  Ενώ όλοι αποσπώνται από τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, που ξεκίνησαν μετά από ένα πάγωμα τριών ετών, άλλες διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη παράλληλα - επίσης με τη συμμετοχή της Ρωσίας και επίσης εξαιρετικά σημαντική για αυτήν. Η συζήτηση αφορά τις νέες αρχές στη Συρία και την τύχη των ρωσικών στρατιωτικών βάσεων εκεί. Η Δύση είναι απρόθυμη να παραδεχτεί ότι η Ρωσία είναι κοντά στην επιτυχία.

Μεγάλη αναταραχή υπέροχη κατάσταση

Δεν είναι μόνον το μέλλον της Ουκρανίας που, όπως φαίνεται, θα αποφασιστεί σε συνομιλίες μεταξύ Τραμπ και Πούτιν, χωρίς τη συμμετοχή των Ευρωπαίων, δεν είναι μόνο η αμερικανική απαίτηση για αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών των στο 5% του ΑΕΠ, δεν είναι μόνο ο οικονομικός πόλεμος μέσω των δασμών. Διαπιστώνεται απ’ όλες τις πλευρές ότι οι ΗΠΑ εκφράζουν πλέον μια νέα κοσμοθεωρία, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά και ο Γερμανός Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ. Κάτι ανάλογο, δηλαδή, με την περίοδο του «Ψυχρού Πολέμου» όπου είχαμε την αντιπαράθεση μεταξύ δύο κοσμοθεωριών, του δυτικού καπιταλισμού και του σοβιετικού σοσιαλισμού.

του Νίκου Ιγγλέση

Όσα συνέβησαν, μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών ηγετών, στη λεγόμενη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια (MSC) μας θύμισε την ιστορική ρήση του κομμουνιστή ηγέτη της Κίνας Μάο Τσε Τουνγκ «Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση». Πράγματι, από τις δηλώσεις των διαφόρων ιθυνόντων φαίνεται ότι κυριαρχεί πολύ μεγάλη αναταραχή στις ευρωατλαντικές σχέσεις.

Σήμερα, έχουμε την αντιπαράθεση των ευρωλάγνων της Γηραιάς Ηπείρου με τους αντι-παγκοσμιοποιητές της Αμερικής. Θυμίζουμε ότι ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο είχε πει παλαιότερα ότι «Η ΕΕ είναι το εργαστήρι της παγκοσμιοποίησης». Ένα εργαστήρι που επεξεργάζεται, εδώ και τριάντα χρόνια, την κατάργηση των συνόρων, την ελεύθερη διακίνηση των προϊόντων με την εξάλειψη των δασμών, την ελεύθερη κυκλοφορία και εγκατάσταση των ανθρώπων (μετανάστευση), τη μεταβίβαση εξουσιών από τις επιμέρους κυβερνήσεις στην Κομισιόν, την αντικατάσταση των εθνικών νομισμάτων από το ευρώ και γενικότερα την ομογενοποίηση των ευρωπαϊκών λαών με την απάλειψη των εθνικών ταυτοτήτων.

Διαλεκτική του χάους: Μια πρώτη ματιά στην εξωτερική πολιτική του Τραμ

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και οι διάφοροι «στρατηγοί» και «υπαρχηγοί» του έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν. Δεν περνάει ούτε μία μέρα πλέον που να μην εκπέμψουν ένα «σήμα» που να ακυρώνει ένα άλλο. Δεν ξέρουν τι κάνουν, είναι δέσμιοι των αντιφάσεων εντός του κυρίαρχου τώρα συγκροτήματος στην εξουσία, είναι υποχρεωμένοι να ικανοποιήσουν ή να φανεί ότι ικανοποιούν διαφορετικά κοινά, ή χρησιμοποιούν τη σύγχυση που οι ίδιοι προκαλούν ως πολιτικό όπλο;

Η πολιτική Τραμπ εμφανίζει ταυτόχρονα στοιχεία που καταρχήν μπορούν να θεωρηθούν πολύ θετικά, όπως όσα ανοίγουν τον δρόμο προς μια ειρήνευση στην Ουκρανία, αλλά και άλλα που απειλούν με επιτάχυνση της καθόδου της ανθρωπότητας στη γενίκευση της βίας και του χάους, όπως όταν ο Αμερικανός πρόεδρος αποκηρύσσει ουσιαστικά και το διεθνές δίκαιο και την ανθρωπιστική ιδεολογία που επικράτησε διεθνώς μετά τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας το 1945.

Δεν είμαστε σε θέση ακόμα να δώσουμε κατηγορηματικές απαντήσεις στα ερωτήματα που διατυπώθηκαν παραπάνω, ούτε να κάνουμε βέβαιες προβλέψεις για το τι θα γίνει στην πράξη, κάτι άλλωστε που δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τον Τραμπ, αλλά και από τις αντιδράσεις που θα συναντήσει και εντός της χώρας του και διεθνώς.Σκίτσο της Αμερικανίδας Deb Milbrath

Στο άρθρο που ακολουθεί κάνουμε μια πρώτη καταγραφή, αναλύοντας και σχολιάζοντας τις πιο σοβαρές πρωτοβουλίες του νέου Αμερικανού προέδρου στην εξωτερική πολιτική, λιγότερο από ένα μήνα μετά την έναρξη της δεύτερης προεδρικής θητείας του.

1. Κατάργηση του διεθνούς δικαίου και της μεταπολεμικής παγκόσμιας ιδεολογίας

Ανατολική Γερμανία: Η ακροδεξιά φλερτάρει τη νεολαία

Τα παραδοσιακά γερμανικά κόμματα, προσανατολισμένα σχεδόν αποκλειστικά στις θεσμικές όψεις της πολιτικής, εγκατέλειψαν στην τύχη του το πλέγμα συλλογικοτήτων και κοινωνικών κέντρων που πλαισίωνε την καθημερινότητα της νεολαίας στις μικρές πόλεις της ανατολικής Γερμανίας. Η ακροδεξιά είδε τη ρωγμή και διείσδυσε. Ενσταλάζει τον επιδεικτικά αρρενωπό ρατσισμό της στο εφηβικό κοινό σαν ένα φίλτρο υπερηφάνειας, ταυτόχρονα αντισυστημικό και μοδάτο.

Boris Grésillon

Για την Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD, Alternative für Deutschland), το 2024 καταγράφηκε ως εξαιρετική χρονιά. Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024, το ακροδεξιό κόμμα που ιδρύθηκε το 2013 έλαβε ποσοστό 15,9%, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση πίσω από τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU). Οι ακόμη πιο θεαματικές εκλογικές επιδόσεις του AfD στις περιφερειακές εκλογές του Σεπτεμβρίου, σε τρία ομόσπονδα κρατίδια της ανατολικής Γερμανίας, κλόνισαν τα κομματικά επιτελεία: 29,2% στο Βραδεμβούργο, όπου το AfD έχασε για λίγο την πρώτη θέση από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD, 30,9%), 30,6% στη Σαξονία, ακριβώς πίσω από το CDU (31,9%) και 32,8% και πρώτη θέση στη Θουριγγία. Για πρώτη φορά μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, ένα ακροδεξιό κόμμα βρίσκεται πρώτο σε κοινοβουλευτική δύναμη σε κάποιο περιφερειακό κοινοβούλιο της Γερμανίας. Ακόμη κι αν το δημοκρατικό μέτωπο –Brandmauer, κατά κυριολεξία «τείχος προστασίας»– το εμποδίσει να κυβερνήσει, το AfD θα διαθέτει μειοψηφία με δυνατότητα να εμποδίζει τη λήψη αποφάσεων, την οποία ο Μπιερν Χέκε, ηγέτης του κόμματος στη Θουριγγία, δεν θα παραλείψει να αξιοποιήσει.