του Νίκου Μπογιόπουλου
Παρατήρηση 1η: «Ό,τι είναι νόμιμον είναι ηθικόν». Η ρήση είναι του πρώην υπουργού Βουλγαράκη και την έχουν καταδικάσει παντοιοτρόπως όλοι οι ιησουίτες που – ταυτόχρονα – την έχουν καταστήσει «οδηγό» των πολιτικών τους πεπραγμένων. Σημαιοφόροι, δε, του ιησουιτισμού, δεν είναι άλλοι από εκείνους που κάθε φορά εναλλάσσονται στις καρέκλες όσων παριστάνουν τους φορείς της «κάθαρσης».
Παρατήρηση 2η: Η σαπίλα που κυριάρχησε στον τόπο τα προηγούμενα 40 χρόνια είναι πανθομολογούμενη. Ο ΣΥΡΙΖΑ σερφάρει ακριβώς στην σαπίλα των προηγούμενων για να εμφανίσει τις δικές του διευθετήσεις σαν «ρήξη» με το παρελθόν. Όμως άλλο ρήξη που σημαίνει ανατροπή της σαπίλας και άλλο διευθέτηση της σαπίλας που σημαίνει αναπαραγωγή της. Επιπλέον, δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αφαιρεί τον άρτο όπως ακριβώς οι προηγούμενοι, γι’ αυτό το έχει ρίξει στα «θεάματα». Την ώρα που εφαρμόζει Μνημόνια και κόφτες, την ώρα που ξεπουλάει από λιμάνια μέχρι αεροδρόμια κι από Ελληνικό μέχρι ΟΣΕ, μη έχοντας τι άλλο να κάνει, όταν δεν πουλάει τρέλα πουλάει «κάθαρση», απλή (δήθεν) αναλογική, συνταγματική αναθεώρηση κοκ. Φυσικά στο τέλος του μήνα τον ΕΝΦΙΑ του φτωχού δεν θα τον πληρώσει ούτε ο παλιός, ούτε ο νέος καναλάρχης. Εκτός αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει μια κάποια «αριστερή»… πρόοδος εκ του γεγονότος ότι τις αξιολογήσεις του μισθού, της σύνταξης και της ζωής του ο λαός δεν θα τις μαθαίνει πλέον από τα μαρκούτσια του Μπόμπολα, αλλά από τα μαρκούτσια του Καλογρίτσα ή του Μαρινάκη.
Παρατήρηση 3η: Κι αυτοί που εξυμνούν τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες ως «τέλος της διαπλοκής» και οι προηγούμενοι χαλίφηδες που τον καταγγέλλουν ως «αντικατάσταση της παλιάς με τη νέα διαπλοκή», ομονοούν σε ένα: Υπήρχε διαπλοκή! Ωραία (τρόπος του λέγειν): Μπορούν οι πρώτοι να μας πουν: Ποιοι από τους διαπλεκόμενους καναλάρχες αποκλείστηκαν από τη νέα διαδικασία εξ αυτού – όπως θα έπρεπε – και μόνο του λόγου, ότι δηλαδή ήταν διαπλεκόμενοι; Απάντηση: Κανένας! Τι είδους αντιδιαπλοκή είναι αυτή, λοιπόν, που οικοδομείται με τα υλικά της προηγούμενης διαπλοκής; Που θεωρεί «παραγραμμένο» το αδίκημα όλων των πλευρών του διαπλεκόμενου τριγώνου (μιντιάρχες, τραπεζίτες, πολιτικό σύστημα) και εισηγείται την τάχα μου ευταξία του «πάμε γι’ άλλα»; Μπορούν, με τη σειρά τους, οι δεύτεροι να μας πουν: Αυτοί γιατί σκούζουν την ίδια ώρα που ομολογούν την «παλιά» – όπως οι ίδιοι την αποκαλούν – διαπλοκή και της οποίας οι ίδιοι αποτελούσαν μέρος του αμαρτωλού τριγώνου; Απάντηση: Διότι – όπως λένε στο χωριό μου – ο γάτος και γαμεί και σκούζει… Αλλά η τακτική αυτή από τον γάτο αντέχεται. Από τις «ακρίδες» που έχουν καταρημάξει τον τόπο, όχι.