Τα κορίτσια στον πλανήτη μου δε γελάνε πάντα

Του Δημήτρη Βεργίνη

Τα κορίτσια στον πλανήτη μου ζουν, και κυρίως πεθαίνουν, κάπως διαφορετικά από ό,τι θα έπρεπε. Τα κορίτσια στον πλανήτη μου, τα λένε Ελένη κι Αγγελική. Καν τα ονόματά τους δε διαλέγουν. Μεγαλώνουν και τα φέρουν ως υπενθύμιση κάποιας Ελένης και κάποιας Αγγελικής που πέρασαν νωρίτερα και σίγουρα, λιγότερο ή περισσότερο, έζησαν με φόβους και λόγους όμοιους που κι εκείνες δεν τις άφηναν να γελάνε πάντα.

Τα κορίτσια στον πλανήτη μου τα βιάζουν για τον τρόπο που ντύνονται, για τομάκρος της φούστας τους, γιατί πίνουν μόνες ποτό σε ένα μπαρ, γιατί αφήνουν ένα σεξουαλικό υπονοούμενο σε μια κουβέντα. Είναι τα τσουλάκια των πάρτυ, οι πουτάνες της παρέας, οι ντροπές της οικογένειας. Έχουν «ναι» ξεκάθαρα και «όχι» ανύπαρκτα. Κι αν κάποια στιγμή αρθρώσουν μερικά «όχι» δεν είναι άλλο από «ναι» σε αναμονή, από «ναι» που δε βρήκαν τον κατάλληλο άντρα ή την κατάλληλη στιγμή να ειπωθούν. Κι όταν λέγονται όμως, ακόμη κι αν είναι δυνατά, κρυστάλλινα «όχι» χρησιμοποιούνται καταπώς κρίνονται απ’ τις περιστάσεις κι εν τέλει αγνοούνται καταπώς τους πρέπει.

Τα κορίτσια στον πλανήτη μου δολοφονούνται γιατί κανείς δεν ασχολείται με τις καταγγελίες τους για βιασμό. Δολοφονούνται γιατί εκβιάζονται με βίντεο του βιασμού τους που ολόκληρη μια κοινωνία, πονηρά κλείνοντας το μάτι, τα αποκαλεί «ροζ». Δολοφονούνται σε ραντεβού που παν με τη θέλησή τους γιατί νομίζουν είναι με φίλους κι όταν στην πρώτη άρνησή τους ζητήσουν να φύγουν, συνειδητοποιούν πως φίλους μια γυναίκα σε αυτές τις κοινωνίες δύσκολα μπορεί να έχει. Δολοφονούνται αφού βιαστούν, αφού χτυπηθούν, αφού δεθούν, αφού εγκαταλειφτούν, αφού τις πνίξουν. Τα κορίτσια στον πλανήτη μου έχουν δύσκολη ζωή και φριχτούς θανάτους.

Οι «παγκόσμιες ημέρες» της ντροπής

Της Χριστίνας Μαυροπούλου

Για ό,τι υπάρχει παγκόσμια ημέρα, συνήθως δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Για ένα 24ωρο «φοράμε» το στενοχωρημένο μας ύφος, οι άμεσα υπεύθυνοι εμφανίζονται σοβαροί και «αποφασισμένοι» αραδιάζοντας μια σειρά από ειλημμένες αποφάσεις που όλοι ξέρουμε ότι θα μπουν στα συρτάρια, εικόνες στενάχωρες μεταδίδονται και φορτιζόμαστε συγκινησιακά για να φτάσουμε το βράδυ να κοιμηθούμε ήρεμα με τη συνείδησή μας ήσυχη γιατί και φέτος στην παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής εργασίας, πχ, όπως ήταν η 12η Ιουνίου, στενοχωρηθήκαμε κατά το δοκούν και κάναμε το καθήκον μας. Μόνο μην ταραχτεί κανείς και συνειδητοποιήσει ότι προφανώς όσο γνώμονας είναι το κέρδος και η μεγιστοποίησή του, σε οποιαδήποτε μορφή, ήπια, πιο άγρια, εντελώς ανελέητη, τα παιδιά θα συνεχίσουν να εργάζονται, οι νόμοι θα παραβιάζονται, οι αδύναμοι θα γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, οι άνθρωποι θα υποφέρουν, τα δάκρυα θα χύνονται κροκοδείλια και ούτω καθεξής.

Βήμα βήμα, μέτρο μέτρο, με πολύ σκληρό, συνεχή αγώνα θα πάψει αυτή η ντροπή για το ανθρώπινο είδος. Γιατί κάθε μέτρο που θα σημαίνει λιγότερα παιδιά να εργάζονται λογίζεται νίκη. Και οι μικρές μικρές νίκες ανοίγουν το δρόμο. Και ναι είναι όλα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Δεν μπορείς να χειροκροτείς τον καπιταλισμό, να αποδέχεσαι τον τι σημαίνει και ταυτόχρονα να αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν ένα παιδί να εργάζεται. Γιατί και αυτό είναι η εικόνα του καπιταλισμού.

Με αφορμή την ημέρα λοιπόν, αναδημοσιεύουμε από τον τοίχο στο facebook της Χριστίνας Μαυροπούλου το παρακάτω κείμενο:

Το Facebook δημιουργεί το δικό του κρυπτονόμισμα

Το Facebook επιβεβαίωσε τις φήμες σχετικά με το λανσάρισμα του δικού του κρυπτονομίσματος. Το Libra, όπως ονομάζεται το κρυπτονόμισμα, θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2020 μαζί με την τεχνολογία blockchain που θα το υποστηρίζει. Έχει σχεδιαστεί ώστε να μην είναι ένα κερδοσκοπικό περιουσιακό στοιχείο, όπως το Bitcoin, αλλά ως μια μορφή ψηφιακού χρήματος που θα υποστηρίζεται από ένα αποθεματικό περιουσιακών στοιχείων.

Αρχικά, η εταιρεία εκτιμά πως το Libra θα χρησιμοποιηθεί κυρίως για τη μεταφορά χρημάτων μεταξύ ατόμων που ζουν σε αναπτυσσόμενες χώρες και που δεν έχουν πρόσβαση σε παραδοσιακές τράπεζες. Τελικός στόχος του όμως είναι, να εξελιχθεί στο πρώτο κρυπτονόμισμα που θα απευθύνεται σε όλους, θα είναι σταθερό όσο το δολάριο και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σχεδόν όλες τις αγορές.

Οι χρήστες θα έχουν στο «έξυπνο τηλέφωνό τους (smartphone) ένα ψηφιακό πορτοφόλι, το «Calibra» που θα είναι συνδεδεμένο με τις υπηρεσίες Messenger και WhatsApp και με αυτό θα μπορούν να κάνουν τις αγορές τους, να στείλουν ή να λάβουν χρήματα. Το Libra λειτουργεί με ανοιχτό κώδικα χωρίς δικαιώματα, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε προγραμματιστής, εταιρεία ή ίδρυμα θα μπορεί να το ενσωματώσει στις υπηρεσίες του.

19 Ιούνη 1947: Εκτέ­λε­ση 17 κομ­μου­νι­στών στην Αί­γι­να

Αλέ­κος Χα­τζη­κώ­στας 

«Και οι 17 πρό­τα­ξαν ηρω­ι­κά τα στήθη τους στο εκτε­λε­στι­κό από­σπα­σμα φω­νά­ζο­ντας: Ζήτω το ΕΑΜ, Ζήτω ο Ζα­χα­ριά­δης»

19/6/1947: Στον Τούρ­λο Αί­γι­νας εκτε­λού­νται 17 κομ­μου­νι­στές από τις φυ­λα­κές της Αι­γι­νας. Είναι οι: Απο­στο­λά­κης Νίκος, Αυ­γέ­ρης Μή­τσος, Βου­τσι­νάς Κώ­στας, Γκι­να­νιώ­της Θα­νά­σης, Γκί­νης Δη­μή­τρης, Δη­μη­τρα­κό­που­λος Πα­να­γιώ­της, Κα­λο­γιάν­νης Κυ­ριά­κος, Κόλ­λιας Αλέ­κος, Κω­τού­λιας Κώ­στας, Λά­τσος Συ­νο­δι­νός, Μο­νέ­δας Μι­χά­λης, Μπουρ­δής Αντώ­νης, Ντά­λιος Δη­μή­τρης, Σι­δέ­ρης Θό­δω­ρος, Τό­λιας Πα­να­γιώ­της, Τρια­ντά­φυλ­λου Θό­δω­ρος, Χα­τζό­που­λος Βαγ­γέ­λης. (ΦΩΤΟ: Από πλάκα στο κοι­μη­τή­ριο της Αί­γι­νας)

Σε εκ­θέ­σεις εκτε­λέ­σε­ων που δη­μο­σιεύ­ο­νται σε ΦΕΚ (!) δια­βά­ζου­με τις τρα­γι­κές και ταυ­τό­χρο­να ανα­τρι­χια­στι­κές λε­πτο­μέ­ρειες όλου του «τε­λε­τουρ­γι­κού» των εκτε­λέ­σε­ων.

«26 :Αυ­γού­στου 1947,ΦΕΚ 43

Εκ­θε­σις εκτε­λέ­σε­ως κα­τα­δι­κα­στι­κής ρις θά­να­τον απο­φά­σε­ως

Εν Αι­γί­νη σή­με­ρον την 19η­ντου μηνός Ιου­νί­ου του χι­λο­στού εν­νε­α­κο­σιο­στού τεσ­σα­ρα­κο­στού εβδό­μου (1947) έτους ημέ­ραν Πέμ­πτην και ώρα­ν5π.μ ημείς ο παρά τοις εν Πει­ραιεί Πλημ/δί­καις Ανει­σαγ­γε­λεύς Χρ. Μάλ­φας ορι­σθέ­ντες υπό του κ. Ει­σαγ­γε­λέ­ως των εν Πει­ραιεί Πλημ/δικών όπως πα­ρα­στώ κατά την εκτέ­λε­σιν της υπ’ αριθ. 19 και από 27 Σε­πτεμ­βρί­ου 1945 απο­φά­σε­ως του Δι­κα­στη­ρί­ου των εν Θή­βαις Συ­νέ­δρων δι’ ης κα­τε­δι­κά­σθη­σαν εις την ποι­νήν του θα­νά­του οι κη­ρυ­χθέ­ντες ένο­χοι φόνου 1) Ευάγ­γε­λος Χα­τζό­που­λος του Γε­ωρ­γί­ου ή Κο­ντο­βάγ­γε­λος γεν­νη­θείς εν Κων­στα­ντι­νου­πό­λει και κα­τοι­κών εν Αθή­ναις (Συ­νοι­κι­σμός Πε­ρι­στε­ρί­ου) ετών 22 σερ­βι­τό­ρος ,άγα­μος και Χρι­στια­νός Ορ­θό­δο­ξος και 2) Θε­ό­δω­ρος Σι­δέ­ρης του Βα­σι­λεί­ου γεν­νη­θείς εν Αθή­ναις και κα­τοι­κών ωσαύ­τως ετώ­ν24,ερ­γά­της έγ­γα­μος και Χρι­στια­νός Ορ­θό­δο­ξος, ήδη κρα­του­μέ­νων εν ταις ενταύ­θα Φυ­λα­καίς Αι­γί­νης, πα­ρα­λα­βό­ντες και τον Δι­κα­στι­κόν Γραμ­μα­τέα της Ει­σαγ­γε­λί­ας Πρω­το­δι­κών Πει­ραιώς Παν. Φωκάν ,με­τέ­βη­μεν εις τον τόπον της εκτε­λέ­σε­ως Τούρ­λος (β’ Οχυ­ρόν) της Κοι­νό­τη­τος Με­σα­γρού Αι­γί­νης ένθα πα­ρί­στα­το ο ιε­ρεύς φυ­λα­κών Αι­γί­νης Κων/νος Κα­νά­κης,ο ια­τρός (Αν­θυ­πί­α­τρος) Εμ. Οκο­νο­μί­δης και ο Πρό­ε­δρος της Κοι­νό­τη­τος Με­σα­γρού Αι­γί­νης Δη­μή­τριος Μπό­γρης. Προ­σα­χθέ­ντες οι εις θά­να­τον κα­τα­δι­κα­σθέ­ντες 1) Ευάγ­γε­λος Γε­ωρ­γί­ου Χα­τζό­που­λος ή Κο­ντο­βάγ­γε­λός και 2) Θε­ό­δω­ρος Βα­σι­λεί­ου Σι­δέ­ρης περί της ταυ­τό­τη­τος των οποί­ων εβε­βαιώ­θη­μεν υπό του Αρ­χι­μαν­δρί­του Κων/νου Κα­νά­κη και του επί κε­φα­λής του Στρα­τιω­τι­κού Απο­σπά­σμα­τος του Ταγ­μα­τάρ­χου Βα­σι­λεί­ου Πα­πα­δη­μη­τρο­πού­λου , αλλά και εξ αυτών των ιδίων κα­τα­δί­κων οί­τι­νες ερω­τη­θέ­ντες εδή­λω­σαν ότι ουδέν έχου­σι να εί­πω­σι.