ME ΝΕΟ ΕΓΓΡΑΦΟ Η ΤΡΟΪΚΑ AΠAITEI EΦΑΡΜΟΓΗ 100% ΤΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ

Την απαίτηση της τρόικας για 100% εφαρμογή των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει η κυβέρνηση με το δεύτερο μνημόνιο το 2012 αποτυπώνει το έγγραφο που έστειλαν οι δανειστές, ως συνοδευτικό υλικό στο αίτημα της χώρα για δίμηνη παράταση του μνημονίου. Μεταξύ άλλων, ζητείται ανεξάρτητος οργανισμός για φόρους και έσοδα, στα πρότυπα του αμερικάνικου IRS.

Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, στο έγγραφο τίθενται όλα τα ανοιχτά ζητήματα (συμπληρωματικά μέτρα για τον προϋπολογισμό του 2015, αυξήσεις στο ΦΠΑ, αλλαγή στη ρύθμιση για τις 100 δόσεις, σταδιακή κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, απελευθέρωση κλειστών αγορών, μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη και το πτωχευτικό δίκαιο) και για πρώτη φορά θίγεται το ζήτημα ανεξάρτητου οργανισμού για τους φόρους.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι με το αίτημα αυτό, οι δανειστές θέλουν να καταστήσουν γνωστές τις ενστάσεις τους για την λειτουργία της «ανεξάρτητης» γγ Δημοσίων Εσόδων και την αποτελεσματικότητα της διοίκησης του υπουργείου Οικονομικών στο σκέλος των εσόδων.

πηγή: in.gr

Το Σαμαρικό Success Story που γκρεμίστηκε σε 2 μέρες και η ζητούμενη επίδειξη αξιοπρέπειας για τον ελληνικό λαό

Του Σπύρου Γουδέβενου 

Μέχρι τα τέλη Νοέμβρη όλα στην Ελλάδα πήγαιναν εξαιρετικά. Βρήκαμε ένα τρίμηνο που είχαμε "ανάπτυξη", το χρέος δεν ήταν στο 180% του ΑΕΠ, αλλά στο 60% με δικά μας μαθηματικά, τα έσοδα ήταν εξαιρετικά, η τρόικα σχεδόν ικανοποιημένη.

Τι και αν τα τελευταία 5 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας έχει πέσει κατά 25%, νούμερο που παλιότερα δικαιολογούνταν μόνο σε περίπτωση πολέμου, τα έσοδα έπεφταν μήνα με τον μήνα, με τα χρέη των πολιτών προς την εφορία να αυξάνονται εδώ και ενάμισι χρόνο 1 δις ανά μήνα. Τι και αν η απελευθέρωση των κατασχέσεων από τις αρχές του 2015, οδηγούσε σε ξεσπίτωμα δεκάδων χιλιάδων λαού. Παρόλα αυτά, το παραμύθι μέχρι και πριν λίγες μέρες, λεγόταν από το Μαξίμου με ένταση!

Και έρχεται η σφαλιάρα από του δανειστές, που απαιτούν επί της ουσίας το μακροχρόνιο δέσιμο της χώρας με τις απεχθείς συμβάσεις τους. Η σφαλιάρα στον Σαμαρά, όπως έγραψα σε παλιότερο άρθρο, ήρθε γιατί απέκτησε αντιμνημονιακή ρητορεία, σκίζοντας κάθε μέρα μνημόνια με αποκορύφωμα την έξοδο που θα έκανε από 1/1/2015. Ο Σαμαράς έβλεπε εκλογές, και οι δανειστές είδαν να γκρεμίζεται η όποια ιδεολογική κηδεμονία του μνημονιακού μονοδρόμου, από τους ίδιους εγχώριους εκφραστές του. Μετά την σφαλιάρα, τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα είναι τόσο πολλά, που ο Σαμαράς δεν άντεξε να τα περάσει πριν τον Φλεβάρη, και έτσι εξαντλεί σήμερα τις όποιες πιθανότητες έχει να εκλέξει ΠτΔ, χωρίς να έχουν προηγηθεί νέα μέτρα...Έτσι απλά, για αυτό επίσπευσε την Προεδρική εκλογή!

Η δόξα των φθαρμένων υλικών

 Στάθης στον eniko

Εκ Βρυξελλών άρξασθαι, μιας και εκεί, στα γύρω και τα πέριξ, η Ενωμένη Ευρώπη «τετέλεσται». Είναι ένα είδος ιστορικής ειρωνείας, ότι λίγο έξω απ’ τις Βρυξέλλες βρίσκεται το Βατερλώ,

διότι σήμερα οι Βρυξέλλες αποτελούν ένα διαρκές Βατερλώ της Ευρωπαϊκής Ιδέας, της ενότητας και της Ενωσης. Ελεγαν έως προσφάτως και λέγουν κάποιοι ακόμα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναβαθμίστηκε, απέκτησε αρμοδιότητες και σημαίνοντα ρόλο στα Ευρωενωσιακά πράγματα. Ανοησίες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει μετατραπεί σε έναν στεγανό χώρο, μια

νεκρή ζώνη που προστατεύει την Κομισιόν από οποιονδήποτε έλεγχο, οποιουδήποτε κόμματος, οποιουδήποτε κοινοβουλίου, οποιουδήποτε κράτους - πλην ενός.

Το Ευρωκοινοβούλιο όχι μόνον δεν ελέγχει κανένα απ’ τα εκτελεστικά όργανα της Ενωσης, αλλά ούτε μπορεί καν να προωθεί οτιδήποτε, πόσω μάλλον να υπαγορεύει πολιτικές ανάλογες των εντολών που δίνουν στους ευρωβουλευτές οι ευρωψηφοφόροι.

Το “δάσος - Λαγκάρντ” και το “δέντρο - Παπακωνσταντίνου”

Με αφορμή την παραπομπή του πρώην υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο, και πέρα από την υπόθεση αυτή καθ’ αυτή, ορισμένες γενικότερες παρατηρήσεις:

Νίκος Μπογιόπουλος

Πρώτη παρατήρηση: Το Κολοσσαίο δεν παύει να είναι Κολοσσαίο ακόμα κι όταν στην αρένα του ρίχνονται οι μέχρι χτες πραιτοριανοί του. Μάλιστα, όσο λιγότερος είναι ο «άρτος» για το λαό, τόσο περισσότερο έχουν ανάγκη οι άρχοντες του Κολοσσαίου να καταφεύγουν στα θεάματα για τον εξευμενισμό του πλήθους. Και τι πιο «καθαρτήριο» θέαμα, τι πιο «εξαγνιστική» παράσταση για τους δήμιους και τους πραίτορες, από την εικόνα ενός πραιτοριανού - δήμιου που τον ρίχνουν στα θηρία οι ίδιοι οι πραίτορες, οι ίδιοι οι δήμιοι.

Αιώνες τώρα, αυτός είναι ένας από τους τρόπους για να αναπαράγεται το Κολοσσαίο. Αν χρειαστεί και όποτε χρειαστεί «τρώει» και κάποιους από τους δικούς του. Γιατί το θέμα, τελικά, είναι να βγαίνουν «καθαροί» οι άρχοντες του Κολοσσαίου. Να μπορούν να παριστάνουν τους «άτεγκτους». Κάποιες φορές η θυσία ενός πραιτοριανού καθίσταται αναγκαία προϋπόθεση ώστε να συνεχιστεί ο κανιβαλισμός. Η απανθρωπιά. Η σφαγή και η βαρβαρότητα. Και μάλιστα στο όνομα της δικαιοσύνης και της κάθαρσης...

Ο Γιούνκερ θέλει «οικεία πρόσωπα» στην εξουσία στην Ελλάδα- Ευθεία Παρέμβαση

Νέα παρέμβαση από την Ευρώπη στιςσχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ.
πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Προτιμούμε τα «οικεία πρόσωπα», είπε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σημειώνοντας πως «οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά τι θα σημάνει για την χώρα τους και την ευρωζώνη ένα λανθασμένο εκλογικό αποτέλεσμα».«Οι υποστηρικτές των μνημονίων αλληλοστηρίζονται»,

Μιλώντας στην αυστριακή τηλεόραση, ο πρόεδρος της Κομισιόν ανέφερε πως «δεν θα ήθελα να έρθουν στην εξουσία ακραίες δυνάμεις». Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο αν θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα «ακραία δύναμη» απάντησε: «Θα ήθελα η Ελλάδα να κυβερνηθεί από ανθρώπους που έχουν στραμμένο το βλέμμα και την καρδιά τους σε πολλούς αδύναμους ανθρώπους στην Ελλάδα και που κατανοούν την αναγκαιότητα των Ευρωπαϊκών διαδικασιών».

«Κάθε κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές, πρέπει να ανταποκρίνεται σε αυτά τα πρότυπα. Δεν θέλω να σχολιάσω τις πιθανότητες του ενός και του άλλου κόμματος, αλλά θα προτιμούσα να εμφανιστούν οικεία πρόσωπα», είπε, με τον EuObserver να αναφέρει πως πρόκειται για μια «προφανή αναφορά» στον Σταύρο Δήμα, ο οποίος στο παρελθόν είχε διατελέσει επίτροπος της ΕΕ.

Μαξίμου: Το σχέδιο της αλεπούς

Σπύρος Γεωργάτος

Η επίσπευση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά, αφού προηγουμένως ο Αντώνης Σαμαράς και οι επιτελείς του είχαν αφήσει να διαρρεύσει στον φίλιο τύπο ότι «δε βλέπουν εκλογές» και ότι «η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής Προέδρου θα δημιουργήσει προεκλογικό κλίμα και θα αποσταθεροποιήσει τη χώρα στη μέση μιας εξαιρετικά δύσκολης διαπραγμάτευσης». Η κίνηση αυτή δεν είναι επομένως «απλώς ανακόλουθη» όπως τόσες άλλες, αλλά προδίδει τέχνασμα και προτοιμασία. Είναι σαφές ότι κάτι πέραν του προφανούς συμβαίνει που θυμίζει «τη μπλόφα της μπλόφας», δηλαδή την τακτική που ακολουθούσε ο Ρόμμελ, η «αλεπού της ερήμου» για να βγει απ’ τα δύσκολα στον πόλεμο της Αφρικής. Ας δούμε λοιπόν ένα υποθετικό σενάριο που στηρίζεται σε αυτή τη λογική.

Οι συμπληγάδες στις οποίες βρέθηκε η κυβέρνηση μετά τις αντιδράσεις του ευρωπαικού διευθυντηρίου ήταν από τη μία πλευρά η σχεδόν βέβαιη διάλυσή της αν επέλεγε να συνεχίσει αποδεχόμενη τους νέους όρους της τρόικα –αφού πολλοί βουλευτές της συμπολίτευσης είχαν αυτο-δεσμευθεί ότι δεν θα ψηφίσουν από εδώ και πέρα νέα μέτρα- και από την άλλη ο κίνδυνος να εξαναγκασθεί να πάει σε πρόωρες εκλογές, αφού οι 180 ψήφοι για την εκλογή του Προέδρου θα ήταν πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν τώρα, υπό τις δεδομένες πολιτικές συνθήκες. Από τα δύο ενδεχόμενα φαίνεται να επέλεξε το δεύτερο, αλλά όχι χωρίς σχέδιο να δώσει μια «τελευταία μάχη». Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η μάχη αυτή δεν δίνεται με την υποψηφιότητα Δήμα. Ο Σταύρος Δήμας, αν και έχει αρκετές συμπάθειες στον πολιτικό χώρο της μετριοπαθούς Δεξιάς και του Κέντρου, δεν παύει να είναι μια χαμηλής διεισδυτικότητας υποψηφιότητα που είναι απίθανο να προσελκύσει τις ψήφους των ΑΝΕΛ ή των «αριστερών συναινετικών» που προέρχονται από τη ΔΗΜΑΡ και να τους αναγκάσει να παρεκκλίνουν από τις αποφάσεις των κομματικών τους οργάνων.

Τα Βαλκάνια για τους λαούς των Βαλκανίων

M. Medenica & A. Zivkovic

Τα Βαλκάνια παλεύουν ενάντια σε μια τριπλή κρίση: του εξωτερικού χρέους, της μαζικής ανεργίας και της στασιμότητας του παραγωγικού τομέα. Στη πραγματικότητα, πρόκειται για μια κρίση εξάρτησης από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Η οικονομική ζωή εξαρτάται πλήρως από τη δαπανηρή εισαγωγή ευρωπαϊκού κεφαλαίου προκειμένου να καλυφθούν τα πελώρια δημοσιονομικά και εμπορικά ελλείμματα που αντιπροσωπεύουν τη τεράστια λεηλασία εθνικού πλούτου προς όφελος των ευρωπαίων τραπεζιτών. 

M. Medenica
&
A. Zivkovic

Με τη κρίση, οι ξένοι τραπεζίτες που ελέγχουν το χρηματιστικό σύστημα της περιοχής, σταμάτησαν να δανείζουν και έτσι κατάρρευσε η πυραμίδα του χρέους. Από τότε μέχρι σήμερα η Ελλάδα, η Σλοβενία, η Σερβία, η Ρουμανία και η Βοσνία βρίσκονται σε καθεστώς πτωχευτικής διαχείρισης από την Τρόϊκα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) που επέβαλε, με τη συνεργασία του ντόπιου πολιτικού κατεστημένου, προγράμματα λιτότητας τόσο άγρια που προκάλεσαν μια ανθρωπιστική καταστροφή. Μαίνεται ένας νέος ευρωπαϊκός πόλεμος. Στόχος του είναι να κάνει τα Βαλκάνια και την υπόλοιπη περιφερειακή Ευρώπη να πληρώσουν για τα χρέη των τραπεζών της Βόρειας Ευρώπης.