Ευθύς μετά τας εκλογάς της 31 Μαρτίου το Κ.Κ.Ε. έλαβε νέας οδηγίας εκ Μόσχας και ήρχισε τακτικήν επιθετικήν. Αι πληροφορίαι μας έως τότε ήσαν ότι το Κ.Κ.Ε. έδρα εις χωριστούς τομείας από το Αυτονομιστικόν Μακεδονικόν Κίνημα.
Πράγματι το μεν Κ.Κ.Ε. περιωρίζετο από του Αξιού μέχρι της Θράκης, το δε Ν.Ο.Φ. (το σλαβικόν Ε.Α.Μ.) έδρα από του Αξιού μέχρι των Αλβανικών συνόρων. Κατά τον χειμώνα του 1945 (Οκτώβριος – Φεβρουάριος 1946) αι ετοιμασίαι αμφοτέρων των αναρχικών τούτων οργανώσεων Κ.Κ.Ε. και Ν.Ο.Φ. περιωρίζοντο εις την δημιουργίαν πυρήνων και συνδέσμων εις όλην την ύπαιθρον, την αποθήκευσιν όπλων και πολεμοφοδίων εν πάση μυστικότητι, την ίδρυσιν εκ νέου της Επιμελητείας του Αντάρτη και την συσσώρευσιν τροφών. Είναι περίεργον ότι κατά την πρώτην αυτήν περίοδον γίνονται εις την Δ. Βόρειον Ελλάδα υπό των Σλάβων και εις την Αν. Βόρειον Ελλάδα υπό των κομμουνιστών τα ίδια ακριβώς πράγματα, αλλά ωσάν τα δύο τμήματα να είναι τελείως ανεξάρτητα, ωσάν οι νομοί Πέλλης, Φλωρίνης και Καστοριάς να έχουν εκχωρηθή εις τον Τίτο. Οπωσδήποτε τόσον το Κ.Κ.Ε. όσον και η Ν.Ο.Φ. φαίνονται νομοταγείς και ουδέν έγκλημα διαπράττουν.
Μόνον τέλη Φεβρουαρίου αρχίζουν να εμφανίζωνται ένοπλοι συμμορίαι εις όλην την ύπαιθρον και μολονότι δεν κακουργούν πουθενά τονώνουν το ηθικόν των κομμουνιστών χωρικών και εκφοβίζουν τους εθνικόφρονας δια της παρουσίας των.
Μετά τας εκλογάς (τέλη Απριλίου) η κατάστασις αλλάζει αποτόμως. Αι δύο χωρισταί ζώναι της Β. Ελλάδος εννούνται υπό γιουγκοσλαβικήν διοίκησιν, οι ξένοι πράκτορες διευθύνουν μέχρι του Έβρου, δημιουργείται εις Σκόπια κοινόν Αρχηγείον, το οποίον δεν τηρεί καν τα προσχήματα. Χωρίς καμμίαν επιφύλαξιν, και μάλιστα επιδεικτικώς, εφοδιάζουν τους Σλάβους αρχηγούς, οι οποίοι εισέρχονται εις το έδαφός μας με ταυτότητας και πιστοποιητικά βεβαιούντα τους Έλληνας της Μακεδονίας οπαδούς των ότι είναι οι μέλλοντες αρχηγοί τους, ούς δέον να υπακούουν τυφλώς, εντεταλμένους να επιτύχουν την αυτονόμησιν της Μακεδονίας.
Από τα Σκόπια διευθύνονται σήμερον 34 μεγάλαι συμμορίαι μικταί εκ Σλάβων και Ελλήνων και πολλαί μικραί, εκ 5-6 ατόμων εκάστη, εξ εντοπίων, βοηθητικαί των πρώτων, χρησιμοποιούμεναι δια τον φόνον μεμονωμένων εθνικιστών εις τους αγρούς και την παραπλάνησιν και απασχόλησιν των κινητών αποσπασμάτων της Χωροφυλακής.
Τον Μάϊον είχον εισέλθει εις την Ελλάδα δια του δασώδους Καϊμακτσαλάν 3 τάγματα μικτά αυτονομιστών, εκ 3 λόχων έκαστον. Τον πυρήνα αποτελούν Σέρβοι κομμουνισταί και Έλληνες ελασίται καταφυγόντες εις Σερβίαν μετά τα Δεκεμβριανά. Είναι οπλισμένοι με όλμους, πολυβόλα, χειροβομβίδας και ασυρμάτους. Περί τον πυρήνα αυτόν συγκεντρούνται, αναλόγως των αναγκών, εντόπιοι χωρικοί είτε κομμουνισταί, είτε αδιάφοροι τρομοκρατούμενοι. Οι εντόπιοι ούτοι χρησιμοποιούνται δια κάποιαν σοβαρωτέραν επιχείρησιν εκάστοτε και είτα κρύπτοντες τον οπλισμόν και τα στρατιωτικά ρούχα αυτών εις κρυψώνας, επανέρχονται εις τα χωριά τους ως φιλόνομοι δήθεν πολίται.
Τα τάγματα αυτά βοηθούνται από τοπικάς επιτροπάς, πενταμελείς κατά νομόν και υποπεπιτροπάς τριμελείς κατά επαρχίαν, εχούσας προορισμόν να φροντίζουν αφ’ ενός δια την επιμελητείαν και αφ’ ετέρου δια την παροχήν πληροφοριών επί της κινήσεως και της δυνάμεως των καταδιωκτικών αποσπασμάτων.
Ήδη από των αρχών Μαΐου ειδοποιήσαμεν την Κυβέρνησιν περί της σοβαρότητος των προετοιμασιών των αναρχικών. Οι παλαιοί μας πράκτορες της Επιτροπής Συντονισμού Εθνικού Αγώνος μας απέστελναν εκθέσεις αι οποίαι όλαι, χωρίς να γνωρίζη ο είς πράκτωρ μας τον άλλον επανελάμβανον περίπου τα αυτά πράγματα.
Παρά την ακρίβειαν και την σοβαρότητα των πληροφοριών μας των τόσο καλά διασταυρουμένων, ούτε το Υπουργείον Δημοσίας Ασφαλείας, ούτε η Κυβέρνησις ηθέλησαν να πιστεύσουν.
Υπεδείξαμεν εγγράφως ότι η Χωροφυλακή, οπλισμένη μόνον με παλαιά όπλα Μάουζερ, ήτο ανίκανος ν’ αντισταθή εις τον βαρύν οπλισμόν των συμμοριών και συνεπώς θα υπέκυπτε.
Τα πράγματα μας εβεβαίωσαν. Εις δύο τρίγωνα, το έν Εδέσσης – Βερροίας – Γιδά, το άλλο Σερβίων – όρος Χάσια – όρος Όλυμπος, η χωροφυλακή εξεμηδενίσθη. Πρώτον προσεβλήθησαν οι απομονωμένοι σταθμοί χωροφυλακής, δυνάμεως 3-5 μόνον ανδρών, οι χωροφύλακες εφονεύθησαν και οι σταθμοί ενεπρήσθησαν. Κατόπιν προσεβλήθησαν μεγαλείτερα κέντρα, όπου χωρίς η επιτυχία των αναρχικών να είναι πάντοτε πλήρης, εν τούτοις επετύγχανον να φονεύουν μερικά όργανα της τάξεως και να τραυματίζουν άλλα. Οσάκις εκινούντο κατά των συμμοριών μεγάλα αποσπάσματα χωροφυλακής και εκύκλωναν αυτάς, πάντοτε οι αναρχικοί δια του βαρέως οπλισμού αυτών έσπαζαν τον κλοιόν και διέφευγον.
Μάτην επιμείναμεν εις την ανάγκην επείγοντος εξοπλισμού της χωροφυλακής δια πολυβόλων. Και όταν επείσθη κάποτε ο Υπουργός της Δημ. Τάξεως, ο κ. Ουίκαμ, Άγγλος οργανωτής της Δημ. Ασφαλείας απήντησεν αρνητικώς προφασιζόμενος ότι ‘εις την Αγγλίαν η Χωροφυλακή δεν έχει πολυβόλα’.
Έως ότου τα πράγματα ανοίξουν τους οφθαλμούς του κ. Ουίκαμ η χωροφυλακή της υπαίθρου είχε χάσει το ηθικόν της. Εις το κατάντημα αυτό εβοήθησαν δύο πράγματα. 1) Η αναξιότης ή η εσκεμμένη συνοδοιπορεία πολλών συνταγματαρχών Ανωτάτων Διοικητών Χωροφυλακής Βορείου Ελλάδος, ανηκόντων εις την δημοκρατικήν παράταξιν, τους οποίους ηρνείτο να αντικαταστήση ο τε Γεν. Αρχηγος Μπριλάκης (δημοκρατικός) και ο κ. Ουίκαμ, ικανότατος ίσως οργανωτής, αλλά ανίκανος με τον αγγλικόν του εγκέφαλον να εννοήση τι συμβαίνει εις τον ιδικόν μας γιδότοπον. 2) Η θαυμασία προπαγάνδα κατά χωρία του Κ.Κ.Ε. Ύστερα από κάθε επίθεσιν των συμμοριών εις περιφέρειαν τινα προσήρχοντο τάχα λαϊκοί φίλοι ή γύναια της ΕΠΟΝ προς τα όργανα της τάξεως και τους προέτρεπαν ‘να μη σκοτώνωνται άδικα για το χατήρι των κεφαλαιοκρατών’. Η προπαγάνδα δε αυτή τοσούτω μάλλον εγίνετο πιστευτή, καθ’ όσον το κράτος ουδεμίαν σύνταξιν εξαιρετικήν απένεμεν εις τας οικογενείας των θυμάτων του καθήκοντος, εμάνθανον δε οι χωροφύλακες ότι αι οικογένειαι των φονευομένων συναδέλφων τους επένοντο.
Πάντως σήμερον η Χωροφυλακή εν τη πράξει δεν υπάρχει. Αξιωματικοί και οπλίται προφασίζονται ασθένειαν δια να μην εξέλθουν εις περιοδείαν ή καταφεύγουν εις τους βουλευτάς μετά φορτικότητος δια να επιστρέψουν εις Αθήνας.
Εγγράφως συνεστήσαμεν να επέμβη ο στρατός εγκαίρως δια να συγκρατηθή η Χωροφυλακή. Ο στρατηγός Σπηλιωτόπουλος και ο στρατηγός Βεντήρης αμέσως απεδέχθησαν σχετικήν πρότασιν του Υπουργού κ. Π. Μαυρομιχάλη. Ο στρατηγός Ρόλιγγς όμως απήντησεν ότι δεν δέχεται ο στρατός να διακόψη κατ’ ουδένα λόγον την εκπαίδευσίν του.
Όλη η Μακεδονία ευρίσκετο εν επαναστάσει και οι Άγγλοι δεν το εννοούσαν ή, τολμώ να το εκστομίσω, ηρέσκοντο να ενταθούν κάπως τα εσωτερικά μας βάσανα.
Τώρα αντελήφθη και ο κ. Ρόλιγγς την ανάγκην της συμμετοχής του στρατού εις τας επιχειρήσεις, πλην εκείνο το οποίον προ 1 μηνός ήτο εύκολον, τώρα είναι δυσκολώτατον να επιτευχθή, διότι η πυρκαϊά έφθασε μέχρι Λαμίας.
Εγγράφως εζητήσαμεν από τον κ. Κ. Τσαλδάρην και τον κ. Σπ. Θεοτόκην την 17 Μαΐου, σχεδόν προ διμήνου να εγκρίνουν αφ’ ενός την διανομήν όπλων εις εθνικόφρονας πολίτας εγνωσμένης τιμιότητος και φρονημάτων, αφ’ ετέρου την δημιουργίαν συμμοριών ιδικών μας εκ Ποντίων κυρίως αγωνιστών της Εθνικής Αντιστάσεως. Τα μέτρα ταύτα δεν ενεκρίθησαν μολονότι ήτο πρόδηλος η χρησιμότης αυτών.
Πράγματι δεν είναι δυνατόν να προληφθούν αι δολοφονίαι εις την ύπαιθρον άνευ υπάρξεως ‘σταθεράς αμύνης’, δηλ. χωρίς να υπάρχη μόνιμος δύναμις οπλισμένη εις κάθε χωριό. Επειδή δε η χωροφυλακή δεν ήτο δυνατόν να διαθέτη επαρκή δύναμιν, εζητήσαμεν να διανεμηθούν εις τους πολίτας υπό των αξιωματικών της χωροφυλακής τα όπλα τα παραδοθέντα μετά την Βάρκιζαν υπό των ελασιτών.
Η ανάγκη δε της οργανώσεως ιδικών μας συμμοριών επιβάλλεται υπό της διαπιστώσεως ότι δεν είναι δυνατόν να πολεμηθή είς στρατός–φάντασμα παρά δι’ άλλου στρατού–φαντάσματος. Τούτο απεδείχθη δια των επιχειρήσεων του Γ΄ Σώματος Στρατού εις το όρος Πάϊκον όπερ εκύκλωσαν 2.500 στρατιώται χωρίς να ανεύρουν ούτε έναν αντάρτην, ούτε ένα όπλον, διότι τα μεν όπλα είχον αποκρυβή, οι δε αναρχικοί ησχολούντο εις την υλοτομίαν δήθεν.
Το ‘Κέντρον’ του κ. Σοφούλη παρεμποδίζει ακόμη σήμερον το κράτος να επιβληθή, διότι πολλοί ανώτεροι υπάλληλοι, π.χ. ο εισαγγελεύς Εφετών Κοζάνης Κουλάκος, είναι αριστεροί και αρνούνται να υπογράψουν τα εντάλματα συλλήψεως που ζητούν οι Νομάρχαι και οι Έπαρχοι. Εφ’ όσον λοιπόν η κρατική μηχανή, μη εκκαθαρισθείσα από τους κομμουνιστάς υπαλλήλους, κωλυσιεργεί συστηματικώς εις την εμπέδωσιν της τάξεως, τι άλλο απομένει από την σύλληψιν των αναρχικών υπό συμμοριών ιδικών μας;
Άλλωστε και η συστηματική καταδίωξις των αναρχικών δεν δύναται να γίνη αποτελεσματική ει μη υπό τοπικών ιδικών μας συμμοριών που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, γνωρίζουν τους τροφοδότας των αναρχικών και τα κρυσφύγετά τους.
Όλα τα ανωτέρω τα είχομεν ειπεί και προς τον Αρχιστράτηγον Παπάγον προ της αναχωρήσεώς του δια Λονδίνον. Έκτοτε δεν επαύσαμεν να υποδεικνύωμεν τον επερχόμενον κίνδυνον, ο οποίος κατά τα κομμουνιστικά σχέδια πρόκειται να κορυφωθή εντός του Αυγούστου, εις τρόπον ώστε η Χώρα να ευρεθή κατά τας παραμονάς του δημοψηφίσματος εις τοιούτον χάος, ώστε να αναβληθή η επάνοδος της Α.Μ. του Βασιλέως, αναβαλλομένης της ετυμηγορίας του Λαού.
Ήδη το ΚΚΕ θεωρεί ότι εξήρθρωσε την κρατικήν μηχανήν εις την ύπαιθρον και τα χωρία και ετοιμάζει επιθέσεις εντός των πόλεων διορίσαν επιτρόπους δια τας αστικάς ταραχάς ως εξής
1) Τον Μπαρτζώταν δια την Αττικοβοιωτίαν,
2) Τον Μπλάναν δια την Στερεάν και Θεσσαλίαν,
3) Τον Ζεύγον δια την Πελοπόννησον,
4) Τον Στρίγκον δια την Α. Μακεδονίαν και Θράκην
5) Τον Τζήμαν δια την Δ. Μακεδονίαν
Εάν δεν ληφθούν άμεσα και δραστικά μέσα το ΚΚΕ θα επιτύχη των σκοπών του, διότι πράγματι η ύπαιθρος εις την Δ. Μακεδονίαν, θεσσαλίαν και Στερεάν τρομοκρατείται κυριολεκτικώς. Μετά τον φόνον πολλών Προέδρων Κοινοτήτων εθνικιστών, οι απομείναντες εν ζωή Πρόεδροι κατέφυγαν εις τας πόλεις, αφίσαντες τα χωριά τους άνευ διοικήσεως. Οι χωρικοί δεν μεταβαίνουν εις τους αγρούς των διότι πυροβολούνται. Τα σπαρτά εις πολλάς περιφερείας μένουν αθέριστα, η δε προσφιλής μέθοδος εις τον κομμουνισμόν της απαθλιώσεως ενεργεί πανταχού. Η ανασυγκρότησις, η οποία είχε αρχίσει να θαυματουργή χάρις εις την εργατικότητα των χωρικών μας εσταμάτησεν. Ο κομμουνισμός με την δυναμικότητά του και τα σκληρά μέτρα του προχωρούσεν εις το έργον του συστηματικώς.
Το ΚΚΕ όπου επικρατεί εφαρμόζει τώρα νέαν μέθοδον της ‘συμφιλιώσεως’. Υπόσχονται δηλαδή εις τους καταπτοηθέντας αγρότας να φεισθούν της ζωής των, αρκεί να μείνουν ουδέτεροι εις τον αγώνα μεταξύ αναρχισμού και Κράτους, αρκεί δηλαδή να μην αναφέρουν εις τας αρχάς ούτε ποίοι εκ των συγχωριανών τους ακολουθούν τους αυτονομιστάς, ούτε να προδίδουν τας κινήσεις των συμμοριών.
Προ αυτής της καταστάσεως ευρεθέντες ηναγκάσθημεν ν’ αντιδράσωμεν με ριζικά μέτρα. Ο κ. Μαρκεζίνης την παραμονήν της αναχωρήσεώς του κ. Τσαλδάρη του έθεσεν, τρόπον τινά τελεσιγραφικώς, την απαίτησιν να ιδρυθή ‘Μακεδονικόν Κομιτάτον’ το οποίον θα εφρόντιζε να σωθή η Β. Ελλάς. Ο κ. Τσαλδάρης απεδέχθη τέλος τούτο και το Κομιτάτον ιδρύθη αυθημερόν.
Εις σύσκεψιν με τον κ. Μαυρομιχάλην και τον αντιστράτηγον Σπηλιωτόπουλον, ο κ. Μαρκεζίνης και εγώ εθέσαμεν τας βάσεις του, την δε επομένην ημέραν είχομεν ήδη εξεύρει 100 εκατομμύρια δραχμών δια τας πρώτας ενεργείας μας, κατανεμηθείσας ως εξής. 50.000.000 θα δοθούν εις τον στρατηγόν Βεντήρην δια την Κεντρικήν και Ανατολικήν Μακεδονίαν, 40.000.000 εις τον στρατηγόν Γεωργούλην (ευτυχώς συμφωνούντα πλήρως μαζύ μας και δραστηρίως εργαζόμενον κατά του κομμουνισμού) δια την Δ. Μακεδονίαν και Θεσσαλίαν και 10.000.000 εις τον στρατηγόν Γιατζήν δια την Στερεάν Ελλάδα.
Με τα χρήματα αυτά θα οργανωθούν εικοσαμελείς συμμορίαι από εθνικόφρονας εντίμους πολίτας υπό αξιωματικόν με πολιτικήν περιβολήν, σκοπόν έχουσαι αφ’ ενός την εξόντωσιν ελαχίστων μεν πλην αρχηγετικών στελεχών των κομμουνιστών δια να παραλύση η όλη αναρχική οργάνωσις δια του αποκεφαλισμού των αρχηγών, αφ’ ετέρου δε την καταδίωξιν των αναρχικών ομάδων της περιφερείας. Κατά τας εκλογάς απεδείχθη ότι όπου υπήρχε εθνικόφρων ομάς (Σούρλας εις Δομοκόν, Καλαμπαλίκης εις Φάρσαλα, Τσαντούλας εις Καρδίτσαν, Ιωάννου εις Λαμίαν, Μαγγανάς εις Μεσσηνίαν) ο κόσμος εφήφισεν αθρόως το Λαϊκόν Κόμμα, όπου όμως αντιθέτως επεκράτουν κομμουνιστικαί συμμορίαι, ως εις Τύρναβον, Γρεβενά, Νάουσαν, Πέλλην, Σέρβια, ουδείς ετόλμα να ψηφίση και η αποχή ήτο μεγίστη.
Προκειμένου του Δημοψηφίσματος είναι προφανής η ανάγκη υπάρξεως ιδικών μας συμμοριών.
Το Κομιτάτον απηρτίσθη εκ των δύο στρατηγών Σπηλιωτοπούλου και Βεντήρη, του κ. Μαρκεζίνη, του Βουλευτού Καβάλλας Ν. Γρηγοριάδη, των τριών διευθυντών εφημερίδων Αχ. Κύρου, Καλαποθάκη και Βοβολίνη υπό την προεδρίαν του Υπουργού των ενόπλων δυνάμεων. Αμέσως ήρχισεν υπό του Γεν. Επιτελείου η αποστολή όπλων εις την ύπαιθρον. Εντός διημέρου απεστάλησαν 600 εις Θεσσαλονίκην, 750 εις Δ. Μακεδονίαν και 200 εις Στερεάν, ίνα διανεμηθούν εις τους εθνικόφρονας. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος θα είναι μεγάλος, όταν οι αγρόται ιδούν ότι κάποιος τους φροντίζει.
Η όλη οργάνωσις θα διευθύνεται εξ Αθηνών, τας δε αποφάσεις θα εκτελή το Γεν. Επιτελείον μέσω γραφείου ειδικού όπερ ιδρύθη αμέσως και θα διατελή υπό την άμεσον επίβλεψιν του υπαρχηγού ταξιάρχου Πεντζοπούλου. Ετοιμάσθησαν 5 σύνδεσμοι αξιωματικοί οίτινες θα αναλάβουν την επιθεώρησιν ανά μιας περιφερείας έκαστος εις όσας δηλαδή διηρέθη η Β. Ελλάς δια τον συντονισμόν των ενεργειών και την παρακολούθησιν.
Ωργανώθη ειδική υπηρεσία πληροφοριών, καθ’ όσον η Κυβέρνησις στερείται πλήρως τοιαύτης, η δε της Χωροφυλακής είναι γελοία και ασυντόνιστος διότι λειτουργεί χωριστά κατά νομούς.
Εις τους επί κεφαλής αξιωματικούς εδόθη η εντολή να εξαφανίζουν τους αρχηγούς των κομμουνιστών, ώστε να μη φαίνεται η δολοφονία, δια να πιστεύεται τάχα ότι διέφυγον ούτοι προς τον Τίτο. Να μη κτυπούν τους δευτερεύοντας παράγοντας, αλλά να φονεύουν τους πρωτεύοντας μόνον και να αποφεύγουν τους ξυλοδαρμούς.
Προς καλλιτέραν οργάνωσιν και συντονισμόν αναχωρούν μεθαύριον Δευτέραν ο Ταξίαρχος Πεντζόπουλος δια Δ. Μακεδονίαν, εγώ δια Θεσσαλονίκην, την δε Τρίτην ο ιδιος ο Υπουργός των Στρατιωτικών δια Θεσσαλίαν.
Μολονότι ηρχίσαμεν το έργον μας τόσον αργά, χάρις εις την αδράνειαν του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως και των Άγγλων, εν τούτοις ελπίζομεν ότι τα δραστικά αυτά μέτρα θα σταματήσουν την πρόοδον του κακού, περί τας αρχάς δε Αυγούστου, ήτοι εντός μηνός θα βελτιώσουν την κατάστασιν αισθητότατα.
Χωρίς τα απάνθρωπα ίσως πλην απαραίτητα αυτά μέτρα φρονούμεν ότι εκινδύνευε μετά την παράλυσιν της Χωροφυλακής και των αγροτών να επέλθη η κόπωσις του στρατού, του ματαίως κυνηγούντος αντίπαλον–φάντασμα. Εκ της κοπώσεως δε ταύτης θα επωφελείτο το ΚΚΕ δια των σειρήνων της ΕΠΟΝ και της εντέχνου προπαγάνδας του προς τους στρατιώτας. Δεν πρέπει να λησμονώμεν ότι το μικρόβιον του κομμουνισμού έχει ήδη εισχωρήσει και εις τον στρατόν, του ποσοστού των κομμουνιστών εκ των στρατευθέντων θεωρουμένου εις 20%, των δε δύο νεωτέρων ηλικιών των τελευταίως κληθεισών εις 35%.
Εαν δεν αντιδράσωμεν βιαίως και σπάσει και ο στρατός, τι άλλο απομένει εις το Κράτος; Τίποτε, το χάος.
Και ημείς μεν θα πράξωμεν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν να γίνη, δια να επιτύχη όμως πλήρως ο επιδιωκόμενος σκοπός δέον και όλα τα Υπουργεία να εκκαθαρισθούν από τους κουκουέδες, οι οποίοι ακόμη τα διευθύνουν (όσον απίστευτον και αν φαίνεται τούτο είναι αληθές!) η δε Βόρειος Ελλάς να κατακλεισθή [sic] από εθνικόφρονας δικαστάς και διδασκάλους και μοιράρχους. Απεδείχθη εκ των πραγμάτων ότι η συνοδοιπορία των δημοκρατικών με τους κομμουνιστάς έφερεν την Ελλάδα εις το χείλος της αβύσσου.
Αθήναι 6.VII.46
(Χειρόγραφη σημείωση Σπ. Μαρκεζίνη: «Το παρόν δεν επρόλαβε να υπογράψη ο κ. Ζαλοκώστας λόγω αναχωρήσεώς του δια Μακεδονίαν»)
Ελευθεροτυπία, 17/5/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου