
Από τις πρώτες κιόλας μέρες μετά τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, άρχισαν να κυκλοφορούν ευρέως αρκετά στοιχεία της πρόσφατης ιστορίας των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα, που οδήγησαν σύντομα στην αποδοχή του όρου «έγκλημα». Η ΝΔ προσπάθησε χωρίς επιτυχία να τα «φορτώσει» όλα στον σταθμάρχη που είχε βάρδια εκείνη τη στιγμή, μιλώντας για «τραγικό ανθρώπινο λάθος». Παράλληλα έβαλε μπρος μια τεράστια εκστρατεία μπαζώματος και συγκάλυψης, που δύο χρόνια μετά αποδεικνύεται ότι ούτε αυτή «της βγήκε», καθώς 3 στους 4 θεωρούν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει το έγκλημα.
Η συγκάλυψη αφορά από τη μια στο παράνομο φορτίο που όπως όλα δείχνουν κουβαλούσε η εμπορική αμαξοστοιχία και από την άλλη στις ευθύνες για τη μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας, που προβλέπονταν από τη νομοθεσία και τις συμβάσεις. Το τελευταίο άνοιξε και τη συζήτηση για τον ρόλο που έπαιξε η ιδιωτικοποίηση των τρένων, με τον ερχομό της HellenicTrain και της ανάγκης να φύγει η ιδιωτική εταιρεία και να επανέλθει ο σιδηρόδρομος στο δημόσιο.
Με αυτό το ζήτημα καταπιανόμαστε στη συνέχεια, μέσα από 4+1 ερωταπαντήσεις, καθώς θεωρούμε ότι το αίτημα για την (επαν)εθνικοποίηση του ΟΣΕ, ως ενιαίο δημόσιο σιδηροδρομικό φορέα και μάλιστα υπό τον έλεγχο της κοινωνίας και των εργαζομένων, είναι κρίσιμης σημασίας για το κίνημα και τη στόχευσή του.