8 Μαρτίου 1857: Οταν ξεσηκώθηκαν οι εργάτριες στη Νέα Υόρκη

 ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ  

Διεθνής Μέρα της Γυναίκας η 8η του Μάρτη, όμως δεν είναι πλατιά γνωστή η ιστορία της καθιέρωσης αυτής της επετείου. Η μέρα αυτή έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος.

Η Β` διεθνής Συνδιάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών, που συνήλθε στην Κοπεγχάγη το 1910, καθιέρωσε, μετά από πρόταση της επιφανούς προσωπικότητας του διεθνούς εργατικού κινήματος Κλάρας Τσέτκιν, τη μέρα της 8ης Μάρτη σαν Διεθνή Μέρα της Γυναίκας κάτω από δυο βασικά συνθήματα: την πάλη για τα δικαιώματά της και την πάλη για την ειρήνη.

Γιατί όμως, η επιλογή της συγκεκριμένης μέρας; Στις 8 του Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και μείωση των ωρών εργασίας. Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή δούλευαν στα εργοστάσια περίπου 16 ώρες τη μέρα ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι απ’ τους μισθούς των ανδρών.

Ετσι στα αιτήματα των εργατριών της Νέας Υόρκης περιλαμβανόταν και η μείωση των ωρών εργασίας στις 10, αλλά και η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Ομως εκτός των άλλων διακρίσεων, οι εργάτριες είχαν να αντιμετωπίσουν και τη διάκριση που γινόταν ανάμεσα στους εργαζόμενους αγγλοσαξονικής καταγωγής και στους υπόλοιπους υπέρ των πρώτων.

«Σφυρί – δρεπάνι και ψήφο στο φουστάνι»!

1944: Το ΕΑΜ δίνει για πρώτη φορά το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες στις εκλογές για την κυβέρνηση του Βουνού

Ένα από τα σημαντικότερα αιτήματα του γυναικείου κινήματος, στα πλαίσια της κατάργησης των διακρίσεων ανάμεσα στα φύλα, ήταν η καθιέρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών και βέβαια η καθιέρωση της ελεύθερης άσκησης του εκλογικού δικαιώματος.

Το 1920, κιόλας, το ΣΕΚΕ κατεβαίνει στις εκλογές όπου ένα από τα προεκλογικά του συνθήματα, πρωτάκουστο για τους περισσότερους, ήταν: «Σφυρί – δρεπάνι και ψήφο στο φουστάνι»!

Οι πρώτες γυναικείες οργανώσεις που απαίτησαν ίσα δικαιώματα – και ανάμεσα τους τα πολιτικά – ήταν ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων. Στα χρόνια που ακολούθησαν την ίδρυσή τους, η Βουλή συζήτησε επανειλημμένα το ζήτημα της ψήφου των γυναικών, ύστερα από προτάσεις προοδευτικών βουλευτών, όπως του Θ. Μπάστα – Τυπάλδου, που έφερε στη Βουλή νομοσχέδιο για την ισοπολιτεία. Εγιναν συζητήσεις το 1920, το 1922, το 1925, το 1929, αλλά χωρίς θετικό αποτέλεσμα.

Μέσω ίντερνετ οι ευλογίες του Πάπα

Προσωρινά απαγορεύεται και η συμμετοχή πιστών στην τέλεση της λειτουργίας από τον πάπα στο μικρό παρεκκλήσι της Αγίας Μάρθας, στον ξενώνα όπου διαμένει, μέσα στο παπικό κρατίδιο

Το Βατικανό αποφάσισε ότι από σήμερα, Σάββατο, η γενική ακρόαση των πιστών από τον πάπα Φραγκίσκο κάθε Τετάρτη και η καθιερωμένη ευλογία της Κυριακής θα πραγματοποιούνται μέσω διαδικτύου.

Στόχος της απόφασης αυτής είναι να μην δημιουργούνται ουρές στην είσοδο της πλατείας του Αγίου Πέτρου και στις πύλες της Αγίας Έδρας εξαιτίας των ελέγχων της αστυνομίας.

Παράλληλα προσωρινά απαγορεύεται και η συμμετοχή πιστών στην τέλεση της λειτουργίας από τον λατινοαμερικανό πάπα στο μικρό παρεκκλήσι της Αγίας Μάρθας, στον ξενώνα όπου διαμένει, μέσα στο παπικό κρατίδιο.

Για λόγους που σχετίζονται, πάντα, με τα μέτρα πρόληψης του κορωνοϊού θα κλείσουν, μέχρι νεωτέρας, και τα αρχεία του Βατικανού.

Η Υπατία

Η Υπατία γεννήθηκε σε μια εποχή βαθιά επηρεασμένη από τον αριστοτέλειο μισογυνισμό, όταν τις γυναίκες τις θεωρούσαν γενικώς κάτι λιγότερο από ανθρώπους. Εντούτοις, έλαβε μια πρώτης τάξεως μόρφωση.

Σ’ αυτό το βιβλίο, θα δούμε συχνά να υπογραμμίζεται η καλή και σπάνια τύχη που της επιφύλαξε ο Θέων, ο φωτισμένος πατέρας της, μαθηματικός και αστρονόμος, που την δίδαξε ο ίδιος. Είναι αλήθεια ότι, μέχρι τον εικοστό αιώνα, όλες σχεδόν οι γυναίκες μαθηματικοί δέχονταν τη διδασκαλία ενός άνδρα συγγενούς, ενός πατέρα συνήθως ή συζύγου. Ο θρύλος λέει ότι ο Θέων φιλοδοξούσε να κάνει την κόρη του ένα τέλειο ανθρώπινο ον και, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, το κατόρθωσε: η Υπατία ήταν σοφή, με πολλές γνώσεις, ενάρετη και όμορφη. Ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα της, έγινε και αυτή μια ξακουστή δασκάλα των μαθηματικών και της φιλοσοφίας.

Τον τέταρτο αιώνα, η αυξανόμενη πίεση των θρησκευτικών αιρέσεων είχε αναγκάσει χριστιανούς, Εβραίους και ειδωλολάτρες να παρακολουθούν ξεχωριστά σχολεία, όμως η Υπατία δίδασκε τους πάντες και το σπίτι της είχε γίνει κέντρο όπου μαζεύονταν οι σοφοί για να κουβεντιάσουν φιλοσοφικά και επιστημονικά ζητήματα. Εκτός από τη διδασκαλία, η Υπατία έγραφε και κείμενα πάνω στα μαθηματικά. Όπως συνηθιζόταν εκείνο τον καιρό, αυτά τα κείμενα ήταν κατά κανόνα σε μορφή σχολίων πάνω στα έργα προγενέστερων μαθηματικών κολοσσών, όπως ο Ευκλείδης, ο Απολλώνιος και ο Διόφαντος. Στα βιβλία της, η Υπατία συμπεριέλαβε νέες λύσεις σε παλαιά προβλήματα, καθώς και νέα προβλήματα για να προκαλεί το ενδιαφέρον σε οξυδερκείς σπουδαστές. Βοήθησε επίσης τον πατέρα της στα αστρονομικά και μαθηματικά κείμενά του και συνέταξε πίνακες με τις θέσεις των ουράνιων σωμάτων. Εκτός από το θεωρητικό της έργο, η Υπατία ενδιαφερόταν για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία και σχεδίασε πολλά επιστημονικά όργανα -μέσα σ’ αυτά και έναν επίπεδο αστρολάβο, που τον χρησιμοποιούσε για να υπολογίζει το χρόνο και για να μετρά τις θέσεις του ήλιου, των άστρων και των πλανητών.